Returnal: PS5’ten PC’ye Mükemmel Bir Geçişin İncelemesi

PlayStation 5’te son iki yıldır “bir gün alacağım” diyerek alıp, sepete atıp vazgeçtiğim ve videolarını izleyip “vay be” dediğim bir oyunu satın almadığım için bu kadar mutlu olacağımı hiç düşünmemiştim. Returnal aslında mükemmel bir oyun ancak PC sürümü gerçek anlamda harika bir deneyim sunmuş. Daha önce, bir oyunun PC’ye geçme ihtimali varsa ona karşı direnip oynamazdım. Fakat PS5 sonrasında durum biraz değişti. Bu muazzam cihazın sunduğu etkileyici grafikler ve DualSense’in hafifliği sayesinde artık bir oyunun PC’ye gelip gelmemesi umurumda olmuyordu. Ancak Returnal, eski endişelerime geri dönmeme neden oldu. “PC Master Race” fikrinin hala geçerliliği var mıydı? Cevap, Returnal’ın PC versiyonuna baktığımızda büyük bir “Evet!” şeklinde ortaya çıkıyor.

Bol Işıklı Ateş Topları

Returnal’ı tanımlamanın en basit yolu geçmişe dönmekten geçiyor. Super Stardust’ı hatırlayanlar ne demek istediğimi hemen anlayacaklardır. PS3 döneminde Super Stardust, önümüzdeki ekranın bir renk cümbüşü içerisinde kaybolmamıza neden olan bir oyundu. Her seferinde “bir tur daha” dememize sebep olacak kadar heyecanlıydı. Returnal da aynı şekilde. Aslında başımıza gelenlerin çoğu bu “bir tur daha” lafı yüzünden oluyor.

Returnal’ın ana karakteri Selene, uzay gemisinin sert iniş yaptığı Atropos gezegeninde tuhaf bir yaşam ve ölüm döngüsünün içine çekiliyor. Gemimizin parçalarına ayrıldığı sırada, ilk amacımız Atropos’un gizemli sinyallerinin kaynağını araştırmak oluyor. Oyun, bunun çok basit bir görev olduğunu düşündürerek size bunu yazıyor: gizemli sinyal kaynağını bul. Ancak ilk adımlarınızı atınca, bunun hiç de kolay olmadığını anlıyorsunuz. Etrafa dalıp gittiğiniz anlarda, aniden ilk düşmanlar karşınıza çıkıyor. Atropos’un dost bir gezegen olmadığını fark ettiğiniz anda, kendinizi son derece hareketli bir maceranın içinde buluyorsunuz.

Kırıntılar

Housemarque, Returnal’da oyuncuların ekmek kırıntılarını toplayarak ilerlemelerini istiyor. Sürekli ölüp dirilerek, rastgele yaratılan dünyalar ve şansımız sayesinde eski ses kayıtlarına ulaşma şansı yakalıyoruz. Eski ses kayıtlarına cesedimiz eşlik ediyor tabii ki. Selene, karşılaştığı her yeni bilgiyle notlar alıyor ve geleceğe ışık tutmaya çalışıyor. Rüyalar ve kabuslar, eski evinde yaşadığı korkutucu anlar, hepsi cevaplara bir adım daha yaklaşmamızı sağlıyor. Fakat bu, sadece bir adım… Oyun, adım adım ilerlemeyi gerektiren birçok özellik barındırıyor. Sonuçta, Returnal bir “roguelite” oyunu olma özelliği taşıyor. Her seferinde sıfırdan başlıyorsunuz, bölümleri geçtikçe geçici olarak güçleniyorsunuz, arada kalıcı iyileştirmeler bulup, tekrar baştan başlıyorsunuz. Oynanışın özeti bu şekilde. Ancak oyun, bildiğiniz kadar zor. Bunun birkaç nedeni var. Her şeyin rastgele gerçekleşmesi, ilk alanda bile zor durumda kalabileceğiniz anlamına geliyor. Tersine, bir Biome’u rahatlıkla geçebileceğiniz de bir gerçek. Ama şunu unutmamalısınız ki, zor zor geçirdiğiniz bir Biome, bir sonraki Biome’un ilk bölümünde başa dönebilirsiniz. Karmaşık görünüyor, fakat Returnal’ın hiç bir unsuru normal değil ki anlatımı normal olsun.

Oyun, altı ana bölümden oluşuyor. Bunlara Biome deniyor. Her Biome, Atropos’un farklı yaşam alanlarına giriş yapmanızı sağlıyor ve pek çok “oda” içeriyor. Oda derken, hepsinin küçüklü büyüklü açık alanlar olduğunu unutmayın. Güzel bir harita, ilerlemenizi takip etmeyi sağlayan yönergeler ile dolu. Bulunduğunuz alanlardaki kaynaklar, düşmanlar ve kapılar, mini haritanızda işaretlenmiş durumda. Bu kadar fazla bilgi kolaylık sağlıyor gibi görünüyor ancak aslında Returnal’ın oyuncuya sunduğu bilgiler çok sınırlıdır. Kapının arkasında ne olduğu ya da kaynakların üzerine doğru gittiğinizde nelerle karşılaşacağınız gibi soruların cevapsız kalması, oyuncuların dikkatini çekiyor. Eğer bu haritalama sistemi olmasaydı, tamamen aksiyona dayalı olan oyun tecrübesi neredeyse sıfıra düşerdi. Her bir kaynağa oldukça ihtiyaç duyduğunuz bu oyunda, aksiyonu bölmek için kaynak bulmak amacıyla her köşeye bakmak büyük bir tasarım hatası olurdu.

Aksiyon Aksiyon Aksiyon

Returnal’ın kalbinde muhteşem bir aksiyon yatıyor. Eski tarz bir arcade oyunu havasındaki bir aksiyondan bahsediyorum. Düşmanlar oldukça çeşitli; ufak tefek olanlardan, üzerinize koşarak gelenler, devasa boyutlulara kadar farklılık gösteriyor. Ama hepsinin ortak bir noktası var: saldırı anında ekranda yarattıkları şov. Uzaylı bir yaratık, sadece bir mermi mi atar? Bunlar öyle değil. Normal boyutlarda bir düşman, sizlere bir atımda 10 farklı lazer topu nişanlayabiliyor. Hatta aynı anda birden fazla yaratıkla karşı karşıya geldiğinizi düşünün; nereye kaçacağınızı bilemez halde buluyorsunuz kendinizi. Ama oyunun aksiyonu o kadar rafine ki, Selene’in hareketleri, zıplamaları ve hızlı atılımları, savaşları son derece estetik bir dansa dönüştürüyor.

Savaşlardaki tek dayanağınız Selene’in çevikliği değil. O sırada bulduğunuz silahlar, artefaktlar ve ortamdan topladığınız ya da oyun sırasında kazanmış olduğunuz paralar, karakterinizi bir sonraki savaşa daha güçlü hazırlamanızı sağlıyor. Loot konsepti, sadece silahlarla sınırlı değil. Farklı türdeki silahların hem ek modülleri farklı olabilir hem de temel güçleri. Ek özellikleri açmak için ilgili silahla yeterince çatışmaya girmek gerekiyor. O an istemeseniz bile, ileride ihtiyaç duyabilirsiniz.

Karakter gelişim sürecinizi ve karşılaştığınız yaratıkları anlamaya başladıkça, silah seçimlerinizi buna göre yapmanız gerekiyor. Oyun, diğer birçok özelliğinde olduğu gibi silah seçiminde de sizi tercih yapmaya zorluyor. Çünkü sadece bir tek silah taşıma imkânınız var. Yeni bir silah bulduğunuzda mevcut silahınızı yere bırakıp yenisini almak zorundasınız.

Öldürmeyen Şey Güçlendirir

Bu tercih yapma durumu, birçok yerde karşınıza çıkar. Oyunda sizi güçlendiren unsurlar aynı zamanda zayıflatma potansiyeline de sahip. Returnal’ın temel özelliklerinden biri “kötücül” ya da “lanetli” yapılar. Lanetli bir sandığı açıp açmamak, bu riski alıp almamak ya da zor kazandığınız Ether’leri harcamak tamamen sizin tercihiniz. Eğer bir sandık ya da nesne tarafından lanetlenirseniz, laneti kaldırmanın yolu gibi bir görev ekranınızda gözükecektir. Ancak, sadece lanetler değil, Atropos’taki her nefes alan tür, sizi öldürmeye çalışmıyor. Biome’larda karşılaştığınız parazitlerden 5 tanesini isteyerek giysinize yapıştırabiliyorsunuz. Bu parazitler, iyileştirmelerden, sizin için 1 ek yaşam hakkına kadar çok farklı faydalar sağlıyor. Ama her yararın bir bedeli olduğunu unutmamalısınız. Parazitin sağladığı olumlu etkilerin yanı sıra, olumsuz etkileri de olacaktır. Parazitleri yapıştırdıktan sonra, onları istediğiniz zaman çıkartmanız da mümkün değil. Bu nedenle tercihlerinizi dikkatle yapmak, oyundaki başarınızı etkileyen önemli bir faktör oluşturuyor.

Port Dediğin…

İşte böyle! Son zamanlarda ya çok sevdim ya da hiç hoşlanmadığım oyunlarla karşılaştım. Sürekli olarak “port dediğin böyle olur” ya da “remake dediğin şöyle olur” şeklinde düşüncelerle kalıyorum. Ancak Returnal, bu konuda oldukça başarılı. PlayStation’da dahi etkileyici olan görselliği, PC’de çok daha ileri bir seviyeye taşımışlar. Yüksek kaliteli bir PC oyununda aradığınız tüm grafik ayarları mevcut. Bilgisayarınızın gücünün yetmediği noktalarda, DLSS ve FSR gibi AI bazlı performans iyileştirilmeleri de destekleniyor. Görselliğin yanı sıra ses konusunda da mükemmel bir iş çıkarıyor Returnal. Oyun, stereo, 5.1 ve 7.1 desteklerinin yanı sıra, iki özel 3D ses modu ile tamamen Atropos’un içine çekiyor. Klavye ve fare konusunda da zaten bir sıkıntı yok. PC oyunu olmanın temel gerekliliklerinden biri, değiştirilebilir tuş dizilimine sahip olmaktır. Ancak bu denli hızlı bir aksiyon oyunu için en basit fare desteği bile büyük bir fark yaratıyor.

Ayrıca, PC oyuncularının bölünmüşlüğüne son verme çabası da mevcut. Oyunu Steam ya da Epic üzerinden almış olsanız da birlikte oynama fırsatınız var. Returnal, her ne kadar tek oyunculu bir oyun olsa da tamamen kooperatif modda oynanabilir.

Bir Tur Daha

Evet, bir tur daha! Keşke turlar biraz daha kısa sürse ve daha fazla kalıcı özellik kazandırsa. Ancak Returnal, 2023’ün en büyük oyunlarını beklerken tam da bu zaman diliminde çıkamazdı. İşten geldikten sonra fazla düşünüp kafa patlatmak istemeyenler için, Atropos’un vahşi yaratıklarına stresinizi boşaltabileceğiniz bir oyun arayışında olanlar için ideal. Evet, bazen sinirlenip klavyeyi bir tarafa, fareyi diğer tarafa fırlatabiliyorsunuz ama olsun. Yine de… hadi, bir tur daha!