Ash of Gods: The Way – Taktik ve Kart Oyunlarının Harika Bir Buluşması

Yaklaşık 5 yıl evvel Oyungezer’de kaleme almaya başladığım The Banner Saga 3 incelemesiyle bağlantılı bir anı benim için oldukça özel. Belki de bu bağlantıyı merak edenler vardır; hemen açıklayayım.
O dönem aslında TBS serisinin kapanışını hazırlarken, Ash of Gods: Redemption adlı benzer bir oyun da piyasaya çıkmıştı. Oyun, görsel ve oynanış açısından TBS serisinin bir uzantısı gibi hissettiriyordu. Bu kadar belirgin bir esinlenme, o dönemde oyunun en büyük eleştirilerinden biri haline gelmişti. Açık olmak gerekirse, bu durumdan ötürü ben de bu oyuna biraz mesafeli yaklaşmış ve ancak sonraları deneyimleyebilmiştim. Yapımcı ekip, yeni bir yön izlemek adına kart oyununu taktik strateji ile birleştirerek Ash of Gods: The Way ile karşımıza çıktı. Şimdi, bu farklı yaklaşımın nasıl sonuçlar doğurduğuna birlikte göz atalım.

Deste deste büyüyen bir zafer vardır

Oyunumuz, Berkana bölgesinde başlıyor. Eik, casus şefi; ana karakterimiz Finn’i bir baba gibi yetiştirerek önemli bir göreve hazırlıyor. Bu görev, Frisialılara ait bir oyunda ustalaşmak ve rakiplerini mağlup ederek Berkana ile Frisia arasında muhtemel bir savaşı önlemek üzerine kurulu. Normalde masa üzerinde kartlar ya da taşlarla oynanacak bu oyunu, Frisialılar gerçek savaş alanlarına taşımış; mahkumları ve haydutları piyon olarak kullanmayı tercih etmişler. Bu durumda, emir verdiğiniz askerlerin o meydanda hayatını kaybetme ihtimali söz konusu. Bu tarz bir oyun, elbette Finn için kolay bir kabullenme süreci değil. Eik, önce Finn’i bu sürece hazırlıyor, ardından ise turnuvalar kazandırarak eğitim sürecini ısınma turlarıyla başlatıyor.

Isınma turları, oyunun Berkana kısmındaki eğitim bölümünü kapsıyor. Burada, deneyime sahip olan iki kişiyi ekibe dahil ederek onlardan ders alıyor; aynı zamanda farklı destelerle oynamayı öğreniyoruz. Sonrasında ise esas turnuvalara geçiyoruz. Farklı coğrafyalarda, çeşitli destelerle değişik rakiplerle karşılaşıp nihayetinde ana rakibimizi alt etmeye çalışıyoruz. Farklı desteler, her seferinde yeni stratejiler de beraberinde getiriyor. Oyunun başlangıcında, kendi topraklarımızda oynadığımız bölümde Berkanan destesi ve Haydut (Bandits) destesi kullanılabiliyor. Ancak ilerledikçe, Riga’da Frisian destesi, Gollah’da Gellian destesi ve Wodan’da Eses destesi de kullanımımıza sunuluyor. Bu destelerin oyun içindeki stilleri farklılık gösteriyor; bu da oyunun artı hanesine yazılabilecek unsurlardan biri.

İsterseniz kartları karıştırarak karma bir deste oluşturmanız da mümkün, böylece farklı destelerin avantajlarından faydalanabilirsiniz. Ancak bazı mücadeleler karma desteler oluşturma imkanı tanımıyor; bu durumda bütün kartlarınızın o görev için şart koşulan desteden olması gerekiyor. Bu tarz durumlarda elinizdeki deste ile yeteneklerinizi sergilemek zorundasınız.

Oyun içerisinde ziyaret edeceğimiz yerlerin üç bölge olduğunu belirtelim; bu nedenle üç şampiyonu geçmemiz gerekiyor. Bunlar sırasıyla; Riga Kumandanı Quinna, Gollah Şefi Hargell ve Wodan Generali İso Kitoru. Her bölgenin destekleri ve şampiyonları gibi ilham aldıkları coğrafyalar da birbirinden farklılık gösteriyor. Riga çöl temalı, Gollah tam bir Viking şehri, Wodan ise Uzak Doğu esintileri taşıyor. Oynanışta bu farklılıklar görsel açıdan tatmin edici bir varyasyon da sağlıyor.

Üç bölgedeki savaşlarımız sürerken, ana hikaye akışı devam ediyor; buna ek olarak yan hikayelerle birlikte liderlerle etkileşim içerisindeyiz. Bu hikayeden aldığımız bazı kararlar ve attığımız adımlar, yalnızca o bölgedeki durumu değil, aynı zamanda oyunun genel akışını da etkiliyor. Hikaye kısmını burada sonlandırıp, oynanışa biraz vurgu yapalım. Daha önce belirttiğim üzere, Ash of Gods: The Way, kart oyunları ile taktik stratejiyi harmanlayan bir oyun. Her mücadeleden önce hangi liderle ve nasıl bir desteyle çatışmaya gireceğinizi seçiyorsunuz. Destenizde iki grup kart mevcut; ilk grup savaşta kullanacağınız karakterler, ikinci grup ise destek kartlarıdır.

Çatışma başlamadan önce destenizden çekilen üç karakter ve üç destek kartından bir tanesini değiştirme şansınız var. Ardından çatışmaya başlıyorsunuz. Gelen kartların etkin bir şekilde kullanımı, çatışmanın gidişatı için büyük bir öneme sahip. Liderlerinizin kendilerine özgü yetenekleri bulunuyor ve bu yetenekleri zamanında kullanmak, zafer için kritik bir unsur. Bazı çatışmalar, özel kurallarla belirleniyor; örneğin, hamleler belirli bir alanda kısıtlı olabilir ya da dışardan düşman askerleri saldırabilir. Hatta bazen tam çatışmayı kazandım derken, yeniden savaş başlıyor. Bazı görevlerde ise sınırlı tur sayısı bulunuyor. Bu tür yenilikler, oyunun monotonlaşmasını önleyen unsurlar arasında yer alıyor.

Çatışmaları yeniden yapmanın bir sakıncası yok; önceki mücadeleleri tekrarlayıp daha yüksek başarı elde etmeyi deneyebilirsiniz. Ancak bölge şampiyonu ile yaptığınız çatışmayı mümkün olan en kısa sürede sonuçlandırmak önem taşıyor. Eğer bazı savaşlar zorluyorsa, alternatif bir yol da mevcut; bir miktar altın karşılığında maçı satın alabilirsiniz. Ek görevler yerine getirerek ekstra altın kazanmak veya daha yüksek dereceler elde etmek için belirli hedefleri de tamamlamanız gerekebilir; örneğin, belli türden kartları kullanmamak ya da yalnızca belirli sayıda kartla mücadele etmek gibi. Bu durumlar, tekrar oynanabilirlik açısından oyunun artı hanesine yazılabilecek detaylar arasında.

Şimdi genel izlenimlerle toparlayalım. Önceki oyunla aşina olduğumuz, görsel açıdan tatmin edici bir stil var. Müzikler de oldukça başarılı. Ancak, hikaye kısmının her oyuncuyu tatmin etmeyeceğini kabul etmek gerekir; bu noktada olağanüstü bir performans sergilediği söylenemez. Ana oyun ile evrenin ortak olmasının dışında bağ kurmak zor; bu, ilk oyunun devamını bekleyen oyuncular için bir eksiklik olarak görülüyor. Fakat hikaye içinde verdiğiniz kararlarla akışı etkileyebilmek de artı bir durum. Finalde ise küçük bir sürpriz bekliyor; oldukça etkileyici olmasa da, şaşırtıcı bir durum var. Ayrıca, hikaye akışında bazı hatalar da mevcut; örneğin, Riga turnuvasında yan karakterleri yendikten sonra Quinna ile sohbet başlıyor ve “sana hikayemi anlatmam için önce hak etmen lazım” diyor. Bu durumda, kendimizi ispatlamak için iki yan karakteri yenmek zorundayız; böylece Quinna ile muhabbet ilerleyebiliyor. Bunun dışında mevcut bazı sorunlar nazar boncuğu gibi; üzerinde çok durulacak sorunlar değiller.

Sonuç olarak, artıları ağır basan bir oyunla karşı karşıyayız. Yapımcılar farklı bir yol izleyerek “kopya oyun” etiketinden kurtulmayı başarmış. Kart oyunu ile stratejiyi başarılı bir biçimde harmanlayarak, oynanmayı hak eden bir eser ortaya çıkarmışlar.