No Rest for the Wicked: Soulslike ile Diablo Arasındaki İnce Çizgi

Ah, “No Rest for the Wicked”, tam bir pazarlama maratonu gibi! Oyunun ilk tanıtımı “Soulslike bir Diablo tecrübesi” şeklindeydi. Hadi canım, daha ne olsun? İkinci olarak bakıldığında, sanat tasarımıyla “Hımmm” dedirten o ilginç görsellere ne demeli? Sonunda sisteme dair yapılan açıklamalarda ise “Höööh!” diyerek bir Erken Erişim sürecinin kapısını açtık. Bir bakalım bakalım, bu oyun bizlere neler vaat ediyor ve tam sürümüne geçtikten sonra nereye evrilebilir? Şimdi hemen başlayalım!

Soulslike denmişti ama ne oldu? Hmmm… Oyun Soulslike deniyor ama bir garip iş var. Bu “Soulslike” teriminin ne anlama geldiğini sorsanız, çok net yanıtlar veremeyebilirim. Ama ben sizlere bu oyun ile Souls serisi arasındaki birkaç benzerlikten bahsedebilirim. İsterseniz, kendiniz karar verin bu oyunun %100 bir Soulslike olup olmadığına:

1. Özellikle dövüşler tam bir mücadele gerektiriyor. Doğru zamanlama ile yavaşça yuvarlanmak (aa bir de baksana, ne kadar etkileyici!), gard almak muazzam önemli.
2. Ölmek ise çok kolay! El yordamıyla alevlenen bir yaratığa yanlış bir hareket yaparak ölebilirsiniz. Hadi hatta uçurumdan düşüp canınızın yanmasına çok da şaşırmamalısınız!
3. Oyunu kaydedip hızlı seyahat yapabileceğiniz bonfire benzeri kristalleri kullanıyoruz. Şaka gibi değil mi?

Gördüğünüz gibi, birçok benzerlik var. Ancak önemli farklılıklar da karşımıza çıkıyor: Oyun, o korkutucu “Soulslike” atmosferini sunmuyor. Ölmek kolay olsa da, oyunun zorluğu Souls oyunları kadar kıyıcı değil. Çok daha önemlisi de, ölümün etkisi pek büyük değil. Bir kayıt noktasından başlayarak ölüler ölü, zıbarak kalıyorsunuz. Yani özetlersek, evet, bazı “Soulslike” unsurları var ama bu oyunun gerçek kurbanları arayanlar için tam bir “Souls tecrübesi” olmadığına inanıyorum.

Heyt be, Diablo’yı görmek isterdi! Oyunumuz, tam anlamıyla bir zorluk serüveni! Diablo benzeri bir tasarım, Diablo’nun ruhunu taşıyan bir oynanış ve tabii ki Diablo gibi bir evren sunuyor. Ama “Diablo!” ile arasına koyduğu mesafe ise oldukça geniş. Çünkü NRftW, harita tasarımında derin bir yapıya sahip. Bir dağ mı var orada? Şaşırmayın, o dağa gidip tırmanmak mümkün! Şehrin kenarında korkunç bir bina mı? O halde, o binayı ulaşıp keşfedebilirsiniz. Oyun hiçbir şey Emek vermeden keşfine ve maceralarına katılmanıza izin veriyor. Hiçbir engel yok, görünmez duvar yok; her yere istediğiniz gibi gitmek gerçekten taze bir nefes aldırıyor. Bu katman katman oyun tasarımı, şimdiye kadar gördüğümüz Diablo oyunlarında eksik kalmış bir olaydı!

Aa n’oldu ya, foton gitti?! Şimdi gelelim oyunun en çok eleştirildiği bölüme… Bu aralar neredeyse hiç yükleme süresi olmaması ve oyun yapısındaki karmaşanın getirdiği zorluklar yüzünden sorunlar yaşıyoruz. Şaka gibi ama; bazı teknik sorunlar başta çok çirkin duruyor! Erken Erişim demişken, “ben buraya çok sayıda hata var” dedirtmeden geçemiyorum. Zaten oyunun ufak bir yapıya sahip olduğu, herkesin sistem gereksinimlerini merak etmesine neden oldu. Hadi, sonuç olarak tüm bu sistemlerde pek de yürümediğini görüyoruz. FPS kayıpları, kaybolan frame’ler, birden bire “Pat!” diye düşme (vallahi benim hatam değil bu, buga benzer…) gibi durumlarla karşılaşıyoruz. Ama yine de Moon Studios’un işine olan güvenini unutmamak lazım. Can ve Eser’in “Kardeşim, yargılama, bak nasıl düzeltiyorlar!” şeklindeki serzenişleri bile göz ardı edilemiyor. Burada sadece birkaç gün içinde altı tane güncelleme aldığını belirtmem gerekiyor. Yani, ortaya atılan bazı sorunların birkaçının ortadan kalktığını da söyleyebilirim. Ancak, tüm bu sorunların bir hafta içinde çözülebilecekse, o zaman Erken Erişim sürecine girmeden önce zaten düzeltilebilirlerdi. Dolayısıyla niyetlerinizi saklamadan ortada pek tercih edilebilir bir performans yok. Kendim hala bazı sorunlar yaşıyorum…

O nasıl dövüş sistemidir yahu! Ama dövüş sistemi? Hakikaten mükemmel. Şimdiye kadar gördüğüm ARYO (Aksiyon Rol Yapma Oyunu) tarzı oyunlarında böyle bir aksiyon sistemiyle karşılaşmamıştım! Tam anlamıyla bir zevk. Mekanikler, tatmin edici seslerle birlikte oldukça can alıcı. Yapay zeka da pek fena değil. Yani savunma sistemini öyle bir yapmışlar ki oyun, yüzde yüz “hadi be, işte bu!” dedirtiyor. Atmosfer konusunda da harika bir iş çıkardıklarını söyleyebilirim. Diablo temalı atmosferi, kendi sanat tarzlarıyla pek bir güzel aktarmışlar. Tarzları gerçeklikten uzak ama yine de karamsar bir hava yaratmayı başarmışlar. Gerçekten tarz sahibiler, herhangi bir konuda klon olarak önümüze çıkmıyorlar!

Hikaye n’apacak peki? Erken Erişim’de olmasına rağmen, ben bir hikaye bekliyordum. Kafada bir hikayenin şekillendiğini görmek de benim açımdan önemli. Ama görünüşe göre, oyun çok az hikaye sunabiliyor. Gördüğüm kadarıyla kısaca; antik bir hastalık yüzünden tüm halk zombi benzeri varlıklara dönüşüyor. Biz de Cerim adı verilen antik bir savaşçı grubunun bir üyesi olarak bu yapıya karşı direniyoruz. Son zamanlarda talihsiz bir şekilde kral ölüyor ve herkes iktidara güç peşinde koşmaya başlıyor… Bildiklerim bu kadar, ne yazık ki! Ama bu hikayenin daha fazla detayı, belki de muhteşem bir şeyle sonuçlanabilir veya klasik bir dünyayı kurtarma hikayesi olabilir.

Oyun Erken Erişim’de içerik açısından ne kadar geniş? İşte burası işin en kritik noktası! Ana görev zincirini bitirdikten un dizleri sıkışmış, her şeyin üzerine pek fazla gömlek giymeden “Sanırım alışveriş için yeterli!” dedikten sonrası için içerik azlığı hissediliyor. Ancak, günlük görevler ve haftalık yenilenen içerikler sayesinde, oyun kendisini bir şekilde tutmaya çalışıyor. Eğer benim tam zıttım olan ince eleyip, sık dokuyan bir oyuncuysanız, bu oyun size oldukça uzun bir süre keyif verecektir. Ben şahsen biraz kıt içerik buluyorum, ama oyun zamanla zenginleşecektir, o ayrı!

Yolumuz uzun, heyecanımız yüksek! Özellikle NRftW, Erken Erişim sürecine oldukça iddialı bir giriş yaptı. Katmanlı oynanış, zevkli dövüş sistemi, muhteşem sanat tasarımıyla parıldarken, oyun hala bazı teknik sorunlar ve içerik kıtlığıyla oyuncuları biraz tedirgin ediyor. Ancak, bu oyunun daha yeni başladığını ve pek çok sorunun zamanla çözülebileceğini unutmamalıyız. Sonuçta, yapımcı koltuğunda, Ori serisinin arkasındaki harika ekip oturuyor!

ARTILAR

• Derin ve katmanlı harita tasarımı
• Tok ve keyifli dövüş sistemi
• Kaitli grafikler
• Tekinsiz atmosfer
• Tarz sahibi sanat tasarımı

EKSİLER

• İçerik azlığı
• Optimizasyon sorunları
• Teknik aksaklıklar
• Yetersiz karakter yaratma ekranı

SON KARAR: Bu oyun, gerçekten de Erken Erişim’den çok bir demo sürümü gibi geliyor. Hadi, acele etmeyin, bu hatalarıyla haşır neşir olmaktansa, tamamlanmış halini beklemekte fayda var!