Dynasty Warriors Origins: Yeni Bir Dönüşün Heyecanı

Hayatta en çok hoşlandığım olaylardan biri, geçmişteki bir serinin yeniden şahlanıp “return to form” devrimini yaşamasıdır. Bu konuda devrim kelimesini abartmıyorum, çünkü seriye aşina olanların ve son dönemlerde yaşadığı sorunları bilenlerin gözünde Dynasty Warriors Origins tam anlamıyla bir devrim niteliğinde! Ve “kızılı devrimler yoktur” misali, bu yeniden doğuşunu öylesine bir ceset yığınıyla süslüyor ki, kendi 62 saatlik oyun sürecimde toplamda 200,000’den fazla düşmanı ortadan kaldırdım. Bu sayının, açılan inanılmaz yeniliklerle birlikte daha da artacağı kesin gibi görünüyor. Şimdi gelin, biraz geriye dönelim; sonuçta oyunun adında “Kökenler” var. Öncelikle biz kimiz ve neden buradayız bunu bir kavrayalım.

Ortalık çok karışık!

Hanedanlıklar dönemi Çin’deyiz. Bir imparator var, ancak zayıflamış, iradesi valileri ve bürokratları tarafından yavaş yavaş yok ediliyor. Bu karmaşık dönemde, güçlü liderler (Liu Bei, Cao Cao ve Sun Jian) diğer güçlü savaşçıları bir araya getirerek ordular kuruyor ve Çin’in gelecekteki hükümdarı olmak için efsanevi savaşlar veriyorlar. Klasik Romance of the Three Kingdoms hikayesinin özü tam olarak burada yer alıyor. Daha önceki 9 Dynasty Warriors oyununda bu hikâye çeşitli bakış açılarıyla anlatıldı; bu kez ise yangının fitilini ateşleyen Sarı Eşarplılar İsyanı’ndan başlayarak Üç Krallığın oluşumuna kadar olan süreci işliyor Omega Force.

Önceki oyunların aksine, bu sefer kendi adını tam olarak bilemediğimiz sessiz bir protagonisti merkeze almayı tercih etmişler. Bu kahraman, hafızasını kaybetmiş bir boşluk içerisinden oyuna başlayarak, diğer karakterlerle olan etkileşimleri sayesinde yavaş yavaş kendisini buluyor. Bunu herkes beğenmeyebilir; ama bence özellikle yeni oyuncuları çekmek adına mantıklı bir tercih olmuş. Oyunda karşımıza çıkan pek çok karakter var ve bu karakterlerin Çince isimlerini hatırlamak zor olabiliyor. Ancak burada yenilenen karakter tasarımları, etkili seslendirmeler ve bu karakterlerin parladığı anlar kafa karışıklığını çözmeye yardımcı oluyor. Hikâye derli toplu ve acele etmeden anlatıldığı için neler olduğunu takip etmek oldukça kolay. Orijinal Japonca seslendirmeler oldukça iyi; fakat savaşlar sırasında altyazıları izlemek zor olabilir. İngilizceyi takip etmekse daha kolay ve bu sefer daha sağlam isimlerle çalışıldığı için sesleri İngilizce yapmak oldukça keyifli hale geliyor.

Bu savaş alanı benim!

Peki, oyunda ne yapıyoruz? Musou türüne aşina olmayanlar için; tek kişilik ordulara dalıp dövüyoruz. Ama sadece dövmekle kalmıyoruz; arada bir özel hareket yaparak çok sayıda düşmanı anında ortadan kaldırabiliyoruz. Eskiden, bir tür “button mash madness” dediğimiz tekdüze bir oynanış varken, artık daha taktiksel bir hale geldi. Önüne gelene tekme atmak tarihe karıştı. Yenilenen parry ve dodge mekanikleri, kombo yapıları ve silah çeşitliliği oyuncuyu sürekli düşünmeye sevk ediyor. Hatta düz askerler bile zaman zaman zorluk çıkarıyor, bu da savaşın zorluk seviyesinin tam yerinde olduğunu gösteriyor.

Ordular kıyasıya savaştıkça, en sevdiğim kısım; rakip generallerin ve müttefiklerimizin kolayca ayırt edilebilmesi oldu. En yoğun anlarda bile, kimin zor durumda olduğunu veya hangi tarafın güçlü bir direniş gösterdiğini zamanın yavaşladığı bir tuş yardımıyla görerek, savaşa stratejik bir dokunuş ekleyebiliyoruz. Örneğin, ordunun sağ kanadının güçlü olduğunu fakat soldan büyük bir süvari saldırısı beklediğimizi öğrendiğimizde, hemen atıma atlayıp sol kanada gidiyorum ve özel birliğime mızrak savunması yapmalarını emrediyorum. Sonrasında, rakip süvariler çabuk bir şekilde yok ediliyor. İşte bu dinamik görev yapısı ve savaşın hissiyatı, oyunun tekrar eden oynanışını her seferinde eğlenceli kılıyor. 62 saat boyunca adam öldürdüm, fakat bu kesiş şekli ve içeriği sürekli değiştiği için hiç sıkılmadım. Zaman zaman oyun haritasındaki serbest görevleri tekrar tekrar yaptığımda belirli sıkılma anları yaşasam da, ana görev ve yan görevleri harmanlayarak 40-45 saatte oyunu tamamlamanız mümkün.

Bu yolculukta karşılaşacağınız rakip generaller arasında Lu Bu adında bir rakip var; karşısında dikkatli olun. Kendisi bir boss savaşıyla karşınıza çıkınca işlerinizi zorlaştırabilir. Bazı normal generaller bile zorlu ataklara ve sağlam savunmalara sahip. Oyun, zorluk seviyesindeki bu denge ile son dönemlerdeki zayıf öncüllerine kıyasla daha tatmin edici bir deneyim sunuyor.

Yaralı ve öldüren silahlar

Oyunda toplamda 8 çeşit silah var (oyunu bitirdikten sonra yeni bir silah daha açılıyor) ve bunlar oldukça doyurucu. Yine de bu Çinlilerin (ve Japonların) sopa kullanımına anlam veremedim. Normal zıpkın, ağır mızrak veya kargı, Shaolin tarzı bir asaya kadar çeşitlilik sağlanıyor. Hani rakibi sopalamak deyimi gerçekten hakkını veriyor. Fakat bir veya iki farklı kılıç ya da egzotik silahın eklenebileceğini düşünüyorum. Ama her silahın kendine özgü tasarımlarla detaylandırılması takdire şayan. Özellikle çift Chakram silahının zamanlamasını yakalamak oldukça keyifli ve Demir yumruklarla grupları alt etmek çok eğlenceli. Seviye atlama, bu silahlarla olan ustalığımıza bağlı olduğundan, silahları çeşitlendirerek oynamak sıkılma oranını önemli ölçüde azaltıyor. Ayrıca, farklı karakterlerin kullanımı oldukça kısıtlı olduğundan bu mekanik de önemli bir ihtiyaç haline gelmiş. Ana senaryoda olmasa bile, en azından oyunu bitirdikten sonra bazı savaşçıların erişilebilir olması hoş bir ekleme olabilirdi. Ancak canlı savaş ortamı çok iyi oluşturulmuş; eski oyunlarda 40-50 kişiye dalmak heyecan yaratırken, bu oyunda yüzlerce adama tek başına dalmak çok keyifli. Özellikle büyük ekranlarda ve güçlü ses sistemlerinde oyunun atmosferinin zirveye ulaştığı kesin. Oyunu PC’de oynasam da, PS5’te bu deneyimi yaşamak istiyorum; ilk indirimde oraya geçip baştan bitirmeyi düşünüyorum.

Her savaşın galibi yok, ama kaybedeni çoktur

Açıkçası, Omega Force ekibi “Bu seriyi nasıl diriltiriz?” diye düşündüklerinde bu denli iyi bir oyun çıkarması beni şaşırttı. Evet, çevresinde bazı küçük eksiklikler var ama sunduğu eğlence, her şeyin önünde. Biraz grind isteyen bir yapısı var, ama silahları sıklıkla değiştirerek oynamak zevkli olduğu için bu da çok sıkıntı olmuyor. Oyunun akışkanlığı ve teknik anlamda büyük bir eksikliği olmaması, bu deneyimi daha da iyi hale getiriyor. Yani, bu oyunu alıp oynamanızı öneriyorum. Eğlenirken zihninizi boşaltmak için harika bir fırsat sunuyor. Bu bir yatırım tavsiyesi, deneyimleyin!