Alan Wake 2: Kayıp Zihinlerin Peşinde

Alan Wake 2’nin çıkmasına az bir süre kala, heyecan dorukta. Sam Lake, “Ev ödevinizi yapmanıza gerek yok” dese de, biz biliyoruz ki bu, tam bir palavradan başka bir şey değil. İkinci oyun, ilk oyunla ilgili göndermeler, karakterler ve mekanlarla dolup taşacak. Yani, bu yazı, ikinci oyunda yer alacak nüansları merak edenler için bir rehin almayı amaçlıyor. Anlayacağınız, bu yazıda spoiler alert! Eğer “ben daha sonra oynarım” deyip okumamak istiyorsanız, hemen kaçabilirsiniz. Ancak merakınızı bir kenara bırakıp okumaya devam ederseniz, başınıza geleceklerin sorumluluğu bana ait değil!

İlham Perilerim Yorgun Ellerim

Her şey 2010 yılında, Alan Wake ve Alice çifti tatil için Bright Falls kasabasına gitmekle başladı. Alan, ünlü yazar Alex Casey’nin eserlerini yazan bir adamdır ama ilhamı kaybedip iki yıldır sayfaları boş bırakmakta ısrar ediyor. Almanya’daki iş toplantısında “Düşünceler mühürlenince, ilhamari bile kaçıyor…” diye espri yapabilse de, o an tatil köyünün anahtarını almak için dükkânın kapısından girdiğinde karşısına çıkan, siyah elbiseli sinsi kadın, onun sadece anahtarı almasına neden olur. Babalar gibi anahtarı alıp arabaya atlayarak kaçmak, zannettiğinden kolaydır. Ama o kadın, ev sahibinin hasta olduğunu söyleyerek koca bir tuzağın içine sürüklüyor Alan’ı. Ne de olsa “her şey bir hikâye gibi” başlar, değil mi?

Alan, tatilleri boyunca kalacakları Cauldron Gölü’ndeki eve geldiğinde, durumu hemen anlar: “Ya nakit gelirim ya da kaçmam lazım!” diye düşünürken, eski bir daktiloyu görünce içindeki yazar hevesi kabarır. Alice de “Vay canına, sen bu tatilde gerçekten çalışmak istemiyorsun, değil mi?” diye düdük çalar. Ama Alice’in karşısında duruşunu korumak için herkes gibi öfkeli gözükse de içten içe pişmanlık duyar. Yoksa kısık sesli kadını ve gölü atlatmanın tek yolu, panikle içindeki karabasanlarla yüzleşmek mi? Alice’in bağırışlarını duyduğunda, hemen aklına gelen ilk şey göle atlamak olur. Fakat, beklemediği bir durumla karşılaşır ve bayılır.

Herkes Bana Musallat

Uyandığında, kazalı bir arabada bulur kendini. “Ben nereye geldim? Burası Dreamland mı?” derken aniden gaz istasyonuna doğru yürümeye başlar. İşte o noktada kağıtlar yere düşer; Alan’ın kendi yazdığı ‘Departure’ kitabının taslak sayfalarıdır. “Ne? Ben böyle bir kitap yazdım mı?” diye mırıldanırken, taslakta yaşadığı olayların birebir yazılı olduğunu görünce “Yine mi?” diye isyan eder. Tam bu esnada, ‘yiten’ adındaki bilinçlerini kaybetmiş insanların saldırısına uğrar. Sonuçta, “bir el feneri ne işe yarar ki?” dedirten bir sahne yaşarken, elindeki silahla kendini savunur ve bir gaz istasyonuna sığınır. Aslında doğru yolda mıdır, yoksa pür zırlama ile kendine zırh mı giyiyordur? Hemen hemen her şeyin ters gittiği gibi görünen bu serüven, Alan’ı hızla karakola yöneltir.

Burada, polis memuru Sarah Breaker ile karşılaşır. “Aman Allah’ım, eşim kayboldu!” derken, Sarah ona gülümseyerek, “Hangi kaybolmuş eş? Görsen bile yoksun ki!” diyerek suyu ısıtır. Ama asıl şok, Alice’in kaçırılmasıdır. Alan tekrar Elias’ın sözünü dinleyerek, “Hadi yapılsın bu iş!” der. Ancak, Alice’i kaçıran kişiyle fiziksel bir mücadeleye girer ama kapkaççının kayıplara karışması, bir o kadar komik bir sahne yaratır. “Ya benim işlerim nereye gidiyor?” dedirten bu durum karşısında tatlı tatlı düşünmeye başlar.

Çözülemeyen Gizem

Alan ve menajeri Barry, arkadaşlık kurmayı başaramadıkları için endişelidir. “Eklememiz için zaman kalmadığına göre iyi düşünmeliyiz,” diyen Barry, sürükleyici bir sır perdesini açarken, Rose’un yaşadığı mahalleye gelirler. “Ah Rose! Ne kadar harika bir garsonsun!” dedikten sonra, Alan ve Barry kahve içip bayılıyor. Gerçekten tuhaf değil mi? Neyse ki, Alan uyandığında karşısında FBI ajanı Nightingale’i görür. İyice komik anlar yaşarken, “Bir dakika, sen kimsin?” sorusu kafasında yankılanır. Nightingale’in Alan Wake ile alıp veremediği bir şeyler olduğu aşikar. Her ne kadar bu ilgi sahte bir kurgunun parçası olsa da, belki… belki de kasabanın yegâne hayat kurtaranıdır.

Bright Falls Bu Filmi İzledi

Devamına yaklaştığımızda, Dr. Hartman’la karşılaşınca, “Beni hastaneye mi kapattın?” diye bağırırken gerçekten ne kadar zor durumda olduğunu fark ederiz. “Alan, Alice çoktan öldü, sen hala mı anlamadın?” diye cılkı çıkmış hikâyeyi anlatan bu karakter, komik bir sahne daha ekler. Bu sefer Fransa’daki sanrıdan kurtulmak için Alice’in yaşamına gerçekten son vermiştir! “Ben bunları yazarken, sen her şeyin sahtesi oldun!” derken, yığını da biz ekleriz. Barry ile ofisteyken, oradan kaçarak zorlu anların içinde boğulmaya başlar. Peki o sahneden kaçtığı an, asıl hikâye gerçeklerini anlayacak mıdır? Hemen her durumda bir cevap olmadan iyi bir iki kelamla ne yapacağını bilmez halde kalmıştır.

Daha da Kafam Karışsın Lütfen

Her şeyin bir gizem olduğu bu evrende, “Bir dakika, bu Nightingale’ı neden öldürmek istiyorsun?” Aklınızı zorlamaya başlayan sorularla doluyken, “Ben Thomas Zane ile alnımda bir sembol olarak mı doğdum?” diye düşünüyor olabilir misiniz? Alan Wake 2’de her şey tam bir bulmaca olabilir. Gizemler, sorular, karanlık ve aydınlık… her biri ile nasıl baş edeceğiz şimdi merak ediyoruz. Zaten Sam Lake, bizleri daima eğlendirmek için burada, yeni sırrıyla bizi şaşırtmaya devam edecek. O zaman, kahvelerimizi alıp biraz düşünelim. Her neyse, “Bu bir göl değil, okyanus!” dediğinde derin bir nefes alalım. Biz burada yüzelim, o koca evrende kaybolalım!