Son günlerde NetEase cephesinde kötü rüzgarlar esiyor. Hani derler ya, “Biri kapıyı kapatınca, diğeri açılır,” işte burada kapalı kapılar var ama açılacak bir şey yok sanki. Peş peşe stüdyolar kapanırken, en son Bad Brain Game Studios’un kapandığını duyduk. Bu gibi durumlar, sektörün karamsar tarafını gözler önüne sererken, içimizi de bir nebze burkuyor. Acaba stüdyolar tutuyor mu, yoksa oyun yapmanın ne kadar zor olduğunu mu anlamaya başladık? İşte burası tam bir muamma! Usta-çocuk oyunları oynamazken, biz de oyun dünyasının ciddi yüzüyle karşı karşıya kalmış durumdayız.

Stüdyonun Başkanı Sean Crooks, kapatma kararını bir LinkedIn paylaşımıyla duyurdu. Sanki bir düğün, nişan ya da mezuniyet töreni gibi, “Açılışta buradaydık, kapatırken de buradayız,” demek istercesine hissettirdi. Crooks’un paylaşımına bakarsak: “Bad Brain Game Studios’un kapılarını kapatacağını üzüntüyle paylaşıyoruz. 17 Kasım son resmi operasyon günümüz olacak.” Kim bilir, belki de 17 Kasım’da birbirimize veda edeceğiz. Hani “Oh ne güzel, bir düğün daha var!” diye seviniriz ya, burada öyle bir durum yok maalesef. Kalbiniz acısa da, en azından bir tarih vermeleri güzel!

Sean, özellikle sıkıntılı süreçlerden geçen bir stüdyonun başında olarak, hayata geçiremedikleri projeleri nedeniyle üzgün görünüyor. Yani “Bir yeni ortak arayışımız devam etse de, henüz bir çözüm yolu bulamadık,” derken aslında bir tür “Hadi bakalım, ne olacak, göreceğiz!” mesajı vermekte. Bağışlayın, ama bu biraz böyle değil mi? Yani bir umudun peşinde koşarken, oturup bir çay içme vakti geldiğinde, pırasa gibi düşüveriyorsunuz. İnsanın bir çözüm bulması için çabalaması tabii ki gerekli ama bu noktada bir “Tüh!” demeden geçemeyeceğim.

Sean, NetEase Games’e hâlâ bir minnet borçlu olduklarını söyledi. Yani burada bir ironinin döndüğünü hissediyoruz. “Bize destek oldukları için teşekkürler, ama işte bakın, kapatmamız gerekti.” Birçok stüdyo büyük yatırımlar yapmasına rağmen, sonunun kötü bitebileceğini biliyor gibi görünüyor. Ekibin yaratıcılığı için duyduğu coşkulu tepkiler, bir şekilde bu kadar büyük bir zincirin parçası olmakla bitmiyor. Evet, yaptıkları işlerin güzel yanlarını öne çıkarmak önemli. Ama şimdi burada olan durum, bir hayal kırıklığı değil de nedir?

“Oyun ve fikri mülkiyetin halen satın alınabilir veya iş birliği içerisinde kullanılabilir durumda olduğunu belirtmek isterim.” Bu cümle, aslında bitmeyen bir umut ışığı gibi sönmeden yanmaya devam ediyor. İyi bir donanım veya güçlü bir edecek tahminlerinde bulunmak istemem ama böyle bir durum, gerçekten ince bir denge gerektiriyor. Yani “Yarattığımız şeye güçlü bir inancımız var,” deyip sırtımızı yaslamak mı, yoksa hâlâ çalışıp didinmek mi gerekiyor? Bu noktada gerçekten bir kafa karışıklığı var. Hadi işin içine “projemiz için bir tanıtım videosu” da girdi; sanki “gelin bizi izleyin, belki yeni bir yatırımcı buluruz” demekte! E hadi bakalım, bu video için kolları sıvıyoruz!

Bunun yanı sıra, “Birinci sınıf geliştiriciler, sanatçılar ve hikaye anlatıcıları arıyorsanız, lütfen bizimle iletişime geçin” dedikten sonra, beni her türlü yalan söylenmesine şahitlik ettiren bir durum daha var. Yani bu ne demek? “Geliyorlar gol atıyorlar, ama biz onlara faul yapıyoruz, kendimize yeni oyuncular arıyoruz.” Dedim ya, bu oyun dünyası bazen karakışa dönebilir. Ama hadi, bunların dışında stüdyolar arası diyalogları da bir kenara bırakalım, zira yarın biri daha kapılarını kapatabilir.

Sonuçta sevgili Bad Brain, seni unutmayacağız. En derin teşekkürlerimi sunuyorum! Bu kapı kapandı ama arkamızda bıraktığın hatıralar açılmaya devam edecek. Ve umarım ki, bu karamsar resim çok geçmeden yeniden aydınlanacak. Umarım bir daha böyle kötü haberler almayız, yoksa pencerelerimizi açıp baharı beklerken bir kışın ortasında kalmış olacağız!