Her ne kadar Baldur’s Gate 3’ün ana hikayesi, beynimizdeki o sevimli Illithid iribaşından kurtulma üzerine kurulmuş olsa da, bu, tamamen bir rol yapma oyunu ve Larian’ın bizlere yarattığı özgürlük alanı oldukça geniş. Ne demek istediğimi nasıl açıklayayım… Kimi oyuncular o iribaşı kafalarından atmak derdinde olabilirler ama belki de içten içe, onunla hayatın tadını çıkarmak istiyoruzdur. Yani, kim istemez ki, bir Mind Flayer dünyasına adım atarak yeni maceraların ve yeteneklerin kapılarını aralamayı?
Oyunda gerçekten de bu mümkün! Bildiğiniz gibi, beynimizdeki iribaşı geliştirerek, yavaş yavaş birbirinden etkileyici yeteneklere sahip olabiliriz. Bu yetenekler, “Illithid Powers” adında gizli bir yetenek ağacında yer alıyor. Peki ama, her şey neden bu kadar karmaşık? Çünkü oyun tasarımcıları, biz oyunculara sadece bir erkeyi değil, sayısız iribaşı (veya daha uygun bir terimle, tadpole) bulup, yeni yetenekler kazanma fırsatı veriyor. Bunu yaparken, aldığımız her bir tadpole bize yeni bir Illithid Power açıyor ki bu da ince ince işlenen bir hiyerarşi gibi düşünebiliriz.
“Bunlar,” diyor Larian, “manipülasyon, sağlık yenileme, psiyonik, zarar verme yetenekleri ve düşmanları zaman içinde zayıflatarak işkence etme temalarını temel alan beş dala ayrılmış durumda.” Anlayacağınız üzere, sadece doğrudan düşmana zarar verme yetenekleri değil, aynı zamanda etrafımızdakileri kontrol etmeye yönelik son derece ilginç beceriler de mevcut. Mesela, düşmanımızın gözüne girmek için, bazı yetenekler kullanarak onları gizlenmeye zorlayabiliriz. Tanıdık geldi mi? Hani bazen bir düşmanı isyan ettirip “sen korna çalan o kişi değil misin?” gibi cümleler kurdurmak için. Eğlenceli, değil mi?
Hatta en etkileyici yeteneklerden biri, karakterimizi bir Displacer’a dönüştürmemizi sağlıyor. D&D’nin bu ünlü yaratığını Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves filminde de görmüşsünüzdür. Altı bacaklı, devasa vantuzları olan ve kaplana benzeyen bir yaratık. Işığı dilediği gibi bükebildiği için, kamuflajda oldukça başarılı. Yani düşünün ki, bir anda sizin gibi sıradan bir karakter, bir Displacer olup rakiplerinize görünmez bir şekilde çaktırmadan saldırılar yapabilir. Ne kadar eğlenceli değil mi?
Elbette, grup dinamikleri de bu durumlardan etkileniyor. Kafanızdaki iribaşıyla hayatınızı renklendirirken, grubunuzda bu tercihlerinizi sorgulayacak ve hatta hiç hoşlanmayacak kişiler de olabilecek. Larian, bunun “maceralarınızı karmaşık hale getirebilecek” sonuçlar doğurabileceğini belirtiyor. Yani, ne yaparsanız yapın, karakterinizin korkunç iribaşı girişimleriyle ironi dolu bir hayat yaşayacağınızdır. Özellikle Irritasyon Daldan bıkkın düşmana dönüşüp, “Yeter artık! Beni yönetme!” diye haykırırken bulabilirsiniz kendinizi.
Nasıl olduğunu oynayıp göreceğiz diyeceğim ama ben, kafamdaki iribaştan kurtulmayı tercih edeceğim için göremem muhtemelen. Bu ilginç güçlerle oyun deneyimim nasıl olacak? Kafayı yemek üzeri bir yerde duruyorum, o yüzden şimdilik tadpole’larla ilişkimi biraz mesafeli tutmaya karar verdim. Sonuçta, oyunun amacını anlatmaya çalışırken insan olur gibi, kafamda bir iribaşıyı taşımak pek de hoş değil. Belki bir gün, denemekte fayda vardır!
