Battlefield 6: Geçmişe Dönüş ve Yeni Başlangıçlar

Ben kendimi bildim bileli online FPS piyasasında üç dev isim dönüp durdu. Evet, Call of Duty, Counter-Strike ve Battlefield! Bu çılgın üçlü sayesinde biz gençler, bilgisayar başında saatlerimizi harcıyor, internet kafede koca sınıfı toplayıp rakip takıma kök söktürüyorduk. Tamam, ben 2000 doğumluyum ve Unreal Tournament, Quake gibi efsaneleri ıskaladım ama insanı kendine çeken bir yanları olmalıydı bu oyunların. Okul çıkışı harçlıklarımızı gömüp “eğlencelik” bizlere sundukları oyunlar da var; Wolfteam, S2 Son Silah gibi. Ancak gerçek rekabetin adresinin bu üçlü olduğundan kimse kuşku duymazdı. Sonuçta neticede; CS 1.6 mı oynasak, yoksa Modern Warfare mı? Sorusu hep gündemdeydi. Battlefield ise genelde kenarda kalıyordu ama her videoda o cüretkar yıkım atmosferi beni içine çekiyordu. Hâlâ aklımda: “Oha… bina nasıl öyle yıkıldı? Bu atmosfer ne?” İşte, Battlefield 4’te o şaşkınlığım tavan yapmıştı!

Fakat işin rengi değişti; Battlefield 1 ve Battlefield V, ne yazık ki bana pek hitap etmediği için buralarda çok zaman geçiremedim. Ardından gelen Battlefield 2042 ise cidden yıkıcı bir hayal kırıklığına dönüştü. O zaman düşündüm ki, “Bu serinin tarihin tozlu sayfalarına karışma vakti geldi!” Çünkü EA, Apex Legends gibi bir fenomen ile sahnelere fırtına gibi girdi. İçimde de bir ses vardı: “Tamamdır, EA artık FPS dünyasında yoluna Apex üzerinden devam eder. Battlefield’a bir daha bakmaz!” Ama oralara kolay kolay gömülmez bu karakter. İşte, Battlefield’ın yeniden doğuşu için tam zamanını bulmuşuz!Sayın diğer oyuncu, beni kaldırır mısınız lütfen?

Battlefield 2042 Nerede Hata Yaptı?

Şimdi, Battlefield 2042’nin nerede doğru düzgün yere düştüğünü hatırlamak lazım. Bu oyun, kağıt üzerinde “çılgınca” vaatler sunarken, gerçekçilik sıfıra yakın bir başarı ile karşımıza çıkıyordu. Teknik problemleri bir kenara bırakacak olursak en büyük sorun, 2042’nin aslında bir Battlefield oyunu gibi hissettirmemesiydi. O 128 kişilik çatışma vaatleri, boş haritalarda kaybolup gitti; ciddiyim, koşarken öyle boş alanlar vardı ki, cidden sıkıcı bir sessizlikle baş başa kalıyordunuz. Oysa önceki serilerde her köşede bir tank patlaması, düşen helikopterler ve çatışmalar vardı. 2042, o büyüklüğü doldurmayı başaramadı.

Bir diğer büyük yanlış ise kimlik kriziydi. Battlefield’ın yıllardır kullandığı o dört sınıf sistemi, tamamen yok olmuştu! 2042, Apex Legends ve Valorant’tan esinlenerek “ajan” sistemine geçmişti. Karakter bazlı yeteneklerin ortaya çıktığı bu tarz FPS oyunları çok popüler olabilir, o ayrı ama Battlefield’ın buna *ihtiyacı yoktu*. Ortaya çıkan şey, bir Battlefield deneyiminden çok uzaktı; sıradan, kimliği belirsiz bir FPS deneyimiydi. Aynen ustam iki çay bize

Eksikler bununla da bitmedi! Lansmanda sadece 22 silah vardı! Düşünsene, önceki oyunlarda yüzlerce silah varken… Topluluğun gözbebeği “sunucu seçme” özelliği kaldırılmış, bir sistem getirildi, böylece oyuncular rastgele sunuculara atanıyordu. Hatta Tab’a bastığında o meşhur skor tablosunu bile göremiyorduk. Tüm bu temel eksikliklerle, Battlefield kaosundan uzak bir oyun, neredeyse nefret seviyesini buldu. EA’in Attığı Doğru Adımlar

Battlefield 6’ya geçmeden önce EA’ın bu konuda akıllanmış gibi görünmesi harika! Ben bir Battlefield aşığıyım desek de, asıl FC (eski adıyla FIFA) serisini çok takip ederim. EA sonunda topluluğun şikayetlerine kulak vermeye başlamış gibi. FC 25 fiyaskosu, sahada normal bir pas atmaya fırsat bile vermiyordu ama FC 26’daki tanıtımlar, bu sorunları çözmeye odaklandı. Aynısı Battlefield 6 için de geçerli. Topluluk, yıllardır eski köklere dönmeyi istemekteydi ve EA bunun bilincinde. Modern çağa ayak uyduran bir nostalji yaratmaya çalışıyorlar. Aksi halde, sorun yaratacak bir Assassin’s Creed Mirage deneyimiyle karşılaşırız.

Köklere Modern Bir Dönüş

Battlefield 6, bu serinin neden *efsane olduğunu* hatırlatan, ayakları yere sağlam basan bir oyun olarak karşımıza çıkıyor. Tüm silah kullanımını o kadar tatmin edici ki, her tetik çekişinde bir ağırlık hissediyorsunuz. Yok, ne su tabancasının hissi ne de boğucu bir arcade havası! Açık betada mevcut tüm silahları denedim ve amacına uygun bir tat aldım. Silah parçalarının deneyim puanlarına göre açılması, bireysel oyunculuk için bir artı! Gelişmek için o silahı kullanırken ekipmanları açmak, *bir nefes!*

Battlefield 6’nın hareket sisteminde ufak fakat etkili değişiklikler yapılmış. Call of Duty: Black Ops 6’daki “omnimovement” gibi bir devrim yok; zaten bu sistemi izleyince, Battlefield’ın dinamikliği ilk hanelerde olabileceğimiz anlamına geliyor. Yüksekten atlayınca takla atabilmek ve düşmüş takım arkadaşını sipere sürüklemek ise bambaşka bir atmosfer yaratıyor. Daha hızlı hareket eden karakterler, oyuna Call of Duty tadını katmış! Aklıma gelen sorular; TTK (time to kill – öldürme süresi)? Kimileri çok kısa buluyor ama ben pek öyle düşünmüyorum. Beta döneminde Battlefield 4’e geri döndüm ve oradaki süreler neredeyse ayni. Asıl sorun teknik altyapı; netcode, aramızdaki dinamik bağı zayıflatıyor ve öldürülmeniz durumunda “eyvallah!” demekte zorlanıyoruz. Çünkü bazen düşman size tek mermi atmış gibi görünürken, *yetersiz netcode* yüzünden dört mermi sıktığı kayıtlarda görünüyor! Sonuç olarak, tartışma TTK değil, teknik tutarsızlık üzerine düşüyor.

Yazarlarınız sizleri gururlandırıyor sevgili okuyucular. Merak etmeyin… Geri kalan kısımlardaki en doğru yol ise “ajan” sistemini geride bırakmaları. Çünkü bu seri, karakterlerin komik repliklerinden değil; dört klasik sınıfın uyumundan doğan bir deneyimdi. Ve evet, Battlefield 6 ile Assault, Engineer, Support ve Recon yeni bir ruh kazanmış durumda. Bu sistem sayesinde, artık herkes yeniden özlenen Battlefield tıkanıklığını yaşamaya başlayacak!

Assault sınıfında bulunan defibrilatör, Support’a geçmiş; bu sayede destek sınıfı artık suçsuz bir can damarı halini almış! Her sınıf kendine özel ekipmanlara sahip; Assault sınıfı, ya bomba fırlatıcı ya da yakıcı bomba ile eşleşebiliyor. Yani, küçük ama etkili değişiklikler sınıf yapısını birbirine yakın hale getiriyor. Ancak bazı şeyler beni gergin ediyor; özellikle silah özgürlüğü. Sınıflara özgü kısıtlamalar, Battlefield’ın DNA’sının önemli bir parçasıdır. Bu yüzden, Battlefield 6’nın ana modlarında her sınıf her silahı kullanabiliyor gibi görünmesi; “Closed Weapon All-Out Warfare” modunun kenarda durması ise kaygı verici. Aslında bu gizleme hamlesinin güven vermediği belli.

Battlefield 6’nın açık betasında bile; serinin kimliği az da olsa sulandırıldığı hissediliyor. Oyun modlarını sevsem de, ölçek konusunda ufak bir hayal kırıklığı yaşadım. Battlefield 2042’nin 128 kişilik sunucularından vazgeçilmesi ve 64 kişilik sunuculara dönüş, haritaları küçük kılmış gibi. Haritalar dolu olsa da, sıradan bir koşu iki dakikadan fazla sürer. “Bize güvenin, tam sürümde büyük haritalar olacak” demeleri ise pek tatmin edici değil! Ne yazık ki, harita atmosferi oldukça güzel. Yıkılabilir çevre tasarımı mükemmel; örneğin, bir binanın tepesinde pusuya yatan keskin nişancıya bomba atıp binayı yıkmak harika bir deneyim! Gerçekten sinematik bir atmosfer yaratıyor. Bunu sosyal medyada patlayan bir tankın bir binaya çarpmasıyla da gördüm. İşte, böyle anlar , “Battlefield oynuyorum!” moduna geçiren unsurlardan biri.

Kaliteli Optimizasyonu Özlemişim…

Battlefield 6’nın en şaşırtıcı yönü *optimizasyonu* olmuş! Betayı hem bilgisayarda hem de PlayStation 5’te denedim ve artık sorunlu bir dönemde pek çok oyunun FPS düşüşleri yaşadığı günümüzde, akıcı bir deneyim sundu. Her iki platformda da oyun cidden “yağ gibi” akıyor. Ancak arayüz tarafında işler pek hoş değil. Oynanışta bahsettiğim hafif Call of Duty arzusu arayüzde de kendini hissettiriyor; birebir aynı karo sistemi kullanılmış! Oyun yapımcılarına sesleniyorum; lütfen bu karolar ve yatay kaydırmalarla dolu arayüzlerden kurtulun!

İlk İzlenimler, Son Sözler

İki haftalık Battlefield 6 deneyimime baktığımda, gerçekten büyük bir hevesle oynadım. Açık betada yaşadığım netcode ve harita ölçeği sorunlarının, beta sürümünden kaynaklandığını düşünüyorum. Tam sürümde büyük haritaların olacağına dair verdikleri sözlere güveniyorum ama netcode problemi çözülmezse incelemelerde eleştirileceği kesin! Her ne kadar etkilenmiş olsam da, ön sipariş konusunda henüz kestirimde bulunamıyorum. Beta deneyimi güzel ama pek çok beklediğimiz özellik hâlâ öteki dünyada. EA’ye güvenmek istesem de, son yıllarda yaşadıkları deneyimler temkinli bir yaklaşım getirmeyi zorunlu kılıyor. Çünkü hayal kırıklıkları sonrası temkinli olmakta pek bir sakınca yok!