Broken Roads: CRPG Serüveni ve Gelişimi Üzerine Kapsamlı Bir İnceleme

Bu, Broken Roads hakkındaki ikinci incelemem. Eğer bu incelemenin neden gözünüzden kaçtığını merak ediyorsanız, bunun sebebini açıklayayım: gözünüzden kaçmadı. O ilk yorumumu benden başka kimse okumadı. Eğer yayınlansaydı, hemen puan kısmına bakar ve belki de uzun zamandır beklediğiniz bu oyun için 4 puan verdiğimi öğrenip hayal kırıklığına uğrardınız. Ben bunu yaşadım, dolayısıyla biliyorum. Broken Roads Nisan’da yayımlandı ve oyun kodu bana erkenden ulaştı, incelemesini o ayda gerçekleştirmeyi planlıyorduk. Uzun süredir beklediğim bu oyunla ilgili “Bilmeniz Gereken 5 Şey” başlıklı bir yazı dahi yazdım. Ancak, oyuna başladıktan sonra defterimdeki notlar olumsuz bir şekilde dolmaya başladı. Oynadıkça keyif almak bir yana, çok fazla hata ve oyuncu olarak hoş karşılamadığım tasarım tercihleriyle karşılaştım. Savaş bölümü oldukça zayıf ve sadeydi. Görevlerde karşılaştığım hatalar neredeyse pes ettiriyordu. Ayrıca, ekran görüntüsü almak için F12 tuşuna bastığımda açılan konsol penceresi sinirimi iyice artırdı. Tuşa bastığımda hem ekran görüntüsü alıyordum hem de istemeden açılan bir konsol penceresiyle uğraşmak zorunda kalıyordum. Neyse ki, F12 tuşunu değiştireme şansım yoktu.

Öte yandan, inceleme yazmayı planlarken yine de üzgün kalıyordum. Bu oyunun gerçekten daha yüksek bir puanı hak ettiğini düşünüyordum. Drop Bear Bytes, yaptıkları hataların farkındaydı ve “Oyunu beta sürecine alalım, yavaş yavaş düzeltelim, siz de bize geri bildirim verin” dediler. Forumda şikayetleri dinlediler ve bazı sorunları hesaplı bir şekilde çözdüler. “Bu daha başlangıç, Mayıs’ta harika bir yamanın geleceğini duyuruyoruz” dediler. Ben de Can’a Broken Roads incelemesini ertelediğimi söyledim; o güncellemenin beni umutlandırdığının altını çizmek istiyorum. Oyunun ilk hali için puan verip, zamanla o puanın üzerime yapışmasını istemiyordum. Bu yüzden bir şans daha vermek istedim.

Sonuç olarak, Mayıs güncellemesi tam da ayın son günü 31 Mayıs’ta yayınlandı. Gerçekten de çok sayıda yenilik ve düzeltme yapmışlardı. Oyun, Steam’de 30 civarında bir not ortalamasına sahipken, bu yamanın ardından 86’ya yükseldi (genel ortalama, ilk olumsuz incelemelerin etkisiyle hala 50 civarındaydı). Ben de yeni başlamışken baştan tekrar oynamaya karar verdim. İşte, bu inceleme o ikinci inceleme.

Bu kadar detaylı bir hikaye anlatmamın nedeni, Broken Roads’un yaşadığı gelişmeleri bilmenizi istememdir. Oldukça iddialı bir oyun, pek çok diyalog, görevlerin çok sayıda farklı yolu mevcut; ancak Drop Bear Bytes, bu yükün altından pek de kalkamamış. Belki oyunu bir yıl erteleyip çalışsalardı, daha iyi bir sonuç elde edebilirlerdi. Çünkü güçlü bir temel var; Avustralya’nın Fallout’u gibi bir deneyim sunmayı amaçlamakta. Grafikler gerçekten etkileyici, hikayenin bazı bölümleri son derece sürükleyici ve özgün. Siyah beyaz düşünmeyi bir kenara bırakıp, neredeyse tüm oyunu gri bölgede ahlaki seçimlerle doldurmaları takdire şayan. Ancak bu sağlam temel üzerinde hâlâ bazı sorunlar var.

Broken Roads bizi kıyamet sonrası Batı Avustralya’ya götürüyor. Oyundaki her şey, Avustralya’nın kültürünü, dillerini, aksanlarını, faunasını ve coğrafyasını yansıtıyor. Diyaloglardaki yerel kelimelerin anlamları da eklenmiş, fakat bu durum okumayı zorlaştırıyor. Daha önce de belirttiğim gibi, fazla yerel dil kullanımı beni biraz rahatsız ediyor. Ancak bu, tasarım tercihidir, saygı duymak gerekiyor.

Oyunun başında çeşitli sorularla dünya görüşümüz belirleniyor. Disco Elysium’da politik eğilimler varken, Broken Roads’ta Hümanist, Faydacı, Nihilist ve Makyavelist görüşler var. Oyunun sorduğu sorulara verdiğiniz cevaplar, ahlaki duruşunuzu belirlemekte ve bu duruş oyun içindeki diyalog seçeneklerinizi etkilemektedir. Örneğin, oldukça Hümanist bir karakter, neredeyse zıt bir Makyavelist yanıtı seçemez. Bu eğilimler, oyunda verdiğiniz kararların sonuçlarına ve diğer karakterlerin size bakış açılarına da direkt olarak yansıyor.

Karakterimizin kökeni, oyunun giriş kısmını doğrudan etkiliyor. Her köken, başlangıç istatistiklerini değiştiriyor ve o kökene özel görevleri yapılmasını sağlıyor. Ancak sonrasında istatistikleri sıfırlayıp dilediğiniz gibi bir karakter yaratma şansınız da bulunuyor. Kökenler, bazı diyaloglarda başka seçenekler sunabiliyor. Örneğin, Surveyor karakteri, bölgenin arazi yapısı hakkında geniş bilgiye sahip olabilir.

Oyun, klasik bir CRPG formatında ilerlemekte. Ana görevler ve yan görevler mevcut. Klasik Fallout tarzında dünya haritasında dolaşıyor, diğer karşılaşmalarla veya keşfedemediğimiz alanlarla karşılaşıyoruz. Bu bölgelerde mini görevler ve düşman kampları yer alabiliyor. Savaş kısımları ise belirli sayıda hareket ve aksiyon puanı ile ilerliyor. Sıralı karakterlerin yürütülmesi, siper alınması ve düşmanlara saldırılması gibi klasik bir sıra tabanlı CRPG tarzını izliyoruz. Ancak Drop Bear Bytes, savaş ve yan görevlerde tam anlamıyla bir iş çıkarmak konusunda eksiklikler yaşamış. İlk oyunları olması ve fazla iddialı bir projeye girişmeleri dolayısıyla birçok noktada tartışmalı bir performans sergilemişler.

Savaşlar eğlenceli değil ve fazla taktiksel seçenek bulunmuyor. Daha ziyade, hızlıca saldırmak ve tek bir düşmana odaklanmak şeklinde oynamak zorundaydım; aksi takdirde savaşlar oldukça zorlayıcı hale geliyordu. Haliyle, savaşta kullanılan yeteneklerin yerine, o puanlarla silahımı ateşlemek daha mantıklı geliyordu. Bu durum, taktiğin önemli bir bölümünü etkilemekteydi. Ayrıca, vuruş yüzdelerinin yeterince çalışmadığı hissini bir türlü üzerimden atamadım. Örneğin, %88 ihtimalle vurmam gereken bir hedefi ardı ardına kaçırdığımda ‘şu işe başlarım’ diyerek oyunu kapattım. Nitelikli savaş mekanikleri üzerine daha iyi örnekler ile karşılaşmayı umuyordum.

Tüm karakterlerimizi yeterince donatmadığımız takdirde işimiz oldukça zorlaşıyor. Bunun için büyük miktarda paraya ihtiyaç var. Etrafta dolaşıp çöpleri karıştırarak eşya bulmak, rastgele karşılaşmalarda düşman gruplarını temizlemek ve ürünleri satmak zorundayız. Dengenin bu kısımda pek iyi kurulmadığını düşünüyorum.

Yan görevler genelde ‘fetch quest’ adı altında “git ve bana şu nesneyi getir” şeklinde şekilleniyor. Ancak bu görevlerde yönlendirme konusunda eksiklikler mevcut; kimi zaman kiminle konuşmanız gerektiğini ya da nereye gitmeniz gerektiğini anlamak güçleşiyor. Haritada herkesle sırayla konuşmayı denemek bile bir noktadan sonra can sıkıcı hale geliyor. Hala daha bazı görevlerde tuhaf hataların bulunması (görev ortasında sıfırlanma, bazı diyalogların tekrarı vb.) işleri daha da zor bir hale getiriyor. Neyse ki bunlar opsiyonel ve ana görevlerde bu hataların çok daha az gerçekleştiğini belirtmekte fayda var. Bu da en azından ana hikaye deneyiminizi olumsuz bir şekilde etkilemiyor.

Diyalog kısmına geldiğimizde… Belki Broken Roads, bir Disco Elysium değil, fakat yine de yoğun bir okuma ve çok sayıda diyalog sunuyor. Okunacak çok şey olduğundan, insanlar zamanla yorulabiliyor. Daha önce bahsettiğim Avustralya aksanları ve yerel konuşmalar da bu yükü artırıyor. Bolca diyalog okumayı seven bir oyuncu iseniz, oyunun sunduğu detaylar sizi etkileyebilir. Ancak okumaktan hoşlanmıyorsanız, hikaye sizi çok fazla sarmayabilir. Çünkü oyun dünyası oldukça etkileyici; kıyamet sonrası bir senaryoda çeşitli fraksiyonlar var, değişik hayatta kalma gruplarının oluştuğu bir evren var. Mesela, bilim severler güçlenmek için devasa bir ışın topu inşa etmiş; ancak içeri almak için sizinle çeşitli bilimsel sorular sorarak giriş yapmanızı sağlamaya çalışıyorlar.

Bu dünyada su sıkıntısı başlıca bir kavga nedeni, cennetin su dolu havuzları iğreti görünmekte. Ana karakterimiz de bu durum karşısında şaşkınlığını gizleyemiyor. Bir diğer komün yalnızca köle gibi çalıştırabileceği kişilerle sınırlı; bir başkası diğer gruplara silah zoruyla baskı yapıyor. Tüm bu karmaşa içinde hikaye ilerlerken yaptığınız seçimlerle farklı komünleri etkilemektesiniz. Ancak bu bağlamda, okumaya ve detaylara dikkat etmeye ihtiyacınız var.

Özellikle yüksek hedefleri olan fakat yeterli deneyime sahip olmayan bir ekibin ürünü Broken Roads, gelişmeye açık bir yapım. Tecrübeleri kısıtlı ancak heyecanlı bir yaklaşım sergiliyorlar. Bu nedenle forumlarda aktifler, oyunculardan sürekli geri bildirim alıyorlar ve “Bu bölüm böyle olursa daha etkili olur mu?” şeklinde sorular soruyorlar. Belki iki ay sonra bu oyunu tekrar incelesem, puanım 1 daha yüksek olabilirdi. Ancak incelemeyi o kadar ertelemek istemem. Bu nedenle bu puanın “anlık” olduğunu bilmenizi isterim. Eğer Broken Roads, ilgilendiğiniz bir CRPG ise yamalarını ve gelişimini takip etmenizi öneririm. Mevcut hali bile oldukça tatmin edici, ancak daha iyileri de elbette mevcut.