Cyberpunk 2077: Phantom Liberty ile Yenilenen Night City’nin Derinlikleri

Cyberpunk 2077’nin incelemesine başlarken, üç yıl önce Night City hakkında yazdıklarım aklıma geliyor: “Neon ışıkları, umut ve yıldız parıltısını boğarken insanı insanlığından koparan bir şehir… Devasa gökdelenlerin ufku kesip dilimlediği, kaderin sillesini yediğimiz o lanetli yer…” Bugün, bu sözleri samimiyetle İstanbul’a atfederek bir kez daha söyleyebilirim. Burası artık bir hastalıklı umut vadediyor; ölmüyor, sürünüyor. Bu nedenle, “Night City’ye bekleriz, oralar daha iç açıcı” demek istiyorum. Mağarada yaşamıyorsanız, duymuş olmanız gerek; Cyberpunk 2077 artık daha iç açıcı bir oyun. Normalleşmiş yolsuzlukları ve mantığın dışına taşan anarşisiyle, 2023 itibarıyla Night City yaşanabilir bir yer haline geldi. İsterseniz, burada bir gezintiye çıkmaya karar vermeniz için bilgiler sunmak üzere buradayım. Ayrıca, Dogtown’ın şehir planlamasında kendine bir yer bulmasını sağlamasıyla Night City’nin inşaatı tamamlandı; Baldur’s Gate 3’ün ardından Cyberpunk 2077 de Erken Erişim sürecinden çıktı.

Bülbülü altın kafese koymuşlar “ille de Cyberspace” demiş

Bu satırları yazarken, ana oyunu güncelleyen ve ücretsiz olan 2.0. versiyonu çoktan çıktı. Eğer güncellemeyi bekleyenlerden biriyseniz, Phantom Liberty olmadan yamanın bazı getirilerini deneyimlemiş olursunuz. Ancak CD Projekt Red, hem ek paketi hem de güncellemeyi sunduğu için Cyberpunk’ın yeni dönemini aynı anda yaşayabilme fırsatı verdiler. 2.0. güncellemesi, Phantom Liberty ile birleştirildiği için ikisini ayrı ayrı incelemek zorlayıcıydı, bu yüzden genel bir değerlendirme yapmaya karar verdim. Ancak vereceğim not yalnızca Phantom Liberty için olacak. Güncellemenin sunduğu yenilikler, oyunun dinamiklerini köklü bir şekilde değiştiriyor ve Phantom Liberty de önemli içerikler ekliyor. Yani savaşlar, karakter geliştirme ve özelleştirme sistemleri gibi konuları 2.0. güncellemesine, hikaye, sunum ve diyalogları ise Phantom Liberty’ye atfedebilirsiniz. Bu kurala istisnalar olacak ama sayıları oldukça az.

Cyberpunk 2077’nin tek ek içeriği olan Phantom Liberty’nin hikayesi, Songbird adında bir Netrunner’ın iletişime geçmesiyle başlar. Ana karakterimiz V ile Johnny Silverhand arasındaki zorlu birlikteliğin sorumlusu Relic üzerinden gönderilen Songbird, “dertlerinin devası bende” diyerek bizi çağırır ve kurtarma operasyona girmemizi ister. Elbette Songbird’ün içinde bulunduğu uçak, sıradan bir uçak değil; Amerika Başkanı’nın uçağıdır! NUSA (Yeni Amerika Birleşik Devletleri) lideri Rosalin Myers’ı esaret altına alma planına karışıyoruz. Songbird ile diyaloğumuz sırasında Johnny Silverhand’in görünmesi, Phantom Liberty’yi başlangıçta yüksek prodüksiyonlu bir “Escape From New York” hikayesi olarak ötesine taşıyor. Merakımız bu noktada artarken, Night City’den izole olan Dogtown’da bizi pek çok aksiyon bekliyor.

Sibernetik Sinerji

Phantom Liberty’nin hikayesindeki detayları sona saklamak adına, yavaş yavaş 2.0. güncellemesine geçmeme izin verin. İlk girişte, Songbird’ün adını bile duymadan önce karşımıza çıkan 2.0. güncellemesinin yeniliklerini incelemek gerekiyor. Cyberpunk 2077, karakter gelişim sistemi ve buna bağlı oynanış açısından çok büyük problemler barındırıyordu. Oyun, benim gibi pek çok oyuncunun son iki Deus Ex oyunuyla karşılaştırmasına neden olan en önemli etken, siber donanımların ve seviye atlayarak kazanılan özelliklerin karaktere ciddi bir katkı sağlamasıydı. Günümüzdeki pek çok seviye sistemi barındıran oyunlar hala bu hatayı yapıyor; Cyberpunk 2077 de temelinde daha fazla hasar, savunma ve sağlık gibi unsurlara indirgenmişti. Bu noktaya geldiğinizde çatışmalar oldukça monoton hale geliyordu. Mantis Blade ile oluşturduğum karakterle yalnızca sol tuşa basmakla yetindiğimi hatırlıyorum.

Neyse ki geç de olsa, 2.0. yamasıyla bu sıkıcılıktan kurtulmuş. Tamamen yenilenen beş beceri ağacının her birinde sinerji oluşturabileceğiniz yeni unsurlar mevcut. Reflex ağacında düşmanlarla mesafeyi hızla kapatmanızı sağlayan Dash var, böylece onlardan gelen mermilere karşı etkili olmanızı sağlıyor; artık katananızla mermileri sektirebiliyorsunuz. Body ağacında ise, karakterinize güç ve bonuslar etkinliğinizi artıran Adrenaline Rush ile yüksekten düşmeyi sağlama işlevi gören Quake yer alıyor. Netrunner’lık yapmak isteyenler için Overclock modu sayesinde RAM yetmediğinde sağlığınızdan feragat ederek Quickhack kullanabiliyorsunuz. Hatta artık tek hedef için birden fazla Quickhack’i sıraya koymanız mümkün. Ayrıca, silahınıza özel beceriler ve her silah sınıfına özel yetenekler de mevcut. Araç çatışmalarına katkıda bulunan yeni beceriler de bulunuyor.

Yeni becerilerin bu şekilde salt istatistiğe değil, fonksiyona da odaklı olması, oyun deneyimini derinleştirip çeşitlendiriyor. En basitinden, daha önce Gorilla Arms ile Mantis Blades kullanan iki yakın dövüş karakterinin oynayışında kayda değer bir fark yoktu. Ancak artık Gorilla Arms ile düşmanların göbeğine yıldırım gibi inebiliyor, bir düşmanı tutup başkasına fırlatabiliyor, hatta kurşunları sektirebilen Mantis Blades sayesinde etkili olabiliyorsunuz. Eğer güçlü bir sinerji oluşturmazsanız, en yüksek zorluk seviyesinde sık sık kayıttan yüklemek zorunda kalabilirsiniz; geçmişten gelen düşmanınıza da kendinize de daha fazla saygı duymak zorundasınız.

|2.0 yamasında bulunmayan, fakat Phantom Liberty’ye özel bir beceri ağacı mevcut. Relic Skill Tree adı verilen bu ağacın toplam özellikleri arasında Gorilla Arms ile şok dalgaları göndermek, Monowire ile etkili bir şekilde Quickhack uygulamak ve Projectile Launch System ile mermi salvosu atmak yer alıyor. Ancak bu yetenekleri kazanabilmek için, Dogtown’da Militech sunucularını hackleyip Relic Point toplamak gerekiyor.

Night City’de yaşam kalitesini artırmak

Artık seviye atlamak karakterinizin istatistiklerini otomatik olarak yükseltmiyor. Birinci seviyede 50 hasar vururken, ellinci seviyede yirmi bin hasar vuruyorsunuz. Düşmanların da kendi seviyeleri yok, yalnızca sizin seviyeniz geçerli. Artık Night City’de farklı seviyeden düşmanlarla karşılaşma devri kapandı. Çatışmalar, burnunuzu sokmadığınız bir yere girdiğinizde hissedeceğiniz o sonradan gelen farkındalıkla değil; yapay zekanın düşman türlerine göre davranış biçimlerinin çeşitlenmesiyle heyecan kazanıyor. Netrunner düşmanları, siper arkasında sizi hacklemeye çabalıyor; ancak bunun için sizinle ya doğrudan ya da dolaylı göz teması sağlamaları gerek. Hala ortalıkta görünmemişken kullandığınız Quickhack’lerin izi sürülebiliyor. Düşman hackerları belirli bir saygıyı hak ediyor.

Düşmanların seviyeleri yokken, sizin istatistikleriniz de seviyenize göre gelişmediğinden, ekipman seviyelerinin varlığı anlamsız hale geliyordu. Geliştirici ekip bunun farkına vararak silahlardaki seviyeleri kaldırdı. Teşekkürler, zira bu tür oyunlarda elde ettiğimiz özel silahların seviyesiyle uğraşmak hiç hoşuma gitmiyor. Cyberpunk’ta üç yıl önce topladığım tüm silahların gücünü eşitleyerek, ek pakette her birinin tadını çıkarabilme imkanı sunduğu için, bu karar benim için çok sevindirici.

Cyberpunk 2077’nin ikinci büyük sorunu, oyun dünyasında ciddi bir toplanabilir nesne fazlalığı olmasıydı. Etrafa dağılmış eşya ikonları insana, oyunun gerçekliğinden koparan bir hal alıyordu. 2.0. güncellemesi ile artık oyun, algınıza zarar vermiyor. Silahların seviyeleri kalktı, giysilerin zırh puanı verme işlevi de yok; işlevleri tamamen kozmetik hale geldi. Zırh bonusları, siber donanımlardan sağlanıyor. Ayrıca sağlık eşyalarını ve bombaları toplama devri sona erdi, artık 2-3 kullanım hakkı bulunan aktif ekipmanlarımız var ve bunlar da destekleyici becerilere bağlı hızda doluyor. Bu da envanter arasındaki mücadeleyi sona erdiriyor. Neyi satacağınıza veya neyi imalat malzemesine çevireceğinize daha hızlı karar verip, menülerden oyun dünyasına dönüşünüz de hızlanıyor. Beceri ağaçlarının artık ekipman imalatına dair kazanç barındırmadığını da belirtmekte fayda var.

Karar anksiyetesinin dönüşü

2.0 yamasının getirdiği yeniliklere, giderdiği sorunlara değindik ama nihayetinde Phantom Liberty’ye ve onun hikâyesine dönmemiz gerekiyor. Cyberpunk 2077’nin, hangi yamanın gelirse gelsin, giderilemeyecek bir eksikliği vardı: diyalog seçimlerinin yüzeyselliği. Karakter istatistiklerimizin diyaloglara pratikte hiçbir etkisi yoktu. Seçimlere dayalı farklı yollar çok az görevde açılıyordu. CD Projekt Red, daha önce The Witcher 2’de verdiği seçimlerde farklı yollar sunabilen bir yapıdan, sonrasında RYO’daki aksiyon-macera değişimine dönmüştü. Karakter seçimlerinin anlamı, baştan yapmadan ancak ek paket veya devam oyunuyla giderilebilirdi. Phantom Liberty, bu açığı kapatmayı başararak oyuncunun seçimlerine önem vermektedir.

CD Projekt Red, Phantom Liberty ile oyuncunun seçimlerine saygı duyarak “şimdiye kadar yaptığımız en büyük ek içerik” olarak tanımlanmayı da başarıyor. Phantom Liberty, ana hikaye içeriği olarak oldukça doyurucu bir görev dizisine sahip. Ana oyunun hikayesinin üçte ikisine tekabül eden bu içerik, başkanın uçağının düşüşü ile başlar ve bu konuların bitiş çizgisine ulaşması beklenilen süre, Blood and Wine’daki gibi uzun sürmüyor. Ancak kalitesinin The Witcher 3 veya ek paketleri ile karşılaştırılamayacak ölçekte bir seviyeye çıkmış olduğunu söylemek gerekiyor. Verdiğiniz kararların hem olay örgüsüne, hem de atmosferine bağlı olarak tamamen farklı iki kola ayrılması, Cyberpunk markasının potansiyeline olan inancınızı tazeleyecektir.

Madde madde Phantom Liberty

• Phantom Liberty, Cyberpunk türünde öngörülen unsurların hemen hemen hepsine dokunmayı başarıyor. Varoluşsal krizlere sokabiliyor mu? Evet. Duygusal etkisi büyük mü? Kesinlikle.
• Night City’nin karanlık sokaklarında verdiğiniz kararlar, ahlaki olarak siyah ve beyaz değil; her biri derin ve karmaşık hissettiriyor.
• Ana karakterler oldukça iyi işlenmiş, empati kurabileceğiniz ve unutulmaz karakterler. Johnny Silverhand, Solomon Reed ve Songbird, derin motivasyonları ile dikkat çekiyor.
• Hikayenin sesi, müziği ve görselliği oldukça güçlü. Sanat tasarımı ve müzik, Cyberpunk 2077’nin en iyi yanları arasında yer alıyor.

Alkışlar ve kapanış

Cyberpunk ile ilgili olarak grafikleri övmek gereksiz; oyun bir teknoloji demosu olarak büyük bir başarı. Ancak ardından gelen güncellemelerde, grafikleri geliştirirken karakter modellemeleri üzerinde de fark yaratmış. Keanu Reeves artık daha gerçekçi görünüyor. 2.0. yaması, oyun deneyimini çok daha akıcı hale getirmiş. Ancak Night City, görev kovalamaktan daha fazlasını sunmaktan çok uzakta. Eğer, gelecekte Cyberpunk markasına yeni bir yaşam kazandırılırsa, Gabe Amatangelo’nun ellerinde bunun olacağına inanıyorum. Phantom Liberty, kalbi kırılan hayranlarını yeniden kazanmada önemli bir adım olmuştur.