Dave the Diver: Balık Avlama ve Restoran Yönetmenin Eğlenceli Açmazı

Geçtiğimiz yılın ses getiren oyunlarından biri olan Dave the Diver, bağımsız oyun tartışmalarını bir kenara bırakırsak, gerçekten şapka çıkarılacak bir yapım. Bir yandan dalış yapıp balık avlarken, diğer yandan restoran işletmek ne yazık ki her oyunun harcı değil. Oyun, bir deniz macerasına atılmanızı sağlarken, aynı zamanda bir dizi mizahi öğe de sunuyor. Kim böyle bir karmaşayı sevmez ki? Elimize dalgıç malzemelerini alıp, derin denizlere dalarak balık yakalamaktan bahsediyoruz, ama aynı zamanda mutfakta sushi hazırlamak ve restoran sırlarını çözmek zorundayız. Böyle bir dengeyi kurabilmek kolay değil, ama MINTROCKET bunu başarmış.

Geçtiğimiz günlerde oyun ile ilgili yapılan bir paylaşıma baktığımızda, 5 milyon kopya sınırını aştığı belirtilmiş. Bunu kutlarken geliştirici ekip, “Yarın uyursunuz, bu gece dalışa gidin!” diyerek oyuncularını dalmaya teşvik ediyor. Şimdi, bu başarıyı nasıl bir eğlenceye dönüştürdüklerini düşünmeden edemiyorum. Gerçekten, belki de bir tür psikolojik manipülasyon var burada. Bizi dalgıç elbiseleri giymeye ve sanal deniz altına inmeye ikna etmeden önce, bir bakıyoruz, 5 milyon insan bu maceraya katılmış. Bu bir başarı mı, yoksa bir dalış bağımlılığı mı?

Oyun, 3 Ocak itibarıyla 3 milyon kopya satmıştı. Yani, sadece bu yıl içinde 2 milyon kopya daha satmış olması, futbol maçı gibi kulaklarımda yankılanıyor. “Hadi bakalım, benim gibiler dışında bu oyunu kim alır?” diye düşünenleri duyar gibiyim. Düşünsenize, 2 milyon insan bir şekilde ‘Bize balık lazım!’ diye haykırdı! Bu, belki de oyunun eğlenceli içeriğinden kaynaklanıyor. Yani, restoran açmak ve balık yakalamak, oyuncular için kaçırılmayacak bir fırsat sunuyor. Geliştiriciler, oyuncuların bu karmaşık dünyada kaybolmasını sağlarken, aynı zamanda rahatlamalarını da mümkün kılıyor.

Bu başarının ardında yatan etkenler kesinlikle göz ardı edilemez. Oyun içindeki renkli karakterler, dikkatlice hazırlanmış görseller ve ironik mizah anlayışı, oyuncuları adeta kendine çekiyor. İleride benzer oyunların yapılması için bu durum bir referans noktasına dönüşebilir. Belki de bir gün ‘Dave the Diver 2’ ile karşımıza çıkarlar. O zaman, hatta belki de denizaltı restoranlarımızı kapatıp, yeni dalgıç kostümlerimizi giymek için sabırsızlanırız. Kim bilir?

• Havuzda yüzmek yerine, derin denizlerin keşfine çıkmak!
• Balık pişirmek, belki de en iyi yeteneğimiz! (Her gün sushi yiyoruz ya!)
• Arkadaşlarımızla kıyasıya dalış yarışları düzenlemek!

Bütün bu nedenlerden dolayı, Dave the Diver hem bir oyun olmanın ötesinde, bir deneyim haline gelmiş durumda. Kim bilir, belki de bu başarı, yeni nesil bağımsız oyun geliştiricilerine ilham verir. Bugün bir oyunun kahramanlığına tanıklık ederken, yarın belki de bizim adımız verilmiş bir oyunda yer alır. Evet, belki de o gün için hazırda bekliyoruz! Sonuçta, kimse hayalleriyle dalış yapmamış olmaz. O yüzden, hemen dalışa!