Dead Island 2 İncelemesi: Zombilere Karşı Sıradan Bir Mücadele

2000’lerin sonları ve 2010’ların başları, zombi oyunlarının altın çağı olarak anılırken, Dead Island bu dönemin en çok bilinen isimlerinden biri haline geldi. O zamanlar “Game of the Year Edition” sürümünü çıkardıkları için oyun dünyasında alay konusu olsalar da, kendine özgü bir hayran kitlesi oluşturmayı başardı. Ancak, ikinci oyunun sürekli ertelenmesi, geliştirici değişimleri ve o süreçte Techland’in Dying Light ile büyük kitlelere ulaşması, Dead Island’ı 2010’ların başında bir anı olarak geride bıraktı. Açıkçası, bu oyunun çıkacağına dair pek umudum yoktu. Ama duyurusundan bu yana geçen 9 yıl, 3 farklı geliştirici ve 2 (belki de 2.5) farklı konsol jenerasyonundan sonra nihayet Dead Island 2 ile buluştuk.

AAA, OYUN ÇALIŞIYOR… Genellikle oyunun “teknoloji” kısmına en son yaklaşırım, fakat Dead Island 2’nin nihai geliştiricisi Dambuster Studios’u burada tebrik etmek istiyorum. Son yıllarda karşılaştığımız “AAA oyunların kötü optimizasyonu” sorunu, uzun süre geliştirilen ve ertelenen bir oyun için en büyük soru işaretlerinden biriydi. İnceleme kodu almayınca biraz daha şüphelenme yaşadım ama… Bu yıl oynadığım en problemsiz oyunlardan biri oldu. PS5’te, 60fps’te oldukça akıcı bir deneyim yaşadım ve oyunun akışını engelleyen herhangi büyük bir hatayla karşılaşmadım. Bu paragrafı yazarken 2023’te oyun firmalarından beklentilerimizin ne denli düştüğünü fark edip biraz moralim bozuldu.

Oyun oldukça güzel bir başlangıç yapıyor. “Slayers” adı altında 6 farklı karakterden birini seçerek oyuna başlıyorsunuz. Her biri kendine özgü özellikler ve yeteneklere sahip, bu da farklı oyun tarzlarına hitap etmelerini sağlıyor. Karakterlerin yeteneklerini belirlemek için kullanılan kart sistemi oldukça ilginç. Klasik zombilerin yanı sıra farklı kombinasyonlarla donatılmış çeşitli zombilerle mücadele etmek ise oldukça eğlenceli.

Dead Island 2’nin atmosferi de oldukça etkileyici. İlginç bir şekilde, oyun bir adada değil, sürekli olarak “Hell-A” olarak adlandırılan Los Angeles’ta geçiyor. Hollywood’dan Venice sahiline ve Bel-Air’e kadar birçok ikonik mekân, zombi kıyameti temasıyla harmanlanmış bir şekilde oyunda yer alıyor. Mekânların görselliği, göz yormayan ve kötü olmayan bir estetik sunuyor.

Bölge bölge tasarlanmış olması ise bu mekânları daha ilginç kılıyor. Dead Island 2, açık dünya yerine böyle bir tasarım tercih etmiş ve bölümlerin mini, detaylı açık dünyalar olarak düşünülmesi ya da ilerlemeyi kolaylaştırıcı yapısı gibi artıları var, fakat bunun yanında oyunun eski konsol jenerasyonuna ait hissettirmesi gibi bazı olumsuzlukları da bulunuyor. Üstelik oyunun yeni nesil konsollar için 70 dolar fiyata sahip olması düşündürücü bir durum.

Maalesef, bu büyüleyici mekânlara eşlik eden heyecan verici bir hikâye sunulmuyor. Dead Island 2, oldukça basit, hatta klişe sayılabilecek bir senaryo ile ilerliyor. Ancak karakterler ve mizah, bu eksikleri kapatmak için çaba gösteriyor. Bel-Air’deki “influencer evi”ndeki özür videosu metni, Hollywood Bulvarı’ndaki oteldeki düğünün detayları gibi eğlenceli unsurlar, oyuncunun keyfini yerine getiriyor. Ara sıra seçtiğimiz karaktere göre NPC’lerin konuşmasını dilerdim ama yine de sunulan içerikler hoş.

SİZ DE Mİ PARTİDEN SIKILDINIZ? Ancak, Dead Island 2’yi bir Dying Light gibi oturup saatlerce oynayacak enerjiyi bulamadım. Zombilerin deri/et soyulması mekanizması bir nebze eğlence katmış olsa da, oynanış bir müddet sonra sürükleyiciliğini yitiriyor. Bunun başlıca sebebi ise oyunun kendini tekrar eden yapısı. Silah çeşitliliği çift el ağır silahlar, yüksek hasar veren silahlar ve kesici özelliklere sahip olanlar şeklinde ayrılıyor. Ancak, Wolverine pençeleri gibi etkileyici bir silah gördükten sonra daha fazlasını bekliyordum; ama yanıldığımı gördüm. Oyun ilerledikçe, silahların sadece hasar vermesi dışında neredeyse hiçbir farkı yok. Silah modifikasyonları iş görse de, büyük farklılıklar sunmuyor.

Oyunun son bölümlerinde açılan “Zombie Perks” kısmı biraz ilgi çekici olsa da, o noktaya ulaşana dek sürekli zombi kesmek ve parçalarını toplamak istemedim. Özellikleri çok da göz alıcı olmadığı için oyunu bitirmekle odaklandım. Ayrıca, uzak mesafe silahların durumu ise tam anlamıyla hayal kırıklığı. Son yıllarda deneyimlediğim en kötü uzak mesafe silah mekanikleri Dead Island 2’de mevcut. Yakın mesafe silahların etkileyiciliği ne kadar yüksekse, uzak mesafe silahlar bir o kadar etkisiz kalıyor. Zombileri temizlemek için oldukça yetersizler ve mermi miktarı oldukça kısıtlı; ayrıca kullanımı da hoş bir deneyim sunmuyor.

Oyun, solo oynandığında da kimi yerlerde kaotik hale gelebiliyor. Üstünüze gelen zombi sayısı bazen bir hayli fazla olabiliyor; doğaüstü bir hızla tekrar doğuyorlar. Bazı bölümlerde üst üste öldüğüm durumlar oldu ama boss dövüşü dışındaysanız büyük bir kayıp yaşamıyorsunuz. Fakat bu durum sinir bozucu ve oyunun daha çok Co-Op odaklı yapıldığını gösteriyor. Gerçi oyun, Co-Op kısmında da oynamak istediğiniz kişiyle aynı görevde olmanız zorunluluğu gibi bazı sorunlarla karşı karşıya; ancak en azından hikâyedeki ilerlemenizi kaydediyor.

BAĞIRAN ZOMBİ ISIRMAZ Yukarıdaki değerlendirmeleri göz önüne aldığınızda, Dead Island 2’nin nasıl bir oyun olduğunu anlamakta zorlanabilirsiniz. Çünkü bu oyun, aşırı büyük hedefleri olmayan klasik bir zombi aksiyon oyunu. Eksikliklerini belirtmiş olsam da, bu durumlar oyundan nefret etmenizi veya harcanan zamana pişman olmanızı gerektirmiyor; çünkü oyun sürekli ilerliyor ve bahsedilen unsurlara fazla odaklanmıyor. Yaklaşık 14-15 saat gibi kısa bir sürede oyunu bitirebilir ve sunulan içeriklerin çoğunu deneyimleyip hayatınıza devam edebilirsiniz. Eğer oyunu seviyorsanız, yan görevler ve Co-Op ile süreyi uzatabilirsiniz. Ancak, 70 dolarlık yeni nesil vergisi düşünüldüğünde, kesinlikle sorgulayan bir ruh hali içine girebiliyoruz. Bu nedenle, indirim veya Game Pass bekleme önerisinde bulunmak zorundayım. 9 yıl onlar bekletti, belki de biraz da siz bekletin onları.