Fort Solis: Yavaş Çekim Bir Bilimkurgu Deneyimi

Yürüme simülasyonlarına dair bir isteksizliğim yok. Sonuçta bu da bir oyun türü ve eğer bu oyun kategorisinde bir deneyim yaşıyorsanız, değerlendirmelerinizi de buna göre yapmanız gerekmektedir. “Bu oyunda neden çatışma yok, nerede bulmacalar?” gibi eleştiriler yerinde olmayabilir. Yürüme simülasyonları içerisinde geliştiriciler, aksiyon sekansları ekleyebilir, zıplatma unsurları kullanabilir ya da bunlara hiç yer vermeyebilir.

Ancak bir yürüme simülasyonu oyununun eğlenceli veya sıkıcı olup olmadığını değerlendirmek mümkündür. Oyunun ‘oyun’ olma niteliği üzerine de sorgulamalar yapabilirsiniz. Bu türde birçok oyun deneyimlediğim için Fort Solis’i nereye konumlandırmam gerektiğini oldukça iyi biliyorum. Jack Leary ve Jessica Appleton, Mars’taki görevleri sırasında Fort Solis isimli istasyondan gelen bir yardım çağrısını araştırmaya çıkıyorlar. Devamında ise tamamen çizgisel bir hikaye ile karşılaşıyoruz; 4 saat boyunca yürüyüp, istasyondaki odaları gezip, görüntü ve ses kayıtlarını inceleyerek, mürettebatın başına neler geldiğini anlamaya çalışıyoruz. Hepsi bu kadar. Fort Solis’i oynarken kendimi bir oyun deneyimi içerisinde hissetmedim; daha çok yavaş çekim bir bilimkurgu filmi izliyormuşum gibi hissettim. Burada ‘yavaş çekim’ ifadesini özellikle vurgulamak istiyorum çünkü karakterler gerçekten de çok yavaş yürüyor 🙂 Yürümekten başka bir şey yapmıyorlar, koşmak gibi bir eylem yok. Bir yürüme simülasyonunda “karakterler sadece yürüsün” önerisini anlayabiliyorum; atmosferi güçlendirmek ve tehdit hissini artırmak adına bu tercihi yapmışlar. Fakat bunun atmosferi nasıl bozduğunu anlatamam. Hikaye ilerledikçe başınıza bazı şeyler geliyor ve normal bir insan bunun ardından arkasına bakmadan koşar. Dolayısıyla alternatif bir davranış biçimi olamaz. O tür bir tehdit ortamından arkanızı dönüp usulca yürüyerek uzaklaşmanız söz konusu olamaz. “Neden koşmuyorsun?” diye sinirden tırnaklarımı kemirdiğim anlar oldu, düşünün!

On kişilik bir ekip tarafından Unreal Engine 5 kullanılarak geliştirilen Fort Solis’in dikkat çekici yönü, Troy Baker, Roger Clark ve Julia Brown gibi ünlü isimlerin yer aldığı kadrosudur. Oyunun yüksek puan vereceğim yanı da kesinlikle bu kadro olacaktır. Seslendirmeler harika ve Fort Solis, hareket yakalama teknolojisini mükemmel bir şekilde kullanmış. İzlediğimiz kaydedilmiş videolardaki mimikler, hareketler ve ifadeler olağanüstü bir şekilde yansıtılmış. Gerçekten de hayran kaldım. Sadece karakterler değil, UE5’in gücüyle tasarlanan uzay istasyonu ve detayları da etkileyici. Yavaş yürümek, çevreyi inceleme fırsatı sunduğu için tek bir avantajı vardı, bu da ilerledikçe dikkatimi daha çok çekmemi sağladı. Hava kilidi bölmesine girdiğimde yaşanan anlar, karakterimizin kaskındaki ışığı doğal yolla açması, Jessica’nın ağır bir parçayı çektiğinde ara sıra el değiştirmesi gibi detaylar oldukça hoşuma gitti. Ancak aynalarda karakter yansımasını koymamış olmaları, büyük bir eksiklik oluşturmuş; bunun en kısa sürede düzeltilmesi gerektiğine inanıyorum.

Fakat dediğim gibi, tüm deneyimin bu kadarla sınırlı kalması dikkat çekici. Oyunda gerçek bir seçim yok; yalnızca birkaç QTE sahnesi mevcut ama başarılı olup olmamanız arasında birkaç animasyon dışında bir fark yok. Her şey sinematik bir deneyim sağlamak adına düzenlenmiş ve bu esnada oynanış unsurları geri planda kalmış. Fakat hikaye de o kadar sürükleyici değil. Sinema gösteriminde 4 saat boyunca sabredilebileceğine inanmıyorum. Ulaştığım son da pek tatmin edici değildi, fakat başarımlara bakılırsa alternatif bir son var; belki o daha iyi bir deneyim sunuyor. İçim rahat etmiyor, bir ara tekrar oynayıp o sonu da görmek için uğraşacağım.

Oyunun optimizasyonu konusunda bazı sorunlar mevcut. En güçlü sistemlerde bile bazı yerlerde FPS düşüşleri ve ekran kartının aşırı yüklenmesi hoşuma gitmedi. Geliştirici ekip, oyunun çıkışıyla birlikte gelen açıklamalarında performans eleştirilerini dikkate alacaklarını ve en kısa sürede bir yamayla bunu düzelteceklerini belirttiler. Ben de bu konuda onların sözlerine inanıyorum.

Şimdi “bu oyunu kimlere önerebilirim?” diye düşünmekteyim. Bu oyunu sevebilmek için belirli kriterlerin sağlanması gerekiyor. Hem bilimkurgu hem de yürüme simülasyonu seven, oynanıştan çok sunuma önem veren ve kolaylık konusunda endişe duymayan birisi olmanız şart. Eğer bu kriterlerden en az birini karşılamıyorsanız, Fort Solis’ten hoşlanma ihtimaliniz oldukça düşük. Eğer tüm bu üç maddeden birini işaretliyorsanız, tebrikler! Artık Fort Solis’i oynayabilirsiniz.