MindsEye’ın oyun dünyasında yaratmış olduğu etki, tam anlamıyla bir fırtına gibi! Düşünsenize, bir oyunun o kadar kötü geri dönüş alması, baş karakterini oynayan insanı kariyer endişelerine sürükleyecek kadar vahim hale geliyor. Jacob Diaz olan karakterimizi Mafia 3’teki Lincoln Clay olarak hatırlayacağımız Alex Hernandez canlandırıyor. Ama şu an Hernandez, o güzel projeye harcadığı iki buçuk yılın ardından, “Acaba bu oyun sayesinde kariyerim bitti mi?” gibi sorularla boğuşuyor. Durum, gerçekten komik ve bir o kadar da trajik.

Oyun çıktığında, herkesin gözleri, “Ne oldu bu oyuna?” dercesine MindsEye’ın üzerinde yoğunlaştı. Hatta, bir yerde gördüğüm bir şaka vardı: “MindsEye, insanların gözlerini açıyor ama aynı zamanda kafalarını karıştırıyor!” Bu durum, Hernandez’in bir podcaste katıldığı ve orada şu şekilde ifade ettiğiyle birleşince, kahkahalar içinde kalmaktan kendimi alamadım: “Tam iki buçuk yılınızı \gurur duyduğum bir projeye verdim. Kendi katkımdan ve çalıştığım insanlardan gurur duyuyordum.” Ah, bu gurur dedikleri şey ne kadar da tuhaf bir duygu!

Hernandez böylece çarpıcı bir itirafta bulundu; ama buraya kadar her şey oldukça normal gözüküyor. Fakat işin komik tarafı şu: Oyuncuların yoğun tepkilerini gördükten sonra “Şahsen oyun dünyasındaki geleceğimden endişe ettim,” demesi gerçekten bir dramaya dönüşüyordu. Bu cesur adam, kapak yüzü olarak insanların duygularını üstlenmenin getirdiği yükten bahsediyor. Hayatımda gördüğüm en hızlı kara mizah örneklerinden biriydi!

• Kendisi bir “gamer”: Hernandez, kendisini tanımlarken bir gamer olduğunu vurgulayıp, bu yüzden oyuncuların hislerini anladığını belirtiyor. Evet, herhalde bir “gamer” olmak, bir gün bir oyunun kapak yüzü olacağınızı düşünmekten çok daha eğlenceli!
• Başarının ağırlığı: Bir oyuncunun duygularını temsil etmek, sıradan bir iş değil, bu işin altında yatan karmaşayı görmek zorundasınız. Belki de “Ben oyuncularla konuşuyorum!” demesi, “Onlar benim arkadaşım” demenin başka bir varyasyonu.

Sonuç olarak, MindsEye’ın kahramanı Hernandez’in yaşadığı psikolojik mücadele, ironik bir şekilde hiçbir şey olmamak üzeredir. Şimdi oyunlarla ilgili sohbetlerimizin ne kadar eğlenceli ve komik hale geleceğine dair elimizde güzel bir örnek var. Yaşadığı bu durum, bizlere üzülmek yerine gülmek için bir fırsat sunuyor! Kim bilir, belki de bir gün MindsEye ile ilgili bir daha değerlendirme yapıldığında Hernandez, “Ben sadece gülme krizine girdim!” der. Hadi, hep birlikte hazır olun! Oyunlar buruk bir hazinelik sunarken, bizleri güldürmeye devam ediyor!