Moonbreaker: Mini Figürlerle Stratejinin Yeni Yüzü ve Erken Erişim Değerlendirmesi

Bu incelemeyi aslında daha erken çıkarmamız gerekiyordu. Ama tam ben incelemeyi bitireyazdım, Moonbreaker koca bir yama yayınlayıp oyunda yakınma sebebi olan en büyük şeyi kaldırdı: Mikro ödemeler. Evet, evet. Hepsini. İşte böyle bir beladan kurtulmuşken inceden bir tebrik ederiz kendimizi. Moonbreaker’la şans eseri Gamescom’da karşılaştık. Ne olduğunu hiç bilmeden girdim standlarına, oturdum dedim anlatın nedir Moonbreaker. İşte küçük modeller var, savaşıyorlar, boyayabiliyorsun – Dedim, “Say no more, nereden ediniyoruz bu oyunu?”. Elime geçtiğinden beri de kayıptım gitti. Oynadığımın yarısı kadar vakti yazmaya ayırsaydım şimdiye on kere bitmişti bu inceleme. Neyse efendim, biraz geç kalmış olsak da, hayıflanmadan işimize bakalım.

Moonbreaker mini figürlerle oynanan masaüstü stratejilerden esinlenmiş bir oyun, bu hissiyatı korumak istemişler. Burası çok eğlenceli, fakat önce birkaç yerde çiğnedikleri gerçekleri tenkit edelim. Işıklar, dumanlar gibi çevre animasyonları var, ancak modeller bu sebepten hareketli değiller. Sanki görünmez bir el kaldırıp birbirine vurarak dans ediyormuş gibi bir animasyonları var. Gerçekten masaüstü hissiyatı verip vermediği tartışılabilir. Ama bence tartışılmaz, karşımızda cidden keyifli bir strateji oyunu var. Bunun altını çizmekte fayda var!

Erken erişim ne demek? Evet, soralım! Moonbreaker şu anda ciddi bir sıkıntıyla karşılaşmadan oynanabilen bir oyun. Ancak neden erken erişim olarak çıktığını anlamak için çok vakit harcamaya gerek yok. İlk olarak, oynanabilir karakterler çok çeşitli değil. Evet, var olanlar yarım yamalak değil. Yani çok karakter yapmak yerine var olanların değişik özellikleri olmasına özen göstermişler; bu güzel bir şey. Ama kafanıza göre bir karışım bulmak için seçenekleriniz pek fazla değil. Bir de harita çeşitliliği şu anda oldukça kıt, ama erken erişimde bu eksiklikler çok da göze batmıyor. Asıl oyundaki dengesizliklerin cilalanması lazım, ama ona geleceğim. Önce Moonbreaker’ı nasıl oynuyoruz, ona bir bakalım.

Küçük oyuncağımı iki kare ileri koyuyorum! Moonbreaker sıra tabanlı bir strateji. Oyuna girmeden önce kendimize bir kaptan ve en fazla sekiz yancıdan oluşan bir grup hazırlıyoruz. Amacımız kendi kaptanımızı hayatta tutup, karşı tarafın kaptanını alaşağı etmek. Her tur, gittikçe artan “cinder” isimli bir kredimiz var. Bunu her şeyin manası gibi düşünün; karakterleri buradan yerleştiriyoruz, karakterlerin özel yeteneklerini buradan açıyoruz, her oyunun başında rastgele seçtiğimiz bonuslarımızı da buradan kullanıyoruz. Genel olarak değişik şeyler denemenizi sağlıyor karakterler, sayıları fazla olmasa da. Kimi uzak menzilli, kimi de sadece yanında durduğu karakterlere saldırabiliyor. Belirli bir uzaklığındaki karakterlere sınırsız hareket ya da çifte vuruş kabiliyeti sağlayan ya da ekstra kuvvet veren karakterler var örneğin.

Fakaaat… Karakterlerin her zaman birbirlerine karşı dengeli olmadıkları da bir erken erişim gerçeği. (Moonbreaker Discord’undayım, ekip de bunun farkında; mikro ödemeleri tak diye uçuran ekip bence bunu da cilalar.) Özellikle Cargo Run adlı modu oynarken çok hissediliyor bu dengesizlik, çünkü AI’ın insafına kalmış durumdasınız. Bu mod, aslında çok eğlenceli. Ama asla kolay değil bu arada. Çünkü Cargo Run’da belirli bir ekiple bitirmeniz gereken beş oyun var. Eğer bir üyeniz ölürse, o zaman bir kişi eksik devam ediyorsunuz. Ama bir yandan bu Cargo Run’daki “kargolar” size farklı yetenekler bahşedebildiği gibi, listenize yeni oynanabilir karakterler de ekleyebiliyor. Ancak dikkat edin, kargoların yanına gidip açmanız lazım. Kısacası Moonbreaker’da strateji konusunda aradığımızı fazlasıyla buluyoruz. Ancak karşımıza bazen karakter üstüne karakter pörtleten düşmanlar geldi mi; işimiz iş, işimiz yaş!

Madem erken erişim, beklentilerim neler? İlk olarak daha çeşitli ve özenli hazırlanmış haritalar. Haritaların üstünde arkasına saklanabildiğiniz büyük engeller ve menzilli saldırılara aleyhine olasılık veren küçük engeller görmek istiyorum. Ama bazen oyun haritanın bir köşesinde sıkışıyor, oradan çıkmak için hiç neden oluşmuyor. Daha dinamik haritalar görmek istiyorum. Ve elbette daha dinamik karakterler. Şu anda yakın menzilli karakterlere bir türlü ısınamadım. Ya cidden bir dengesizlik var ya ben uygun stratejiler kuramıyorum. Yeni karakterlerin ne yönde olacağını görmek için sabırsızlanıyorum doğrusu.

Çünkü sonuç itibariyle, eksiklerine rağmen ben Moonbreaker’ı bayağı sevdim. Tema müziğini o kadar sevdim ki, sanki bir aşk hikayesinin başlangıcındayım. Oyun mekanikleri açısından da strateji türünün hakkını verecek bir oyun gibi duruyor. Ayrıca minyatürlü savaş-strateji severim. Eğer doğru yönde ilerlerse geliştirme süreci, cidden uzun soluklu olabilecek bir oyun gibi duruyor Moonbreaker.

Artılar:

• Bol ve çoğunlukla dengeli strateji opsiyonları
• Var olan karakter dizaynları çok keyifli
• Oyuncuların taleplerini dinleyen bir geliştirme süreci
• MİNİ BOYAMA!!!

Eksiler:

• Henüz birbirine karşı pek dengeli olmayan karakterler var
• Cargo Run görevleri de bu dengesizliklerden muzdarip
• Daha sadece 3 harita gördüm, biraz sıkabilir şu noktada

Ara Karar: Masaüstü sıra tabanlı stratejileri sevenlerin gözü Moonbreaker’da olsun! Çok iyi bir temel atılmış, cilalandıkça daha da derinlikli ve geniş bir oyun olmasını umuyorum.