NBA 2K24: Hızla Gelen Hayal Kırıklığı ve Eğlencenin Parodisi

NBA 2K24, daha çıkalı 4 gün olmasına rağmen, Steam tarihine adını o kadar hızlı ve esprili bir şekilde yazdırdı ki, sanki bir tür “kötü inceleme yarışması” içindeymiş gibi oldu. Şu an itibarıyla, Steam’deki en kötü notlara sahip ikinci oyun olarak karşımıza çıkan bu yapım, adeta Nba 2K24 adıyla bir feryatçı olmuş durumda. Kullanıcıların oyuna dair yazdığı 2785 incelemenin sadece %10’u olumlu; diğer %90 ise daha çok hayal kırıklığının sesini duyuran bir koroya dönüşmüş. Hani derler ya, bazen bazen bir oyunun çıkışı şöyle olursa; bu oyunun çıkışı, adeta tam bir felaket senaryosu gibi gözüküyor!

Şimdi, NBA 2K24’ü biraz daha yakından inceleyelim. Elimizdeki verilere göre, bu oyun Overwatch 2 ile beraber PC oyun dünyasının en büyük hayal kırıklıklarından biri olmuş. Oyuncular, eski nesil jenerasyonu PC’ye taşımakla kalmayıp, adeta “geçmişe dönüş” yolculuğuna çıkmışlar. PS5 ve Xbox Series X‘teki muhteşem özellikler bir kenara atılmış, PC versiyonu ise dondurularak eskiye doğru tuhaf bir yolculuğa çıkarılmış. Artık ne yazık ki, “Ben PC’mi yükselttim, yeni nesil özellikler istiyorum!” demek, NBA 2K24 için geçerli değil. Hatta MyCareer hikaye kısmının oyunda eksik olduğunu duyduğunuzda, herhalde “Ben bu oyunda ne oynayacağım?” sorusu aklınıza geliyor. Sanki yanlış versiyon almışsınız gibi hissediyorsunuz!

• Mesela: Oyun, PS4 ve Xbox One ile aynı düzeye indirilmiş. Ah, ne güzel bir detay! Çapraz platform desteği yok. Yani sanal arkadaşlarınızla oynama şansınız sıfır. Bu da günlük sosyal hayatınıza sadece bir *‘yıllık dostluk anlaşması’* eklemenizi sağlıyor.
• İncelemelerin genelinde: Hızlı bir şekilde geri iade etmiş ve daha önce oynayıp 80 saat geçirmiş oyunculardan oluştuğunu görebiliyorsunuz. “Bıktım artık, iade ettim!” diyerek duygu seli yaşayan insanların ruh halleri gözümüzün önünde canlanıyor.

Hayal kırıklıklarının kaynağı ne kadar açık olsa da, bu kadar olumsuz yorum ve düşük puana rağmen oyunun peynir ekmek gibi satıyor olması ise tam bir muamma! Turuncu giyen bir pembemin, neden gece mavi olduğunu anlamak bu kadar zor olmasa gerek. Belki de bu satışların büyük bir kısmı, insanların “ben kötü bir oyun aldım ama eğleniyorum” psikolojisiyle hareket ettiğindendir. Ya da belki de tüm bu olumsuz eleştirilere rağmen, oyuncular o eski günlerdeki gibi “heyecanı” kaybetmemek için kendilerini zorlamaktadır. Bu oyunu oynamak, sanki bir misafirlikteyken pastanın en son dilimini yemek gibi; herkes geride kalmışken ve hedef belli olmuşken, hala uçarcasına yenecek bir dilim bulma uğraşı! Ancak, bu durumda yine de içten bir gülümseme ve kahkaha atmayı unutmamamızı öneririm.