Nostaljik Strateji: Songs of Conquest ile Heroes Ihtiyaçlarınıza Cevap Veriyor

Ya şimdi çok yaşlı muhabbeti yapmış olacağım ama Heroes of Might and Magic oynama şansına erişememiş nesiller için üzülüyorum be! Zamanında strateji denince ilk akla gelen serilerden biriydi. O yıllarda bazı arkadaşlarımın bu oyunun başında saatlerce oturup, kahve molası vermeden stratejiler oluşturduğu sahneler hâlâ gözümün önünde. O zamanlar ana akım oyun motorlarının cırcır böceği gibi hareket ettiği dönemlerdi, ama bu oyun işte, o dönemlerin efsanesiydi! Hatta Heroes’un esinlendiği King’s Bounty bile esinlenerek geri dönüş yapmayı başardı. Yani bir nevi ana hattan sıyrılıp, yan yollarda kaybolmuş bazı “diğer alt strateji türü” oyunların arasından sıyrılarak çıkmayı başarmış bir Batman hikayesi gibi düşündüm her zaman onu. Şimdi de o nostalji dolu oyun dünya evinden hapiste, Ubisoft’un elinde ölürken, türün diğer temsilcilerinin o boşluğu bir türlü dolduramadığını üzülerek görüyorum. Evet, Disciples: Liberation ve King’s Bounty II gibi çabalarla doldu ama bir türlü eski ruhu yakalayamadılar. Ama neyse ki bağımsız yapımcılar var, ve Hulk’un Ant-Man’e sandviç uzatması gibi bize Songs of Conquest’i uzatıverdiler!

Başından vereyim güzel haberi: Oyun misler gibi. Eski Heroes’ları, özellikle de Heroes 3’ü özlüyorsanız, Songs of Conquest’e bayılırsınız. Çoğu açıdan özlediğiniz her şeyi verecek. Oynanış biçimi basit ama derin, türün formülü üzerinde birkaç güzel oynama da yapılmış. O kadar derli toplu bir oyun ki, 3 boyutlu grafikleri veya 360 derece döndürülebilen kamerası falan yok. Direkt Heroes 3 gibi gözüküyor ve bu da nostaljiyi kabartan bir durum.

Erken Erişim’de 4 fraksiyonumuz (Heroes ağzıyla konuşmak gerekirse kalemiz), bunların 2 tanesi için de nispeten kısa iki Kampanyamız var. Kalelerin ana haritadaki ve savaşlardaki taktikleri farklı olsa da, öyle komple de bambaşka sayılmazlar. Asıl tarzınızı kendi yaptığınız tercihlerle oluşturuyorsunuz. Yani mesela, Heroes’taki gibi her şehre her binayı dikmek yok, bina slotu sayınız belli. Hangi birimlere, kaynaklara ve araştırmalara yoğunlaşmak istediğinize göre binaları dikiyorsunuz. Karakteriniz seviye atladıkça da, “Bir orduda bir tane daha fazla birlik barındırmak mı, büyülerle %30 daha fazla hasar vermek mi?” gibi dramatik tercihlerde bulunuyorsunuz.

Ancak, hoşlanmadığım bir detay var: Evet, kaleler işlev açısından güzel ama bütün işi ana haritada çözmek. Kalelere girip atmosferleri içinize çekememek benim için büyük bir eksiklik oldu. O kalelerin arasındaki o atmosfer farklılığı, ciddi bir eksiklik hissi yaratmış. Heroes’un bana verdiği “Bugün nasıl hissediyorsam, o hisse yakın bir kaleyle oynayacağım” tadını bulamadım. Ayrıca, oyunun daha üst zorluk seçeneklerine ihtiyaç olduğu da kesin!

• Beklediğimiz Indie’ler – Songs of Conquest

Büyü içimizdedir kısmına geçersek, şimdilik çok detaya girmeyeyim ama oyunun büyü sisteminin oldukça yaratıcı ve işlevsel olduğunu not düşmek lazım. Ordudaki birimlerinizin sayısına ve türüne göre, farklı büyü elementlerini biriktirip, bu büyüleri kullanarak savaşın gidişatını değiştirebiliyorsunuz. Enteresan ve eğlenceli bir sistem yaratılmuş. Erken Erişim’deki senaryo kısa sürüyor ama bolca Skirmish haritası var ki, Heroes’un da asıl tadı, o Skirmish haritalarında çıkıyordu. Burada da durum aynı. İçerik sonsuz olmasa da bayağı bol; hatta içerikten sonsuz hale getirecek oyuncu yapımı haritalar yavaş yavaş yığılmaya başladı bile. Ciddi bir bug sorunu da yok. Pişman etmez kısacası.

Artılar:

• Unutulmuş bir türün şahane bir temsilcisi
• Basit başlıyor, kolay alışılıyor
• Sonra derinleştikçe derinleşiyor
• Hikâye çok başarılı
• Müzikler de öyle, dinleme zevki var
• Hem güzel hem işlevsel harita tasarımları yapılmış
• Büyü sistemi özellikle bayağı tatlı

Eksiler:

• Kaleler arasında hissiyat farkı az
• Üst zorlukların eklenmesi lazım
• Şimdilik içerik çok acayip fazla değil, daha bir ton ek içerik bekliyoruz

Son Karar: Eğer eski Heroes’ları özlediyseniz, bu oyun sizi üzmez. Gerçekten nostaljicil bir tadı yeniden yaşamak isteyenler için mükemmel bir seçenek. Tabii ki, bulundukları yıllarda “Sabah kalkıp bilgisayarımı açacağım, biraz Heroes oynayıp dünyayı fethedeceğim,” dediğimiz günleri özleyen birileri olarak, bu oyunu görmek bile kalbimizi ısıtıyor!