Tomb Raider IV, V ve VI Remastered: Eski Bir Klasik Paket Üzerine Eleştiri

Tomb Raider serisi ve Lara Croft karakterine duyduğum sevgi gerçekten büyük. Kızımın ikinci adının Lara olmasının sebebi de bu tutku (eğer oğlum olsaydı, adını Nathan koymayı düşünmüştüm). Ancak seriyi, Crystal Dynamics’in devraldığı dönemden itibaren, Legend oyunu ile birlikte sevmeye başladım. Core Design tarafından yapılmış olan ilk altı oyunun kontrolleri, çıktığı dönemde bile benim için tatmin edici değildi; yine de o macera ve keşif hissini yaşayabilmek için oynamaktan geri durmadım.

Tomb Raider IV, V ve VI Remastered, serinin Core Design dönemindeki çöküşteki oyunları kapsayan bir paket sunuyor. Bu oyunlar neredeyse 25 yıllık geçmişe sahip olduğu için her birini ayrı ayrı ele almaya gerek yok. Özellikle Angel of Darkness‘ın internet üzerindeki kötü şöhretini çoğu kişi biliyordur. Beşinci oyun ise, serinin devam etmesini sağlamak amacıyla yapılmış, oldukça zorlu bir geliştirme sürecine sahip olduğu için kalite açısından hayal kırıklığı yaratıyor. Paketteki en dikkat çekici oyun olan The Last Revelation bile, serinin önceki oyunları ile kıyaslandığında daha zayıf bir deneyim sunduğu için, bu Remastered setinin işi oldukça zor.

Paketin sunduğu en belirgin yenilik, özellikle benim gibi oyuncuların beklediği modern kontrol şeması. Artık modern aksiyon oyunlarında olduğu gibi, sol analog ile karakteri yönlendirmek ve sağ analog ile kamerayı kontrol etmek mümkün. Bu yeni sistem, geçmişte yapılan pek çok hatayı ortadan kaldırıyor. Örneğin, Lara artık tutunabileceği yüzeylere otomatik olarak tutunuyor ya da tırmandıktan sonra emekleyerek girebileceği noktalara otomatik olarak eğiliyor. Ancak bu geliştirmeler, oyunun eski kontrol sisteminin zorluklarını ortadan kaldırmak için yeterli olmuyor.

Öyle ki, oyunda bulunan Dash Jump mekanizması, bazı sorunlar ortaya çıkarıyor. Lara geri zıpladıktan sonra, ileri koşup atladığınızda havada doğru butona basmanız gerekiyor; bu, sadece basit bir sıçrama yapabilmek için pek çok butona basmak zorunda kaldığınız anlamına geliyor. Modern kontrol şemasında geri adım (Back Step) bulunmuyor, bu nedenle bu atlamaları yapabilmek için köşelerin en uç noktasından zıplamak zorundasınız. Eşime bu platform sekanslarını denettiğimde, ikimiz de oldukça zorlandık ve tek bir sıçramayı bile başaramadık.

Dahası, Lara’nın bel hizasındaki yüksekliklere eski kontrol sistemi ile tek bir butonla tırmanırken, yeni sistemde aynı yerden zıpladığınızda Lara’yı bir piksel öne kaydırmanız gerekiyor. Bu durumu atlamış olmaları, Remastered ekibi açısından oldukça şaşırtıcı. Tank kontrollerin analog çubuklarla oynamayı neredeyse imkânsız hale getirmesi, oyun içinde sürekli olarak eski ve modern kontroller arasında geçiş yapmak zorunda kalmayı zorlaştırıyor. Core Design dönemi Tomb Raider oyunlarının kontrol ve platform mekanikleri, o dönem için bile oldukça kötüydü; bu durumu değiştirmek için hiçbir çaba sarf edilmiyor.

Grafik açısından, Crystal Dynamics döneminin oyunlarına benzer görsel iyileştirmeler mevcut. Ancak eski grafiklere dönüş yapma imkanı olsa da, nedenini bilmiyorum, yeni grafiklerde koyu renk tonları kullanılmış. Bazen karanlıktan dolayı yolumu bulmak için eski grafiklere geri dönmem gerekti. İnternette okuduğuma göre, Angel of Darkness‘dan dolayı böyle bir renk paleti seçilmiş ama bu bence doğru bir tercih değil.

• The Last Revelation‘da, zamanında sadece PC’ye özel çıkan Times Exclusive bölümü, konsol oyuncuları için ekstra bir ek olarak sunulmuş.
• Angel of Darkness’a ise oyunun orijinalinden kesilen bazı diyaloglar eklenmiş, ancak bu eklentiler oyunun Kalitesizliğini düzeltmiyor.

Nihayetinde, Tomb Raider IV, V ve VI Remastered paketinin asıl amacının ne olduğu sorgulanır hale geliyor. Eğer klasik oyunları yeni oyunculara sunmaksa, mevcut kontrol sistemleri ve oynanış mekanikleri ile bu mümkün değil. Yeni nesil oyuncular, platform sekansları öncesinde kayıt yapmadan ya da her atlayış için butonlarla savaşmaktansa, klasik tank kontrolleri ile oynamaya devam edecek. Bu durumda, dinozor fanatikleri haricinde pek az kişiye hitap eden bir paket bulunuyor. Bütün bu sebeplerle, bu oyunların en kötüleri arasında yer alması da durumun cazibesini azaltıyor. Modern Lara Croft ile yoluma devam ediyorum.