Hepinizin de bildiği üzere, dünya üzerindeki tüm suçların, cinayetlerin, toplumsal eşitsizliğin ve hatta çevre kirliliğinin sorumlusunu aradığımızda, parmaklarımızın ucunda bir isim beliriyor: video oyunları! Evet, yanlış duymadınız! Oyunlar, özellikle de bazıları, sanki hırsızlık yapmak için tasarlanmış gibi. Amerika’nın Illinois eyaletinde bu durum, şu sıralar oldukça ilginç bir tartışmaya yol açmış durumda. Chicago’da yaşanan otomobil hırsızlığı artışı yüzünden, bazı yetkililer, bu hırsızlıkları “şiddet içeren” oyunlarla ilişkilendirmeye çalışıyor. Yani, hırsızlık yapmayı öğrenmek için GTA oynamak yeterli, öyle mi? Bu gerçekten komik!

Illinois’de bir yetkilinin, bu tür “zararlı” oyunların satışının yasaklanmasını istemesi de cabası. Yani, bir yandan çocukların oyun oynamasına karşı çıkarken, diğer yandan aslında zaten var olan yasaları hiçe saymak oldukça ironik değil mi? Chicago’da 2020 yılı boyunca tam 1.417 adet otomobil hırsızlığı yaşanmış. Şimdi, bu hırsızlıkların hemen hepsinin GTA oyuncuları tarafından yapıldığını düşünmek, biraz fazla ileri gitmek değil mi? Yani, belki de hırsızlık yapmadan önce bir oyun seansı yapmayanlardansanız, bu durumdan etkilenmezsiniz.

Tabii, gençlerin oyun oynayarak şiddete yöneldiğini söylemek, aslında bir bakıma onları suçlamak anlamına geliyor. Belli ki, yetkililer, “Eğer oyun oynamasalar, belki de bu hırsızlıkları yapmazlardı” diye düşünüyorlar. Ama bir an için düşünelim, belki de bu gençler sadece heyecan arayışındalar! Kimi, araba çalıp hız yapmak isterken, kimi de sadece sokaklarda kaybolmuş bir “GTA kahramanı” olmaya çalışıyordur! Hırsızlık bir sanat mıdır? Cevaplar bir kenara, belki de hırsızlık yapabilmek için gerekli olan cesaret, bilgisayar başında oynamakla kazanılmıyordur!

Bu durumda, Illinois eyaletindeki yetkililer, gençleri korumak için bir yasa çıkarmak istiyor. Ancak, bu yasaların etkili olup olmayacağı konusunda pek de umutlu değilim. Zira, oyunların yasaklanması mı yoksa gençlerin bilinçlendirilmesi mi daha etkili olacak? Bu sorunun cevabı, büyük ihtimalle, Chicago’nun sokaklarında kaybolmuş bir gençten gelmeyecek. Belki de oyun yapımcıları, bu tür yasaklardan etkilenmemek için bir sonraki oyunlarında “çalıntı olmayan” araçlar koymayı düşünmelidir.

Sonuç olarak, video oyunlarına olan bu suçlamaların absürtlüğünü bir kenara bırakacak olursak, belki de en iyi çözüm gençleri eğitmek ve onlara doğru değerleri aşılamak. Yoksa, GTA oynamakla suçlanmak, bir çocuğun işlediği en büyük suç olmamalı! Kim bilir, belki de bir gün bu gençler, hırsızlık yerine oyun yapmayı tercih ederler!