Spider-Man: Far From Home – Bir Macera, Bir Hayal Kırıklığı

Hadi gelin biraz Spider-Man ve MCU üzerine tatlı bir sohbet yapalım. Hepimiz biliyoruz ki, Spider-Man sadece bir süper kahraman değil; aynı zamanda bir kültür ikonu. Yani, Peter Parker'ın öyküsü sadece büyük güç ve sorumluluk meselesi değil. Kimi zaman bir komedi, kimi zaman bir dram, ama her zaman bir “ne olacak bu çocuğun hali” hikayesi. Film dünyasına girişi de bir o kadar ilginç oldu. Zaten, Marvel Sinematik Evreni (MCU) 22 filmlik bir destanı geride bıraktı, ve Avengers: Endgame ile birlikte Infinity Saga'nın sonuna gelindi. Sonra da karşımıza Spider-Man: Far From Home çıktı, Endgame sonrası dünyayı anlamaya çalışan bir Peter Parker ile.

Peter Parker: Liseli Süper Kahraman

Filmdeki Peter Parker'ın motivasyonları o kadar değişik ki, “Acaba bu çocuk bir jet lag mı geçiriyor?” diye düşünmeden edemiyorsunuz. Bütün bu olaylar, Peter'ın Amsterdam'da çiçek almak için gittiği bir gezi gibi gözükse de, içten içe bir süper kahraman olmanın ağırlığını taşıyor. Ama Peter'ın içindeki o klasik “Büyük güç, büyük sorumluluk gerektirir” mottosunu unuttuğunu düşünmek de beni üzüyor. 16 yaşındaki bir genç olarak, “Hayat ne kadar zor!” diye mızmızlanırken, bir yandan da bir süper kahraman olmanın getirdiği sorumlulukları taşımak zorunda. Vay be, bu çocuk gerçekten zor bir durumda.

Yeni Nesil Arkadaşlar

Peki, Peter'ın arkadaşları? MJ, Flash, Ned ve diğer liseliler biraz tuhaf değil mi? Yani, Spider-Man filminde yeni nesil arkadaş ortamı görmek biraz garip. Arkadaşlar, “Ne yapıyorsunuz burada?” diye sorasım geliyor. Peter'ın etrafındaki bu yeni nesil karakterler bana, “Bunlar mı benim dostlarım?” dedirtiyor. Hadi diyelim ki bu, Peter'ın yaş durumu ile ilgili bir durum. Ama ben yine de biraz daha sağlam bir arkadaş grubu görmek isterdim. Yani, Peter'ın bir “Çizgi romanlardan çıkma dostları” olması gerekmez mi?

Mysterio: Kötü Adam Olmak Böyle Bir Şey!

Şimdi de Mysterio'ya gelelim. O, filmdeki en heyecan verici karakterlerden biri. Jake Gyllenhaal'ın Mysterio rolündeki performansı, bir kahve içerken “Bu çocuk gerçekten kötü mü, yoksa iyi mi?” diye düşündürtüyor. Mysterio'nun manipülasyonları o kadar iyi ki, kendisine hayran kalmamak elde değil. Ancak, bu durum beni düşündürüyor: Kötü adam olmak ne kadar eğlenceli! Belki de süper kahraman olmak kadar zor değildir. Bir yere kadar zekâsıyla ve yetenekleriyle Peter'ı alt etmeyi başaran Mysterio, her sahnede “Acaba bu adam gerçekten kötü mü?” dedirtmeyi başarıyor.

Peter'ın Kimliği: Gizli Olmaması Gereken Bir Sır!

Bir diğer dikkat çekici nokta, Peter'ın gizli kimliğinin neredeyse herkes tarafından bilinmesi. Yani, bu adamın kim olduğunu herkes biliyor gibi! Çizgi romanlarda Peter Parker'ın gizli kimliği, en büyük sır olarak bilinirken, filmde sanki bu konu tamamen unutulmuş. “Hadi canım, süper kahraman olmak normal!” algısı yaratılması, izleyiciler için biraz garip. Hani, Peter'ın kimliğini koruma çabası, filmin en önemli dinamiklerinden birisiyken, bu durum pek de inandırıcı olmuyor.

Sonuç: Bir Komedi, Bir Drama

Filmin sonunda, bazı kritik sahnelerde Peter'ın yaptığı hatalar, “Acaba bu çocuğun aklı nereye gitti?” dedirtiyor. Peter'ın bu kadar büyük hatalar yapması, benim gibi hayranlar için üzücü bir durum. Yani, Spider-Man/Peter Parker karakteri, çizgi roman tarihinin en özel karakterlerinden biri. Onu bu şekilde görmek gerçekten zor. Ama sonuçta bu bir sinematik evren, değil mi? Belki de Peter'ı biraz daha MCU perspektifinden değerlendirmek gerekiyor. Ancak, bu durum yine de bazı hataların ve kararların mantıksızlığını ortadan kaldırmıyor.

Puanlama Zamanı!

Genel hatlarıyla Spider-Man: Far From Home, beni bir Spider-Man filmi olarak hayal kırıklığına uğrattı. Peter Parker'ın sevilme nedenlerinin birçoğu, bu filmde sanki unutulmuş gibiydi. Ancak, film aksiyon ve görsellik açısından oldukça tatmin edici. Eğer Spider-Man filmi olmadan filme bakabilirsek, belki de film gerçekten güzel olabilir. O yüzden, adettendir, bir puan verelim: 7/10. Ne de olsa, herkesin bir Spider-Man filmi izlemek hakkı var, değil mi?