Game of Thrones’un Sonu ve Drogon’un Tahta Olan Öfkesi

Game of Thrones’un Sonunda Ne Oldu?

Game of Thrones’un final sezonunu sevmiş ya da sevmemiş olun, sonuçta büyük bir televizyon olayı sonlanmış oldu. Öyle bir olay ki, TV izleyicileri arasında kalp krizi geçirenler, son bölümden sonra “Kendime bir ejderha alıyorum!” diye bağıranlar ve hatta 3 gün boyunca gözyaşı dökenler oldu. Yani, bu dizi herkesin hayatında bir iz bıraktı. Ama gelin görün ki, aceleye getirilen bazı yerler ve cevapsız kalan sorular da var. Bu noktada, spoiler vermeden geçemeyeceğim; eğer Game of Thrones izlemediyseniz, bu yazıyı okumaktan kaçının. Ama ben de tahmin ediyorum ki, bu yazıyı okumadan diziyi izlemeye başlamayacaksınız, çünkü internette her yerde spoiler var! Hatta şu an bile “Drogon, Jon’u bir daha hiç yakmayacak!” derken birileri gözyaşı döküyor olabilir.

Dizinin son bölümü “The Iron Throne”un senaryosu internette yayınlandı ve bu sayede en azından bir sorunun cevabını almış olduk. Ejderhalar her ne kadar zeki yaratıklar olsa da, bilerek ve isteyerek bir tahtı eritmek yerine, sanki çocuklar gibi sinirlenip ateş püskürtmeye başlamışlar. Yani Drogon, “Benim kraliçem, benim annem, benim Daenerys’im öldü! Şimdi şu tahtı eritiyorum, ama Jon’a dokunmayacağım!” diye bağırıyor gibi. Hadi canım, o tahtın temsil ettiği şeyi biliyor ve anlıyor olması pek de ihtimal dahilinde değil. Sonuçta, Drogon ilk defa King’s Landing’i görebiliyor. O yüzden “Hadi bakalım, şimdi de tahtı yakayım!” demesini beklemek biraz komik değil mi?

David Benioff ve D.B. Weiss tarafından kaleme alınan senaryoda, Drogon’un hisleri o kadar derin ki, Jon’a bakarken ateşi boğazında birikiyor. “Drogon, Jon’a bakar. Boğazında birikmeye başlayan ateşi görürüz. Ateşi Jon da görür. Kendisini ölmeye hazırlamıştır. Ama o ateş Jon için değildir.” Evet, tahta olan öfkesini dışa vurmak için savaşacak ama Jon’u yanına bile almıyor. “Ateşle Jon’u yakacağım, ha ha!” demiyor, arka duvara doğru ateşini püskürtüyor. Yani aslında, bu sahne bize şunu öğretmek istiyor: Bazı insanlar, ateşle oynamayı çok sever ama hedefleri yanlış olabiliyor. Sonuçta, tahtı yakmak için orada değil, sadece ateşin içinde sessiz bir izleyici olarak kalıyor!

Senaryonun geri kalanı da oldukça ilginç. Tahtın ateşler içinde nasıl eriyip şekil kaybettiğini, kollarının ve kılıçların nasıl eriyip yok olduğundan bahsediliyor. Ve sahne şu cümleyle son buluyor: “Demir Taht’ta kim oturacak? Hiç kimse.” Yani Drogon öfkesini arkasını dönüp çıkarsaymış, Demir Taht sapasağlam kalacakmış. Bu durumda, “Drogon, biraz daha dikkatli olsana!” demek gerekiyor. Ayrıca, şöyle bir durum da var: Eğer taht yerinde durup, Jon’a “Beni yakma!” diye bağırabilseydi, belki de o çok sevilen Demir Taht hâlâ ayakta kalacaktı. Ama kim bilir? Belki de Drogon, tahtın gerçek bir taht olup olmadığını anlamak için denemek istemiştir. “Gerçekten de bu taht benim anneme yakışıyor mu?” diye düşünmüş olabilir.

Bu noktada, “Tahta acaba kim geçecek?” sorusunun cevabını bulmayı merakla beklerken, tahtın ortadan kalktığını görmek de bence güzel bir sonuçtu. Yani, “Artık kimse taht kavgaları yapmayacak!” diyebiliriz. Belki de George R.R. Martin, kitabında bunun üzerine daha fazla kafa yorarak, ejderhaların ve kralların yerini birbirine karıştıran komik bir son benimseyecektir. Sonuçta, “Bütün bunlar bir şaka mıydı?” dedirtecek bir finale doğru gidebiliriz. Kim bilir, belki de Jon, Daenerys’in en sevdiği yemeği yaparken, bir yandan da tahtın yerinde boş bir tabak bulur ve “Öyleyse bu benim tahtım!” diye haykırır. O yüzden, Game of Thrones’un sonu, hem komik hem de düşündürücü bir hale geliyor. Bakalım, Martin bu komik durumu nasıl ele alacak?