Joe Pytka’dan Space Jam: A New Legacy Üzerine Eleştiriler ve Duygular

1996 yapımı Space Jam, birçok kişi için sadece bir film değil, aynı zamanda çocukluğun tatlı bir hatırası olarak hafızalarda yer edinmiş bir yapıt. Hem eğlenceli hikayesi hem de Michael Jordan’ın basketbol dünyasındaki efsanevi duruşu ile hala akıllarda yer ediniyor. Yönetmen Joe Pytka’nın bu filme olan katkıları, onun başarısının bir parçası oldu. Ancak, bu eski yönetmen zamanında yapılan bu harika projenin ışığında, yeni filmin nasıl gittiğine dair yapılan yorumlar oldukça ilginç. Ne de olsa, Michael Jordan’ı bir kenara bırakıp günümüzün fenomeni LeBron James ile yola çıkmak, bazı gözleri de üzerine çekiyor.

Pytka’nın TMZ ile yaptığı röportaj, Space Jam: A New Legacy hakkında onun yüksek sesle düşüncelerini paylaştığı bir platform haline gelmiş. Bu yeni filmi izlemek için tam beş kez ekran karşısına geçtiğini söylemesi, herkes için oldukça komik bir detay! Hayal edin, bu adamın oturup filmi bitirmesi, sanki 1996’da iki sayfa döküman hazırlamış gibi bir durum. Peki ama 2 saat süren bir film, insanın 5 defa oturup izleyeceği kadar mı zor? Gerçekten de, bu yönetmen “Bugün ne oluyor?” diye düşünmeden edememiştir.

Pytka’nın bir basketbol ikonu olan Michael Jordan’ın nasıl bir efsane olduğunu kavraması, LeBron James’in muazzam becerilerine karşı içinde barındırdığı bazı eleştirel düşüncelerle birleşince değişik bir tablo ortaya çıkıyor. “LeBron harika, ama Michael değil” dedikten sonra, NBA taraftarlarının bu açıklamaya nasıl tepki vereceğini düşünmek bile kahkahalarla dolu bir senaryo. Neden mi? Çünkü LeBron, kendi alanında bir fenomen olabilir, ama Joe Pytka için hala Michael Jordan’ın yerini dolduracak birisini bulmak oldukça zor gibi görünüyor.

• Güncel Filmdeki Oyuncu Kadrosu: Pytka, eski filmdeki oyuncu kadrosunun da daha güçlü olduğu görüşünde. Şimdi, bu da muhtemelen yeni oyuncuların hayranları tarafından hoş karşılanmaz. “Eski kadro mu, yeni kadro mu?” sorusu, sanırım basketbol sahalarında oynanan bir karşılaşma kadar geçerli. Bu tartışmaların sonunda insanlar, daha çok bu filmin hangi aktörleri efsanevi birer basketbolcu haline getirdiğine odaklanıyor.
• Müzikler Hakkında: Filmin müzikleri de, onun gözünde çok kötü. Düşünün bir kere, 1996’daki filmdeki parçalarla kıyaslandığında müzikler yetersiz kalıyor. Sanırım o zamanki “Space Jam” müzikleri, insanların yıllarca dinlemek isteyebileceği türden parçalardı. Şimdi hem ritim hem de melodi bakımından zayıf kalıyor derken, akla bir İngilizce pop parçasının bizlere Star Wars gibi bir heyecan sunmadığı geliyor.
• Bugs Bunny Üzerine Eleştiri: Pytka’nın en büyük eleştirisi ise yine içindeki Bugs Bunny sevgisi. Yeni Bugs’ı havaalanından alabileceğiniz bir peluş oyuncak olarak tanımlamak, Pytka’nın bu karaktere olan aşkının nasıl küçüldüğünün bir göstergesi. Yani, onun Algoritma’a düşmüş bir versiyonu “hayal kırıklığı” yaşatabiliyor! Eski Bugs Bunny, tıpkı Seinfeld karakterleri gibi, komik ve zekice esprilerle doluyken, yeni karakterin gündelik sokak komedisi olarak algılanması, izleyici için şok edici bir durum.

Pytka’nın açıklamalarının arkasındaki duygusal derinliği düşündüğünüzde, onun “Space Jam” serisine duyduğu özlemi anlamak hiç de zor değil. Onun hayal ettiği karakterleri görmek, yönetmenin karmaşık ruh halinin dışavurumu yüksek sesle yankılanıyor.