Back 4 Blood: Left 4 Dead’in Hıçkırıklarının Devamı mı, Yoksa Yeni Bir Başlangıç mı?

Valve’la ilgili olan durumlar arasında Gabe Newell’ın hüküm sürdüğü birkaç garip kural var gibi görünüyor. İyi de, neredeyse üç rakamı ile kişisel bir husumu var sanki! Hadi, artık Half-Life 3’ün gelmeyecek olduğunu kabullendik ki, bu yüzyılın en büyük yalanı! Ama tam bu noktada, Left 4 Dead’in üzerine neden bu kadar uzun süre gidilmedi? Yapımcıların iki ardışık oyundan sonra bir nevi ‘tatilde’ kalması, gerçekten komik bir seçim. Yıllar önce “Vallahi bu sefer geliyor!” çığlıkları atanların artık ne kadar heyecanlandığını tahmin edebiliyor musunuz? Hepimiz biliyoruz, Charger’lar yüzünden bir şeylerin yanlış gittiğini düşünmek çok eğlenceli! Ayrıca Turtle Rock adıyla anılan o komik şakacılar, Valve ile ilişkilerini kesinlikle bir tatsızlık yüzünden bitirmiş olmalı. Kendi bacakları üzerinde ayakta durma çabası içinde yola çıktıkları Evolve gibi bir iş yapmaya çalıştılar ama ne yazık ki, cesareti kadro kadar kısa sürdü. Oysa ki, Evolve’da bazı ilginç fikirler vardı ama onlar da “Farklıım, farklıım!” diye uğraşırken düştüler. Şimdi, bu olumsuzluğun ardından, acaba o daha önce bahsettiğim Valve dokunuşunun yetersizliği mi sorgulanmalı? Turtle Rock’ın köklere dönüşüyle birlikte L4D’in gayrı resmi devamı olan Back 4 Blood’da o sihirli dokunuşu bulacak mıyız, merak etmiyor değilim!

İsmen değil ama cismen… Back 4 Blood, adeta Left 4 Dead’in uzantısı gibi gözüküyor fakat bu sefer belki de hiç olmadığı kadar eğlenceli. Karakterlerin ‘bandajlama’ animasyonları, yere düştüklerinde silahlarını kullanmaları… Saymakla bitmeyecek benzerlikler var! Bölüm geçişlerinde Safe Room’ları unutmayalım; her zaman oraya sığınmak, hayatta kalmanın en eğlenceli yolu. Bir de Director yapay zekası var ki, o sizin yaptıklarınıza göre oyunu değiştiren ve dinamik zorluklar çıkaran bir komutan gibi! Ancak, bu oyunun dokusunu iyi hissedebilmek için gerçekten dikkatli olmalısınız. Dışarda bekleyen zombiler tam olarak sizin stratejinizi bozmak için burada! Zaten, Evolve’un düşkünlüğünden sonra geriye dönüş yapıp böyle bir oyunun altına imza atmak, Turtle Rock için de bir bahar temizliği görevi olmalı. Bu yüzden, buradaki detayların gerçekten çok fazla dikkat çekici olduğunu söylemeden geçemeyeceğim.

Oyun karakterleri, Left 4 Dead’de olduğu gibi bir araya toplandığında, bu sefer seçim imkânı oldukça geniş! Ama dikkatli olun, hepsi aynı şekilde çalışmıyor! Örneğin, Evangelo karakterinin özelliği çok ilginç; kendisini yakalayabilecek düşmanlardan hızlı bir kaçış yapabiliyor. Serin kanlı bir hayatta kalma sanatı! Şayet Holly ismiyle tanışırsanız, her öldürdüğü Ridden için stamina kazanma özelliği ile sizi etkileyecek, tabii ki bütün bunlar biraz strateji gerektiriyor. Eğer takımın çok iyi iş çıkarmıyorsa, çoğu kez harabete sürükleneceğinizi bilmelisiniz. Hayatta kalmak önceliğiniz, zira eski dostlar “yeter zaten!” demeden önce strateji belirlemeniz şart!

Silah mekanikleri ise yıkıcı bir dönüşüm içerisinde. Eskiden tek tip M4’lerle gittiğiniz yerde şimdi, bulduğunuz silahların takıldığı modlar sayesinde oldukça rafine bir deneyim yaşıyorsunuz. M4’lerin kalitesine göre atışı yapılacak yer değişiyor ki, bu da oyuncular için sürekli bir dikkat gerektiriyor. Taktiklerinizin efendisi, patlayıcı bir kurgu için önce düşmanın kafasını on parça yapmakta! Yani her seferinde, haritaları yeniden keşfetmek, insanı tatmin eden bir deneyim olma yolunda eğlencenin dibine vurmanız anlamını taşıyor.

Bu desteyle Pis Yedili oynanır mı? Haritaları geçmenin yanı sıra, “Corruption” kartlarıyla şans faktörünü de kullanan sistemler içinde kaybolmak çok kolay. Klasik Director’ün daima sizi zorlaması için yarattığı o anlık zorluklar, heyecan ve korku dolu anlar yaşatıyor. Oyunu oynadıkça kurulduğum kartlar, bazen bana “Aman Tanrım, ne Batman’miş bu!” dedirtiyor. Tabii ki önemli olan, birlikte koordine olup o zorlukları yenmek. Her oyuncunun üzerine düşen iş yüküyle de devam etmesi gereken oynaması gereken ‘aktif kartlar’, yeni ve değişken karakter özelliklerine açılan kilit ki işin içinde bu kadar strateji varsa, iş gerçekten çetrefilli bir popülerlik kazanır.

Ridden’ların özellikleri ise hayal gücüne davet çıkarıyor. Tam olarak eski özel zombilerin bir varyasyonu olarak bir araya gelmişler. Hocker’lar, L4D’nin Hunter’ları gibi duvarlara yapışabiliyorken, aynı anda Smoker’nin kamçısıyla kapma özelliğini de taşıyorlar. İşte tüm bunlar bir araya geldiğinde, zombi avında “Tank” gibi yaratıklarla karşılaşmak da kaçınılmaz. O yüzden düşmanlarınızın güçlü yanlarını bulmak için kendinize bir plan yapmalısınız! Ve elbette, onların zayıf noktaları kırmızı parlayan yerleri olacak; aksi takdirde haliniz haraptan farksız kalır!

Ufak bir toparlama yapacak olursak, betadaki deneyimlerim oldukça tatmin ediciydi. Arkadaşlarımla birlikte Ridden’ların üzerine dalmak, özellikle sıkıştırıldığı anlarda bomba döşeyip kaçmaya çalışmak harika bir deneyim. Fakat “L4D ile zaman kaybeder misin?” sorusuna gelirsek, itiraf etmem gerekirse; burası biraz muamma. Valve’ın sihri kesinlikle burada bir yerde! Ancak, bu oyun da yanlış bir deneyim değil. Henüz iyi bir yere varmadık tam ama Game Pass’in ilk gününde çıkacağı da düşünülünce, keyifli birkaç saat geçirebileceğimiz bir oyun olduğu kesin. Ama içimin bir köşesinde daha fazlasını, daha kahkahalı bir deneyimi beklemekten geri durmam!