God of War: Ragnarök’un Epik Hikayesi ve Kratos ile Atreus’un Yeni Macerası

God of War: Ragnarök’un kapımıza dayandığı şu günlerde, heyecanlanmamak elde değil! Gerçekten de, oyun dünyasının bu fenomeninin yeni serisi adeta sabırsızlıkla bekleniyor. Tıpkı evin içinde kaybolmuş bir kedinin, sahiplerinin bir gün geri döneceğini beklemesi gibi, ben de bu yeni maceranın başlamasını dört gözle izliyorum. Ama ne dersiniz, bu heyecanı bir kenara bırakıp önceki oyunun tadını kaçırmadan, biraz dalga geçerek özetleyelim. İşte karşınızda Kratos ve Atreus’un müthiş hikayesi, ama dikkat! Spoiler alarmı çalmaya başladı! Eğer God of War ile aranızda henüz bir tanışma olmadıysa, bu yazıyı oku, ama ne olur benden sonra! Yoksa hikayenin güzelliği kalmayacak.

Bir Vasiyettir Tüm Mesele

Spartalı Savaş Tanrısı Kratos, bu oyunla birlikte biraz daha sıradan bir babaya dönüşüyor, tabii ki öyle düşünmeye çalışsa da. Evet, Faye (ya da o bilindik isimle Fey) onu terketmiş, daha doğrusu hayatı sona erdirmiş. Şimdi Kratos ve oğlu Atreus, Faye’in son isteğini yerine getirmeye yelteniyor: Küllerinin Dokuz Krallığı’nın en yüksek zirvesinde yayılması, ama önce bu babayı biraz anlamak gerekiyor. Şöyle düşünelim, bir babanın oğlu ile avlanmaya çıkması, aman aman, bu işte bir iş var! Ve tabii ki, Kratos’un hangi bir konuda hem fikir olabileceğini! Oğlunu daha dikkatli bir şekilde görmek durumunda olduğu gerçeği onu rahatsız ediyor. Baktığımızda, Kratos’un artık “vayu vayu” demesi bir nevi normalleşse de, Atreus’un başına gelenleri, izlerken bir yandan da gülümsüyoruz.

Daha sonra, bir gün, evin kapısı pısssssssss diye açılıyor ve içeri dövmesi olan, yakışıklı olmasına rağmen Kratos’un sevmeyeceği bir yabancı giriyor. Tam olarak ‘Sevmediğim dostum, hoş geldin’ diyemeyecek durumda olunca, ne yapacağını bilemeyen Kratos, bir bakıyor ki dövüş kaçınılmaz. Yani, belli ki Kratos’un misafirlik anlayışı biraz sıkıcı! Neyse ki, bu yarı tanrıyı alt ediyor ki ona da hayran kalmamak elde değil. O noktadan sonra, başına gelen sıkıntıdan dolayı Kratos, dostlarını kendi evinin bahçesine süreklemeye karar veriyor. Hadi bakalım, zamanında yalnız başına iken akşam yemeğine çıkan Kratos, şimdi bir “baba” olarak yola çıkıyor.

Kısa bir zaman sonra, Kratos ile Atreus’un karşılaştığı bir diğer engel, ilk dostları Brok! Ve burada aslında Kratos’un aldığı Leviathan baltasını yapmış olanlardan birine (Brok’a) rastlıyorlar. Harika değil mi? Son derece bizden biri gibi, ama elindeki baltayı ben de isterdim! Derken yolda bir domuzun peşine düşen Atreus, ortada kayboluyor. Kratos’un onu bulması gerekirken, aman tanrım, biraz gerilim yaratalım derken, bir de üstüne Orman Cadısı Freya ile karşılaşıyorlar. Domuz bir anda büyülü fantastik bir havada toparlanıyor, hem de kimin dostu olduğu anlamıyla! Domuzu iyileştirip yollarına devam ederken, onun büyüklüğüyle tanışan Kratos ve Atreus, Dünya Yılanı Jörmungandr’la karşı karşıya geliyor. Tabii ki, Kratos’un bu yılanla bir akrabalık ilişkisi olduğu hemen hemen herkesin malumu.

En sonunda, hiciv içerisinde bir Poseidon misali Süperman gibi bir engelle savaşarak sislerle dolu Yunan mitolojisine dahil olmaya çalışıyorlar. Bu durum Kratos’u oldukça zorlayıcı bir yola sürüklüyor. Ama, sisin altından sonunda bir çözüm çıkar: Alfheim’a gitmek! Işık diyarında başlarına geleceklerse, işte o an Kratos’tan güzel bir komedi çıkar!

Yeni Bir Diyar, Yeni Bir Macera

Alfheim’a vardıklarında, Kratos ile Atreus’un başına gelenler hemen komik bir maceraya dönüşüyor. Tanrılar aleminin üzerindeki Kara Elfler, ata bindikleri sürece gözlerini çevirsinler, çünkü Kratos burada da bir yerlere dalıyor! O ışığa daldıklarında, Kratos şöyle bir rüya hali yaşıyor ki sırlar birbirine sarılıyor. Faye’in sesine kulak verirken, Atreus’un onu ışığın içerisine çekmesi, sanki bir komedi filminin en komik sahnesi gibi! Sonra, ikili kendi programları gereği Midgard’a dönmeye çalışırken, Baldur’u fark etmenin ilginçliği bir başka. Kısacası, Baldur ile çok kanlı bir sohbet başlıyor. ‘Beni korur musun?’ gibi sorular sorup, aynı zamanda da bir o kadar sinir bozucu anlar yaşıyorlar. Geri dönmeden önce kendilerini uyandırmakta pek ısrar eden Kratos, tıpatıp bir komedi sahnesine dönüşüyor.

Saklanan Gerçekler

Ve işte, Kratos ve Atreus, “baba-oğul” olarak tanrının gerçeklerini söyleme zorunluluğu içerisinde kalıyorlar. Ama Kratos yine inat edip, “Yıpranacak bir babalık yaşamaktansa, bu zorbalığı atlatırım” diyor. Fakat Mimir sayesinde, Jörmungandr ile iletişime geçebilen ikili, Thor’un oğlu Magni ile başa çıkmak zorunda kalıyorlar. Bir de burada, bu sefer de Modi’nin sarmaş dolaş beyin oyunları başlıyor.

Tabii ki Kratos ve Atreus, şanssız bir ikili olarak daha sonrasında büyüleyici bir serüvene girişiyor. Herkesin pazara çıkmak zorunda olduğu bu alanda, Kratos’un tekrar geçmişiyle yüzleşmek üzere Helheim’a gitmek zorunda kaldığı anlar geliyor. Ahh, sevinç ya da üzüntü çizgileriyle dolu olan bu oyun, Kratos’un geçmişindeki karanlık anıları tekrar ele alması demek!

Ve nihayet, Kratos’un “ben tanrının ta kendisiyim” deme aşamasına gelmesi, işte o güzel yaratıcılıklar meyvesini vermeye başlıyor. Çünkü, Atreus’un tanrının annesi olduğunu öğrenmesi, birbirleriyle yarışmasına yol açıyor. Fakat, son noktada, zaten Baldur’u hiç düşünmediği için, bu büyük bir çatışma yaratmakla kalmayıp, sonunda Kratos’un, Faye ve Atreus’un hikayesinin sonuna yaklaştığını görüyoruz.

Bakalım Ragnarök, bu ikili için neler sunacak? Ya da bu iki dahi, tanrılar ortasında hangi komik sahnelerin baş mimarı olacak? Oyun dünyası ve mitoloji, Kratos ve Atreus ile birlikte pek çok yeni olayı bize sunacak! Ama dikkatli olmalıyız ki, yine bir şeylerden haberdar olmak istemiyorsak önümüzü görmeliyiz!