Street Fighter 6 ile Nostalji Dolu Bir Dövüş Yolculuğu

Arcade salonları veya bizdeki adıyla “atari salonları”, tam anlamıyla gençliğimizin şahidi, nostaljilerimizin derinliklerine kazınmış bir mekandı. Buralarda hani o gürültü patırtının içinde boğulmuş bir halimiz vardı. İnsanlar, parmakları şişene kadar o tuşlara tıklarken, Street Fighter’ın dövüş sanatlarıyla dolu dünyası herkesi kendine çekiyordu. 1987’deki ilk çıkışından itibaren, bizlerin “kavga etme ihtiyacı”nı tatmin eden bu oyun, sadece bir dövüş oyunu değil, aynı zamanda dostlukların ve muhabbetlerin temellerini atan bir fenomen haline geldi. Hani diğer dövüş oyunlarını ayrı ayrı sevsem de, Street Fighter’ın yeri bambaşka cidden. Yıllar geçse de, Capcom’un bu ikonik markası her yeni jenerasyona ayak uydurmayı başarmış ve bizleri etkilemeye devam ediyor.

İşte hala kafalarda soru işareti bırakacak bir durum var; bu kadar uzun süre geçtikten sonra Capcom, “ya şimdi ne yapacağız” diye düşünüyordur. Nasıl bir yenilik katabilirsiniz ki, yıllardır gönlümüzde taht kurmuş bir efsaneye? Bunca yıl sonra nasıl taze kalmasını sağlarsınız? İşte Ekim ayının başlarında bu soruların yanıtlarını bulmak için girdiğim Kapalı Beta testi, bana bambaşka bir kapı açtı. Gözlerimle gördüm ki, belki de bugüne kadarki en iddialı Street Fighter oyunu kapımıza dayanmış!

Yeni Bir Dünya

Arcade salonları bir döneme damga vurmuştu ama Japonya dışında, artık o eski ihtişamlarını pek de koruyamıyorlar. Bizde, zamanla yerlerini Playstation kafelere veya barların köşelerinde tek tük kalan oyun makinelerine bıraktılar. Ama Capcom, Street Fighter’ın özünü unutmadan, çevrimiçi oyun alanını dev bir arcade salonu gibi tasarlamış. İlk beta ekranına girdiğimde, kendimi sanki sevgili bir arkadaşla karşılaşmış gibi hissettim. Karakter yaratma ekranında, çıkan absürt tipler arasında kaybolup, ben en uygununu bulmaya çalıştım. Sasuke’yi ne kadar andırırdım, düşünmek bile komik! Battle Hub’da herkes birbirine saldırmak için sıraya girmiş. Herkes puan toplarken alışveriş yapmak, sohbet etmek veya antrenman yapmakla meşguldü. Ben, cesaretimle biraz daha oynamak için öncelikle yeni karakterlerden Luke ile eğitim moduna girdim.

Oyun başlangıçta biraz yavaş geldi, sanki şişinmiş gibiydi. “Her şey olabilir” diye düşünerek devam ettim. Ta ki ilk rakibimle karşılaşana kadar, o da kim mi? Ryu! O an, doğrudan bir Hadoken karsız kaldım ve bir yumruk dahi atamadım! Ama bu deneyim beni oyunun gerçek hızına şahit olmaktan alıkoymadı. V’lere göre yavaş, ama IV’lere daha yakın bir hissiyat taşıdığını söyleyebilirim; ama kesinlikle her iki oyundan daha iyi bir vuruş hissiyatı barındırıyordu. Ardından, eski günleri hatırlamak adına Ken’i seçtim. İşte bu kez dans ettim! Artık oyunun güzel yanlarını keşfetmeye başlamıştım. Uçuşuyor, kaçışıyordum; hatta şansa parry bile yapıyordum. Oyun, can barının altında ufak bir barın, Drive barı olduğunu öğrenmemle çok daha heyecanlı bir hale geldi.

Nicelik ve Nitelik Dengesi

Peki Drive barı ne işimize yarayacak? Bu bar, oyunun tüm aksiyonlarının temel taşıydı; parry, rush, impact, reversal ve özel hareketlerim hepsi buradan besleniyordu. Drive barını dengeli kullanmak, oyunu kazanmanın anahtarıydı. Şimdi bu süper sistemin ne olduğunu kısaca açığa kavuşturalım:

• Drive Parry: Yüksek zeka gerektiren bir iş. Diğer dövüş oyunlarından aşina olduğumuz parry, zamanlamanızla rakibin darbesini boşa çıkarıp kendinize bir vuruş alanı yaratıyor. Yani sen de bir kalkan alıp rakibi kalbinden yarabilirsin!
• Drive Rush: Hızlıca rakibe yaklaşmanızı sağlıyor. Uzaktan Hadoken atanlara çok etkili bir cevap, adeta hız trenine binmek gibi bir şey. Koş anca yanına var!
• Drive Impact: Olayın görsel efekti bol olan kısmı. O kadar güzel vuruyorsun ki, rakip tamamen gardını düşürüp seni izliyor. “Ah, bu da ne?” derken, bir de bakmışsın kombonun içindesin!
• Overdrive Arts: Sıradan hareketlerin üstüne ‘aferin’ çekilerek yapılan harika gösteriler. Drive barı yeterli olduğu sürece, şahane kombinasyonlar oluşturmanız mümkün.
• Drive Reversal: Tam bir kurtarıcı. Rakibin üstüne geldiğinde, sen “Aman, dur bir nefes alayım” diyorsun. Yani sıkıştığın anda direnişi patlatıyorsun!

Bu bahsettiğim hareketler, oyunun can damarlarıdır! İster arkadaşlarla, ister ranked maçlarda oynayın; Drive sistemini çözmek başarının anahtarıdır. Yoksa drive barınız tükendiğinde yandı gitti. Rakipler, “buyrun karşıma” dercesine üzerinize gelecek. Ama Capcom, saha tutmak isteyen yeni oyuncular için komboları daha kolay hale getirecek yeni bir kontrol şeması eklemiş. Ancak bu, bazen tahmin ettiğinizden zorlayıcı olabilir. Zira klasik kontrollerle oynamak her zaman daha tatmin edici bir deneyim sunar.

Battle Hub’ın Güzellikleri

Battle Hub tasarlarken Capcom, sadece oyuncuların başını belaya sokacak bir arena yapmaktan çok daha fazlasını hedeflemiş. Eğitim modu gibi kaliteli içerikler ile birlikte, oyuncuların eğlenceli vakit geçirebileceği her türlü aktiviteyi sunmuş. Burada mücadele etmek, geçmişteki arcade anılarını yeniden yaşamak, hatta DJ’lik bile yapabilmek mümkün. Yani hemen şarkı üretip eğlenmek derken, fotoğraf çekim köşesinde gördüğünüz çılgın karelerle zaman geçirmek). İnsanlar burada rekora koşarken, diğerlerinin oyunlarını izlemek bir efsane hâline geliyor! Beta World Tour isimli devasa tek oyunculu mod da ileride düşündüğümden çok daha eğlenceli olacak gibi görünüyor.

Favori karakterim hiç beklenmedik bir şekilde Juri oldu. Sanki şarjlı hareketleriyle dans eden biri gibi! Diğer favorim ise Ken, çünkü onun “eski tippedeki” hali yerine “yeni tippedeki” ağzını açtığında, bir şükür geldi geçti. Yenilikleriyle dolup taşan Ken, tam bir berberin elinden çıkmış gibi: Ne yersen ye, işte ben buradayım! Ryu eski bildiğimiz gibi oluyor, ama yenilerden Luke ve Kimberly ile de oldukça eğleniyorum. Jamie, yeni eklenen karakterlerden favorim oldu. Ancak hiç sevmediğim Guile ve hızına yetişemediğim Chun Li en az oynadıklarım oldu.

Bir Efsanenin Yeniden Yarışı

Capcom, bu sefer öncekilerin hatalarından ciddi dersler çıkararak, dolu dolu bir içerik sunmaya çalışıyor. Netcode’undan, görselliğine, müziklerine kadar her şey yeniden gözden geçirilmiş. Street Fighter 6, başımızdan kalkamayacağımız dolulukta bir içerikle çıkacak ve bu oyunun, en azından birkaç yıl boyunca hayli eğlenceli geçeceğine eminim. Beta aşamasında 8 karakterle dövüşmek bile harikaydı! Her dövüşte bir mücadele, her vuruşta adrenalin ile çarpan kalbim, tam anlamıyla bir cinayethane gibi hissediyordu. Her yerde dövüş ustalarıydık ve Battle Hub’dan çıkmak istemiyorduk. Düşünürken, “Ben bu oyunu oynayacağım!” deyip gözlerim parlıyordu. Street Fighter 6, bir sanat eseri gibi; kavga dövüşün sanatla birleştiği bir platform olmuş ve her yönüyle taze hissettiriyor. Eğer bir oyunu ön sipariş etmeyi düşünüyorsanız, bu oyunu gönül rahatlığıyla seçebilirim. Çünkü sokaklarda önümüzdeki yıl epey bir yangın çıkacak!