Last of Us: Kıyamet Sonrası Dünyada Hayatta Kalmanın Hikayesi

Hoş geldin, kıyamet sonrası dünyaya! Burada hayatta kalmak, sokaktaki köpekle kapışmak kadar kolay değil. Last of Us serisinde, ne yalan söyleyeyim, tam anlamıyla bir çılgınlık var. Cordyceps mantarı, sıradan bir mantar değil, bu mantar insanların beynini hedef alıyor ve ortalığı cehenneme çeviriyor. Salgının ardından insanlık bir takım gruplara ayrılırken, hayatta kalma mücadelesi başlıyor. Kısaca, dünya zombilerle dolup taşıyor ve orman yasalarını hatırlamak zorunda kalıyorsun. Ama durun, işin içinde yalnızca zombiler yok! Şimdi bu zombi kıyametinde neler olduğuna yakından bakalım.

İlk olarak, FEDRA adı verilen bir grup var. Bu grup, kendini ülkenin kurtarıcısı olarak görüyor – ama hakikaten öyle mi? Bu grup, baskıcı bir rejim oluşturmuş; insanları karantina bölgelerine kapatmış, orada yaşamaya mahkum bırakmış. Gıda dağıtımı? Sadece ellerindeki karneleri kullanarak. Yani bir nevi “kolayı bulduk” sistemine geçmişler. Bu arada, baskı altındaki topluma karşı bir isyan çıkacak mı? Elbette! İşte burada devreye Ateş Böcekleri giriyor. “Hayır, biz burada sadece izlemeye gelmedik!” diye ileri atılıyorlar. Ancak, baskıcı rejimle başa çıkmak ilginç bir mesele. Adamların acımasızlığı o kadar tavan yapmış ki, isyan eden birine “Söyle bakalım, yarın için planın ne?” dedikleri an, adamcağız anında infaz edilebiliyor. Gözlerinizi o yüzden çok açmalısınız!

Ateş Böcekleri’nin esas amacı, bu kaosta ışığı aramak! Zaten belalsi bir düzenin içinde umut arayanları görmek çok da kolay değil. Ancak toplumlar, Fedra’nın acımasız uygulamaları sayesinde karanlığa mahkum olurken, Ateş Böcekleri damla damla ama sağlam bir şekilde büyümeye başlıyor. Bu tam bir Deli Çığlığı hikayesi gibi: “Biz olmadan bu iş olmaz!” diye bağıra bağıra sokaklarda koşturuyorlar. Birisi demiş ki, “Bu kadar ciddiye almak da neymiş!” Ama merak etmeyin, bu kadar da dramatik değil, arada kahkaha attıracak durumlarla karşılaşıyoruz.

Daha sonra, 2033 yılına ulaştığımızda, Eatş Böcekleri ve Fedra arasında olaylar yine tırmanıyor. Bu noktada otoritenin çürüdüğünü görmemek elde değil. İçinde Ellie’nin yer aldığı bir hikaye açığa çıkıyor. Bu küçük kız, şu an dünyayı kurtarabilecek en önemli şey. Nasıl mı? Bağışıklık sistemi sayesinde! Tam bir süper kahraman hikayesi gibi. Olayın komik yanı, Ellie’nin enfekte olmadan hayatta kalabilmesi ama bu durumu öğrenen Ateş Böcekleri’nin bu durumu götürmek için her şeyi göze alması. “Hadi haa, bir miktar çatışma, bir miktar dostluk, hepsi buram buram zombi hikayesi!”

Her sahnede başka bir sürprizle karşılaşmak mümkün. Yıllar süren zorlu bir yolculuğun ardından Ellie, Joel’e olan bağıyla birlikte buraya kadar gelmiştir. Bazen bir yolculukta, birbiriyle aynı hedefe ulaşmaya çalışan iki insanın hikayesi, bambaşka bir hızla gidebilir. Burada yaşananlar; oh, bir duygusal gel-git rüzgarı gibi. Joel bu sürek avında yeni bir baba figürü olmuş ve İngilizce uyarı panosu gibi Ellie için “Tek başına olma, yalnız kalma!” demektedir.

Fakat sonu gelmeyen bu yolculuk, bir yerde durur… Ellie’nin tedavi olabilmesi için, aslında ölüme gidecek bir süreç gerekiyor. Evet evet, yanlış duymadınız! Yoksa bu, bir zombi dünyasında bile kulağa hoş gelmiyor mu? İşte burada işin karmaşık yönleri başlıyor ve duygular alabora olup gidiyor. Joel ve Ellie arasındaki ilişki, sıradan bir dostluk mu, yoksa bir baba-kız bağı mı? Bu ise tamamen izleyicinin yorumuna kalmış.

İnsanlık için bir umudun kaybolması ve sonrasında yaşanan çatışmalar, her ne kadar komik gibi gözükse de aslında ciddiyet barındırıyor. Bu süreçte Ateş Böcekleri belki de kaybetmişken, gördüğünüz gibi aslında her zaman güçlerini koruyorlar. Bir revülasyon yürüyüşü gibi! Tıpkı bir çıkış arayışı gibi. Ah, içimizdeki komedyen nerede? Eğer risksiz bir dünya olmadıktan sonra! Savaş, çatışma, mavi bir gökyüzü ve güneşli bir gün; tüm bunlar mümkün mü?

Özetle, Last of Us serisi sadece bir zombi oyunundan öte, insanlığın özünü keşfetmek, ruhumuzu sorgulamak ve beklentilerimizin ne kadar gerçeği yansıttığını anlamakla ilgili. İşte bu da bizi gülümseten, düşündüren ve bazen de kahkahalar attıran hikayelerle dolu bir yolculuğa çıkarıyor. Ancak belki de en büyük ders, kimse “Tamam, bunu başaracağız!” dediğinde elindekinden feragat etmemekle ilgili.

Teşekkürler, kıyamet sonrası dünyada insan olmanın zorlukları ile yüzleşmek için bu çılgın yolculuğa katıldığın için! Unutma, her zaman bir gülümseme ve zeka gerektiren bir hikaye var. Ve evet, bu dizi daha yeni başlıyor!