Castlevania Nocturne: Vampirler, Devrim ve Yenilikçi Bir Cehennem

Castlevania’nın animasyon serisi, günümüzdeki birçok yapım gibi zaman zaman ana materyalden biraz uzaklaşsa da, genel anlamda oldukça başarılı bir iş çıkarmıştı. Sonuçta, 30 senelik 8-bit bir oyundan dizi çıkartabilmek için illaki lore’unu da genişletmek ve esnetmek gerekiyor. Aksi takdirde, izleyiciyi ekran başına kilitleyebilecek bir hikaye oluşturmak zorlaşır. Benzer bir durum, orijinal diziden tam 300 yıl sonra geçen Nocturne için de geçerli. Nocturne, temelde serinin Rondo of Blood oyununu ve o oyunun karakterlerini alıyor, fakat aynı zamanda Harmony of Dissonance ve Symphony of the Night’tan da çeşitli tatlar katıyor. Bu durumda, sanki bir şefin mutfakta birkaç farklı baharat karıştırması gibi düşünebiliriz. Hangisini yediniz bilmem ama sonuçta tatlı bir canavarlık çıkıyor ortaya!

Bana kalırsa, serinin hayranları olarak Nocturne’un baş düşmanı, zalimliğin ve vahşetin adeta vücut bulmuş hali olan ünlü Erzsebet Báthory’nin de Bloodlines oyunundan alındığını fark edeceğiz. Bu devranın vampir ve insan çatışmasını işlediği kurgu da oldukça düşündürücü. Fransız Devrimi döneminde geçen bu dizi, devrimcilerin sosyal eşitlik ilkesini ve dini dogma karşıtlığını tehdit olarak gören vampir ırkının kilise ile yaptığı sıra dışı ittifak sayesinde izleyicilere çok farklı bir bakış açısı sunuyor. Vampirlerin burada köleci üst sınıf olarak resmedilmesi de oldukça “kötü ama eğlenceli” bir tercih olmuş. Tabii ki bu ittifak, Belmont klanının son üyesi Richter ve devrimci ekibini kutsal görevlerinde tamamen yalnız bırakıyor, ki bu da adeta bir ‘Komedi’ unsuru gibi karşımıza çıkıyor.

Senaryo, girişte de belirttiğim gibi, orijinal Rondo of Blood hikayesinden bazı büyük farklar taşıyor. Nocturne’un lore’u genişletmek adına yaptığı değişikliklerden bir diğeri de, henüz bir çocuk olması gereken Maria Renard’ın genç bir kadına çevrilmiş olmasıdır. Yani düşünün, bir çocuğun vampir avcılığına nasıl bakacağını merak ederdik ama Tombul Maria’nın genç hali işin içine girince o hikaye bir başka şekil alıyor! Hiçbir Castlevania öyküsünde yer almayan birçok ana karakter de eklenmiş, ancak peki bu “çılgın seçimler” sırıtıyor mu? Cevabım kesinlikle hayır! Çünkü bu özenli kurgunun içinde bölümler adeta akıp gidiyor. Aksiyon sahneleri heyecanlı, karakterler iyi yazılmış ve gerek sınıf çatışması gerekse din üzerine oldukça cesur görüşlere sahip. Duvardaki Leon Belmont portresinden tutun da Richter’in coştuğu sahnede çalan Divine Bloodlines parçasına kadar, seriyi bilenler için de keyifli birçok gönderme mevcut.

Lakin beni gerçekten rahatsız eden tek şey, serinin oldukça zengin bir canavar külliyatı mevcutken, ne idüğü belirsiz garip şekilli yaratıklar kullanma konusundaki ısrarı oldu. Bu ısrar, sanki bir fırıncıda harika ekmekler varken, tuhaf şekilli kurabiyeler yapmaya çalışmaya benziyor! Sezon finalindeki bomba sürprizden sonra yeni sezonu beklemek ise tahmin edersiniz ki biraz zor olacak, doğrusu. Yönetmen: Sam Deats, Adam Deats, Oyuncular: Edward Bluemel, Pixie Davies, Thuso Mbedu, Franka Potente, IMDB Notu: 7,6. Editörün Notu: İncelik ve özenle işlenmiş bir kurguya sahip, taşı sıkıp suyunu çıkaran bir seri Castlevania Nocturne. Darısı bir diğer klasik video oyunlarının da başına diyelim!

Not: 4 / 5