Transformers: Başlangıç – Animasyonun Sihirli Dünyasında Yeniden Doğuş

Transformers serisine kesinlikle bir reset atmanın zamanı gelmişti. Shia LaBeouf ve Megan Fox ile başladığı dönemde ben bu filmlerden epeyce uzaklaşmıştım. Neden mi? Çünkü söz konusu olan “uzaylı robotlar çarpışıyor ft. ABD ordusu” olunca işler oldukça sıradanlaşmıştı. Sanki her film aynı senaryonun üstüne eklenmiş bir parça gibiydi; ne yalan söyleyeyim, yavaş yavaş bu allanıp pullanan tema beni sıktı. Ama Transformers’a hayat vermek gerekiyordu ve bu can suyu nereden gelecekti? İşte tam o noktada Transformers: Başlangıç filmi devreye girdi. 

Metalik memleket Cybertron’a hoşgeldiniz! Hikaye, bir Energon madencisi olan Orion Pax’ın, savaşta hayatını kaybeden ilk 13 Prime’a dair kayıtları merak edip gizli bir arşive girmesiyle başlıyor. Cybertron, ana enerji kaynağı olan Energon ırmaklarının kurumasıyla zor zamanlar geçirirken, Orion ile arkadaşları, şehrin parıldayan ama bir o kadar da kötü durumdaki atmosferini deneyimliyorlar. Özellikle Cybertron’un yöneticisi Sentinel Prime’ın Airbnb’den kiraladığı malikaneye ilk adımı attığınızda, içeri girmek istememeniz mümkün değil. Bu adamın anlattıkları ve heyecanı pek de inandırıcı görünmüyor. “Korkunç şeylerle yüzleştim ama yenileceğimi hiç düşünmedim,” demesi, biraz bir politikacının konuşmasını hatırlatıyor değil mi? Evet, biz o tür dalaverelere alıştık, yemin ederim, Tony Stark bile bu kadar dolambaçlı olmazdı!

Cybertron’da bazı Transformer’ların doğrudan “dönüşüm çarkları olmadan” doğduğu gerçeği, işte burada bir röntgen etkisi yaratıyor. Lafın kısası, eğer Transformers evrenine dair bir nebze bilginiz varsa, ana karakterlerin renkleri ve davranışları, size hikayenin nereye gideceği konusunda ciddi anlamda ipuçları veriyor. Hayatta madencilikten daha fazlası olması gerektiğine inanan Orion ve onun sırdaş arkadaşı D-16, Quintesson tehdidi devam ederken Cybertron’un gizemli yüzeyini araştırmak zorundalar. Ah, işte hikaye böyle derinleştikçe, karakterlerimiz de çaresizce zor seçimler yapmak zorunda kalıyor.

İki saatlik bu Transformers şölenini daha fazla spoil vermek istemiyorum, çünkü kesinlikle Transformers: Başlangıç uzun zamandır izlediğim en eğlenceli Transformers filmi! Animasyona dönmek kesinlikle cesaret gerektiren ama çok doğru bir tercih olmuş! Neden mi? Çünkü CGI kullanımı genelde başarılı bulunsa da animasyon, yaratıcılığın sınırlarını zorlamak için bambaşka bir alan sunuyor. Yoksa bu kadar keyif aldığım bir Transformers macerasının kaynağı sadece nostalji mi? Biraz karmaşa var sanki. Transformers dedim mi aklıma ilk gelen şey, çocukken izlediğim çizgi filmler. O nedenle, kabul ediyorum ki nostaljik duygularım biraz da bu duruma katkıda bulunuyor.

Yine de Transformers: Başlangıç, bizi daha önce live-action Transformers serisinde görmediğimiz renkli bir yolculuğa çıkarıyor. Animasyonun yumuşatıcı etkisi ile birleşince, canice sahneler yaratmakta da bir sakınca görmüyorlar gibi. Tıpkı çocukken bir yandan Play-Doh ile hayallerimizi süslerken bir yandan da elektrikli treni ters döndürmekte nasıl bir hayır bulabildiğimiz gibi! Filmde o kadar fazla mükemmel sahne var ki, “Burayı biraz fazla uzatmışlar,” dediğim tek bir an bile yok. Korkarak girdiğim bu filmden böylesine mutlu çıktığımı hatırlamıyorum, sanırım son Transformers filminden sonra sinemadan bu kadar keyif almayı unutmuştum. 

Eğer Transformers’a bir sıfırdan başlama şansı verirseniz, kesinlikle bu filmi izlemelisiniz. Hatta o kadar etkileyici ki, sırf Transformers’ı seven dostlarınıza izletmek bile bir görev addedip sinemada buluşma planları yapmaya başlayacaksınız. Ama dikkat, dikkat! Eğer arada sırada dalga geçmişseniz, burada kısmen tekrar tekrar gülmek isteyebilirsiniz.

Not: 4.5 / 5 👽 Editörün Notu: Transformers, aradığı taze kanı animasyonun sihirli dokusunda bulmuş gibi. Umuyorum ki, devam filmleri de bu özünü çok sulandırmadan ilerler ve bizim için unutulmaz maceralar sunar!