Z Kuşağının Ekonomik Mücadeleleri: Oyun Harcamalarında Düşüş ve Yeni Eğlence Arayışları

Dünya tarihi, adeta bir komedi sahnesi gibi, garip karakterlerle dolu ve son gösterim gerçekten oldukça çarpıcı. Yakın geçmişteki sorunlar, sanki bir yığın huysuz yaşlı adamın gençlere sürekli fısıldadığı “Zamanında biz de pek iyi günler yaşamadık!” mısralarını hatırlatıyor. Şimdi, gençler açısından bakıldığında hayat, birçok zorluk ve angarya ile dolu. Z jenerasyonu (1997-2010 yılları arasında doğanlar), kendinden önceki nesillere kıyasla daha az maddi kaynakla savaşmak zorunda bırakılıyor. Bu noktada, özellikle Türkiye’deki ekonomik zorluklar, sanki bir gerçeküstü komedi filminde yaşanıyormuşuz hissi yaratan bir durum sergiliyor. Ekonomik kriz, gençlerin hayallerini geriye çekiyor ve bu da onları yeni bir hobi bulmaktan alıkoyuyor. Hem ruhsal sağlık problemleri hem de maddi kısıtlamalar, gençlerin gülümsemelerini silmiş gibi görünüyor.

Wall Street Journal’ın haberi, bu trajikomik tabloya daha fazla ışık tutuyor. 18-24 yaş arası gençlerin harcamaları yılın ilk dört ayında %13 düşmüş. Bu durumda oyun harcamaları, adeta bir kum torbası misali en çok darbe alan taraf olmuş. Geçmiş yıla göre, bu gençlerin oyun harcamaları %25 azalmış. Mat Piscatella’nın Circana araştırması üzerine paylaştığı grafik, bir statistiği bile güldürtecek kadar çarpıcı. Diğer yaş gruplarının harcamaları çeşitli nedenlerle artarken, Z kuşağının harcamaları bir kayaya çarpar gibi düşmüş. Herkesin bir ağızdan şarkı söylediği global sorunlar ise bu konuda koro etkisi yaratıyor; sanki herkesin kafasında “Kendimize ne oldu?” melodisi dönüp duruyor.

Meselenin sıkıntılı tarafı ise, yalnızca oyun fiyatlarının artması değil, aynı zamanda konsol ve bilgisayar donanım maliyetlerinin de yükselmesi. Bu durumda gençlere adeta “yangına benzin dökme” fırsatı sunulmuş durumda. Yani, olduğu yerde kalmaya çalışan bu genç dimağlar, “Bütün bunlar yetmiyormuş gibi bir de oyun fiyatları mı yükseliyor?” diye isyan ediyor. Ama tabii ki bu düşüş, oyunlardan kopma yolunda bir declin değil. Zira en son veriler, oyuncuların %28’inin hâlâ 18-29 yaş grubunda olduğunu gösteriyor. Belki de gençler, bu durumda “Ne de olsa karamsarlığa düşmekten daha iyi bir şey var; eski oyunları yeniden keşfetmek!” diye düşünüyorlar.

Özellikle son yıllarda “friendslop” adı verilen oyunlar, Repo, Lethal Company ve Peak gibi, gençlerin dikkatini çekiyor ve onlara yeni bir soluk getiriyor. Belki de bu tuhaf dünya düzeninde, gençlerin bu oyunlara harcama yapmaları, kendi iç dünyalarında komik bir kaçış yaratıyor. Bir yandan bütçelerini kısıp, diğer yandan yeni eğlenceler bulmaya çalışıyorlar. Hani derler ya, “Sıkıldığın an gülmeyi dene!” diye, işte bu gençler de belki bu komik durumu bir nebze olsun hafifletmeye çalışıyor. Dünya değişiyor, ama bu gençler hâlâ bir yerlerde gülümsemeye çabalıyorlar. Unutmayın, gülmek en iyi ilaçtır, özellikle de devasa sorunların baskısı altındaki akıl sağlığımızı korumaya çalıştığımız zamanlarda!