Elden Ring Nightreign: Yenilikler mi Yoksa Gereksiz Bir Deneyim mi?

From Software, uzun süreler boyunca konfor alanından çıkmamış bir stüdyo olarak dikkatimizi çekiyor. Evet, oynanışta yaptıkları akıllıca hamleler, eklemeler ve ince ayarlamalar ile oyunlarına ilk bakışta görülenden daha fazla yenilik katmayı başarıyorlar. Nefes kesen savaşlar ve etkileyici bölüm tasarımları sunmalarına rağmen, bugüne kadar ürettikleri oyunların benzerlik arz ettiğini ve bunun, geniş kitlelerindeki olası küskünlükleri yüksek kalite standartları ile telafi ettiklerini itiraf etmemiz gerekiyor. Elden Ring, ulaştıkları zirve noktası ise, stüdyonun yanlış yönlendirilmesine ve uzun bir sürenin ardından belirsizlik içinde kararlar almasına yol açabilecek bir yükseklik. Elden Ring Nightreign, bu tür bir durum mu yaratmış, yoksa From Software’in alıştığı konfor alanından çıkmasını sağlayan başarılı bir deneyim mi sunmuş, buna yakından bakalım.

Normalde, incelemelerin bu bölümünde oyunun konusunu tartışır ve benim üzerimde bıraktığı etki hakkında konuşabilirim. Nightreign için de bunu yapabileceğime dair bir umut besliyordum. Elden Ring ilk çıktığında, hikayesi hakkında şüpheye düştüğüm ve anlayanlardan yardım almayı düşündüğüm için bir şeyler yazmıştım. Shadow of the Erdtree döneminde bilgi edinip, ek paketin hikayesini kavrayabildiğim için bu temelin Nightreign’de de beni taşıyacağını umuyordum. Ancak, ne yazık ki bu inancım karşılık bulmadı. Nightreign’in anlatımı, fazla cılız bir yapı olarak karşımıza çıktı; karakterlerin Remembrance adı verilen kişisel görevlerini bir kenara bırakırsak, oyunun ana içeriğini tüketirken pek etkileyici bir anlatım sunamadı. Nihai düşmanı yendiğimde ise yine “Ee, ne oldu şimdi?” diye kalakaldım.

Bu Expedition o Expedition değil, bagetleri kaldırın yerine.

Hikayeyi bir kenara bırakırsak, oyunun kendisine geçelim. Nightreign, oynanış döngüsü açısından From Software’in en deneysel işlerinden biri olabilir. Kapalı beta testinde oyunu deneyimleyenler bunun farkında. Oyun, Battle Royale ve Roguelite unsurlarını harmanlayan bir yapıya sahip. Karargah olarak Roundtable Hold’da Expedition adı verilen görevlerden birini seçiyoruz ve Limveld haritasına atılıyoruz. İlk girdiğimiz andan itibaren haritanın tamamını keşfetme şansına sahibiz, ancak etrafımızı saran çember, periyodik olarak daralıyor ve bizi haritanın bir köşesine sınırlıyor. Burada zayıf düşen yaratıkları yenerek, sonraki güne geçiyoruz. Oyun üç gün sürüyor; ilk iki günde güçlenirken, üçüncü günde Nightlord olarak adlandırılan sekiz ana düşmanla yüzleşiyoruz.

Bu seferler genellikle 45 dakika sürüyor ve Elden Ring Nightreign tecrübesi bunun ötesinde çok fazla bir şey sunmuyor. Bu tek başına bir eksi olmasa da, roguelite oyunlar, kısa ve yoğun bir deneyim sunmak üzere tasarlanmışlardır. Ancak “Elden Ring Nightreign bunu başarıyla yapabiliyor mu?” sorusuna maalesef “hayır” yanıtını vereceğim çünkü içerik oldukça yetersiz. Elden Ring markasını taşıyan bir oyun için bunu düşündüğümde gerçekten inanamıyorum. Daha önce büyük beğeni toplayan ana oyun ve Shadow of the Erdtree için “kesinlikle boş değil” yorumları yapmıştık. Ancak Nightreign maalesef bu zenginliğe sahip değil. Oyun boyunca septik aynı haritada sürekli dövüşerek, sekiz ana düşmanla karşılaşmak zorunda kalıyoruz.

Arkamızdan atlı (Tree Sentinel) koşturuyor.

“Oynanış nasıl?” derseniz, “bir Souls oyunundan beklenmeyecek kadar aceleci” yanıtını veririm. From Software oyunlarının, aceleye gelmeyen, sabıra dayanan bir yapısı vardır. Ancak Nightreign, sabrın sonucu olarak aşağıda ne kadar güçlenirseniz güçlenin, sıkıştığınızda ya çembere yakalanıyorsunuz ya da Nightlord’un karşısında zayıf bir şekilde kalıyorsunuz. Nihai düşmanın öncesinde aşılması gereken birçok engel, hızla ve dikkatle geçilmeli. Bu nedenle, Nightreign, ona özgü bir oynanış sunmuyor ve bir Monster Hunter duygusu veriyor. Üç oyuncu sürekli vurarak, düşmanı sersemletip etkisiz hale getiriyorlar. Ancak bazı düşmanlar, aşırı zorlayıcı ve zaman kaybettirici hale gelebiliyor.

Standart Boss’ların performansı da yaratıdan yıkıma dönüşürken, sadece Nightlord’lar gerçekten tehditkar olabiliyor. Ancak bu dövüşler çoğu zaman keyif verici olmuyor. Bazı Nightlord’lar, ilginç dövüş dinamiklerine sahip olsa da, geneli hareketli ve tahmin edilemez saldırılar gerçekleştiriyor. Örneğin, Maris’in yakın dövüşteki zorlayıcılığı, bir oyuncu için bir işkence haline geliyor. Farklı karakterlerle oynarken, harekette de uyum sağlanamadığı için birlikte mücadele etmelisiniz. Ancak zaman sınırlı kaynaklar nedeniyle, düşmanın hareketlerini tanımak zorlaşıyor.

Bileydim, Blasphemous bileydim, emrinize amade mileydim.

Oyunun gelişim sistemleri aslında tatmin edici değil. Her karakter sınıfının, seviye atladıkça geliştireceği istatistikler sabit, dolayısıyla haritada ilerlerken tek düşünceniz bir sonraki seviye için yeterli tecrübe puanı toplamaktır. Sefer başına ulaşabileceğiniz maksimum seviye 15; ancak buna ulaşmak hız gerektiriyor. Neyse ki, maksimum seviyeyi elde etmek şart değil; düzgün eşyalarla da 11-12. seviyelerde etkili olabilirsiniz. Fakat Nightreign bunun için elverişli değil; rastgele eşyalar bulamazsanız veya güçlü boss seçimleri ile karşılaşırsanız, bu durum olumsuz etkiler yaratabilir.

İkili ilişkilerde ve Nightreign’de çok önemli olan “o husus”.

Biraz önce iletişimden bahsettik, peki senelerdir çoklu oyuncu özelliklerini pek de güncellemeyen From Software, bu oyuna gelişmiş bir iletişim sistemi entegre etmiş mi? Elbette hayır. Oyunda başkalarıyla iletişim kurmak için sadece haritaya işaret koyup “buraya gidelim” demek yeterli. Bundan dolayı, Elden Ring Nightreign kesinlikle yalnız başınıza oynayabileceğiniz bir oyun değil. Düşmanların sağlık seviyesinin oyuncu sayısına göre ayarlanmıyor olması, bu oyunu bir arkadaş grubuyla oynamayı zorunlu kılıyor. Tek başınıza çıkardığınız hasarın düşüklüğü, karakterinizi geliştirmek açısından ciddi bir engel teşkil ediyor. Kendi arkadaş grubunuzla oynadığınızda Nightreign keyifli hale geliyor, ancak bu -güçlendirilmiş bağlantı ve iletişim- sağlanmadığında sorunlar ortaya çıkıyor.

From Soft’un ilk firesi.

Teknik olarak Nightreign, standartları yüksek oyuncular için hoş olmayacak bir yapım. From Software, yine eski motorunu kullanıyor; yaşlılık nedeniyle performans açısından zayıf bir yapıya sahip. Nightreign, daha küçük bir harita içerdiği için performans sorunları daha az hissediliyor, fakat oyun hala 60 FPS’e kilitli. Elden Ring’deki bazı grafik iyileştirmeleri bu oyunda yer almıyor. Ancak yine de bazı Boss’ların aşırı yoğun saldırıları sırasında sorunlar yaşandığı göz önünde bulundurulursa, bu durum can sıkıcı hale gelebiliyor.

Özetle, tüm bu eleştirilerime rağmen Elden Ring’in sağlam bir temel oluşturduğunu unutmamak lazım. Eğer Elden Ring’i farklı karakterlerle denemeyi seviyorsanız ve arkadaş grubunuz varsa, keyif alabilirsiniz; fakat tek başınıza veya rastgele eşleşerek oynamayı düşünüyorsanız, bu deneyim tatmin edici olmayabilir. Nightreign, Elden Ring’in önceki sürümlerinin sunduğu zenginliği ve kalitesi sunan bir yapım değil.