Altı yıl! Az buz değil; altı yıldır yepyeni bir Halo tecrübesi için sabırsızca bekliyorum. 2015 senesine dönüyorum; o zaman İzmir’e yeni taşınmıştım ve internet altyapısı olmayan bir evde oturuyordum. Hani internet yok, bu da ne demek? O kadar zor bir durumda kalmıştım ki, Metal Gear Solid V’i ön siparişle almış ve indirmiştim, böylece iptal olabilen “internet alttan kaynaması” riski yoktu! Ama maalesef Halo 5 için bu planı yapmamıştım. İşte bu yüzden çıktı çıkacak gün, teknoloji marketlerin sitelerini kurcalayıp en yakın ama yine de uzak olan bir tanesine doğru yola çıktım. Hemen siparişi verip bir hafta boyunca sabır sınavına girdim ama sonunda oyunu almayı başardım! Ah, bekleyişin verdiği heyecan, ondan sonra gelen hüsranı bir nebze olsun azaltmıştı. O dönemde Halo 5’in yalnızca hikâyesini oynayabilmiştim, ancak internetim olmadığı için çok oyunculu modun yorumlarına bakmam gerekmiyordu. Neyse ki, “Hikâyesi hayal kırıklığı olsa da bölüm tasarımı ve genel oynanışı fena değil” diyebileceğim bir durumda kalmıştım. Ama işte, internetin verdiği tepkiyi görünce “Bütün bunlar ne?” derken afallamıştım. Şimdi altı yıl sonra, yeni bir Halo oyununun çıkışını internetle baştan tecrübe ediyorum. Bu sefer herkesin (en azından çok oyunculu kısmı için) oldukça olumlu tepkiler verdiğini görmek beni düşündürüyor; nedir bu, tüm insanlık bir araya gelip mutlu mu oldu?

Temmuz ayının sonlarında 343 Industries, sonunda bizi Halo Infinite ile tanıştırdı. Bu etkinlikte neredeyse bir alfa versiyonu ile karşılaştık. Yani, ortalıkta dönüp dolaşan robotlarla savaşmanın yanı sıra, minik birkaç saatlik PVP seansına da katılma şansımız oldu. Etkinliğe davet edilen herkes, yani eski Halo oyuncuları ve serinin yeni yüzleri, oldukça pozitif bir deneyim yaşadı. “Umarım bu sefer işler yolunda gider!” düşüncesi, etkinlikten sonra zihinlerimizi sarhoş etmiş bir halde ayrıldık. PVP kısmında, ağzım dağıldı ama genel olarak oldukça memnun kaldım, neden olmasın ki?

Bu etkinlikte Halo Infinite’in yeni üç haritasını, birkaç yeni silahı ve eski silahları deneyimleme fırsatı bulduk. Haritalar ile ilgili de söylenecek çok şey var; bu versiyon, “Kırmızı alarm, pek çok şeyi düzeltmek gerekiyor!” diyerek bir nebze daha fazla ciddiyetle değerlendirilmeli. Ancak haritalar üzerinde kesinlikle durmak istiyorum. Halo 5’in çok oyunculuğunu sevsem de, bazı haritaların ruhsuz ve kopuk hissettirmesi beni çok üzmüştü. Ama bu etkinlikte gördüğümüz Live Fire, Recharge ve Bazaar adındaki haritalar, 343 Industries’in cidden sağlam bir tasarım süreci geçirdiğini gösteriyor. Live Fire, çoğu FPS oyununda rastladığımız klasik “antrenman alanı” tarzında bir harita; Call of Duty 4’teki Killhouse vari. Okuması basit, neyin nerede olduğunu bilecek kadar akılda kalıcı ve tasarım olarak oldukça “temiz”. Recharge ise, kapalı bir ortamda geçen, biraz Halo 5 tadında bir harita. Yükseklik değişkenlerle donatılmış ve burada gelen kanca ile ilk defa tecrübe etmiş olduk. Bu arada họlar o kadar da “yakınmak için yakınan” kitle tarafından eleştirilip “Halo değil” deyin bile, Bazaar haritası, Halo 2’de olan New Mombasa atmosferini hatırlatıyor; öyle başarılı bir tasarım ki, bol bol Sniper montajlarının parçası olabilir!

Bu etkinlikte bulunan üç haritanın da kendine has bir özelliği ve Halo ile direkt bir ilişkisi olduğu aşikâr. Yani 343i’nin kafasında bir tasarım fikri olduğu bariz! Basit, daha “arena shooter” gibi hissettiren haritalar bunlar. Etkinlik bittikten sonra aklımdan geçen tek düşünce; “Umarım bu kaliteyi diğer haritalarda da korurlar.” Çok gaza gelmeden durmaya çalışıyorum ama sonuçta hayal etmesi bile çok keyifli. Silah deneyimlerine geçersek, bu etkinlikte silahların dengesi gerçekten harikaydı. Fazla “OP” hissettiren hiçbir şey yoktu; Halo 5’te yedek silah pozisyonunda aşırı güçlü bir tabanca varken, Infinite’de eski rolünü geri alması beni sevindirdi. Assault Rifle ise Halo 5’ten sonra Halo’nun uzun süredir ihtiyaç duyduğu “giriş silahı” olmuş durumda. Eğer bu oyuna yeni başlıyorsanız, ya da yıllardır oynayan biriyseniz, rahatlıkla kullanabiliyorsunuz. Hatta ustalaşabilirseniz gayet etkili bir silah olabilecek. Ama beni en çok memnun eden silah, Battle Rifle’dı. Her Halo oyununda gördüğüm gibi, el alışkanlığım var ama Infinite’te kullanması gerçekten muhteşem keyifli olmuş!

Bunun dışında klasik Halo oynanışını değiştiren şeyler de var, mesela Halo 4’ten bu yana koşu özelliği bu oyunda da bulunmakta. Botlarla savaşırken “En azından Halo 5’teki gibi koşarken kalkan dolmasını engelleselerdi!” diyordum. Ancak PVP deneyiminden sonra, kalkan dolmasa bile savaşlardan kaçmanın zorluklarını anladım! Kanca, oldukça havalı ve kullanışlı; ama asıl ilginç olan değişiklik, haritada bulduğumuz görünmezlik, ekstra kalkan gibi yetenekleri alıp kullanmak zorunda olmamız. Görünmezliği gördüğünüzde, düşman yoksa hemen kapmamalısınız! Ölmediğiniz sürece istediğiniz zaman kullanabiliyorsunuz; bu da maçlara ekstra bir strateji katmanı ekliyor. Rekabetçi ortamda, bu özelliğin oldukça eğlenceli ve dengeleri değiştiren bir yenilik olacağı kesin.

Ek olarak 343i, Halo Infinite’in karakter özelleştirmesini ve Battle Pass’ini de harika bir şekilde sundu. Ancak bunun hakkında derin bir incelemeyi oyunun çıkışından önce yapmak pek mantıklı gelmiyor; zira seçenekler ve Battle Pass’in kısıtlı olduğunu biliyoruz. Ama karakter özelleştirme, Halo 5’ten çok daha detaylı ve klasik Halo oyunlarındaki gibi bir versiyon olmuş. Bazı oyuncular yapay zeka konusunu ve aşırı konuşmaları şikayet etse de, yeni oyuncu kitlesinin hoşuna gideceğine inanıyorum. Unutmayalım ki, çoklu oyuncunun ücretsiz olması, 343i’nin gelir elde edebileceği her fırsatı değerlendirmesi demek!

Elektrik çarpması gibi heyecan veren bir durum; en azından şimdilik Halo Infinite’in çoklu oyunculu kısmı oldukça etkileyici görünüyor. 343i, bu sefer gerçekten imkansızı başarmış ve hem eski hem de yeni Halo hayranlarını tatmin edebilecek bir iş sunmuş. Elbette, bunların hepsi tam oyunun çıkışında ve hikâye modunun nasıl olacağıyla bağlantılı değişebilir ama bana komik bir şekilde ve Xbox’dan önce bu konuda pek ümidim yoktu. Ama sonunda Halo Infinite beni de heyecanlandırmayı başardı! Ne yapalım, bazen en güzel sürprizler, beklenmedik anlarda çıkar karşımıza, değil mi?