Horizon: Forbidden West İncelemesi – PC Platformunda Beklediğimiz Performans

Pandemi sürecinde evlerimize kapandığımız günlerde, Horizon: Zero Dawn’ın PC platformuna gelmesi benim için kabul edilemez bir durumdu. Steam kütüphaneme eklendiğinde ve “Oyna” butonu görünür hale geldiğinde bile, bu duruma inanmakta zorlanıyordum. Elbette oyunu başlatıp, performans sorunlarıyla dolu bir portla karşılaştığımda tüm bu heyecan aniden yerini hayal kırıklığına bıraktı. Çünkü ben bir PC oyuncusuydum ve bir Sony oyununun bu kadar kötü bir optimizasyon ile sahneye çıkması mümkün değildi. Konsol deneyimimin hayalini dahi rüyamda görebilirdim. Guerilla Games, Killzone’dan bu yana geliştirdiği grafik teknolojisi ile nasıl PC platformuna geçerken hatalarla dolu bir süreç yaşardı ki? Zira dünya çapında birçok kaynağa ve zamana sahip Rockstar bile portlama sürecinde zorluk yaşamaktaydı. Neyse ki, Sony bu hikâyenin sonunu bu şekilde yazmadı. Tecrübeli port stüdyosu Nixxes’i satın aldı ve özellikle son dönem projelerini onun ellerine teslim etti. Spider-Man ve Ratchet & Clank: Rift Apart’ın ardından, ilk oyunun hatıralarını silip geçebilecek bir kalitede Horizon: Forbidden West de Nixxes’in imzasıyla PC’ye geldi.

Ancak, oyun deneyimime dair izlenimlerimden bahsetmeden önce, ilk kez oynayan biri olarak Forbidden West’in benim için ne ifade ettiğini anlatmam gerekiyor. Bilirsiniz, teknik detayları genellikle incelemenin sonunda ele almayı tercih ederiz.

Kızıl tehlike kızıl tehlikeye karşı

Horizon: Forbidden West, ilk oyunun bitiş noktasının hemen ardından başlıyor ve dünyayı daha önce hiç karşılaşmadığımız tehditlerle sınamaya sokuyor. Medeniyet kalıntılarına yayılan ve bitki örtüsünü zehirleyip hayvanları öldüren kızıl renkte bir veba belirmiş durumda. Aloy, tüm bu belaların üstesinden gelen bir kahraman olarak, dünyayı yeniden yaşanabilir kılmak üzere tasarlanmış yapay zeka GAIA’nın yedek kopyalarını bulmaya başlıyor. Merhum Lance Reddick’in aklımızda yer eden karakterlerinden biri olan kurnaz Sylens, tekrar bir iş çeviriyor ve Aloy’u Batı’ya yönlendiren bir yolculuğa çıkarıyor.

Horizon: Zero Dawn, gelecekteki dünyanın derinliğini ve orijinalliğini başarılı bir şekilde sunmayı başarmıştı. Oyun, “Dünyamız neden bu hale geldi?” sorusunu ustaca işlerken, katman katman yanıtlar sunuyordu. Fakat bu tür gizem hikâyelerinin yaşadığı bir sorun var; o da devam yapımları, ilk oyunun etkisini büyük ölçüde tekrarlayamadığı zaman ortaya çıkıyor. Forbidden West’in bu konuda kaygı verici olduğunu düşünüyorum çünkü ilk oyunun sordukları, bu devam serisinde aynı etkiyi yaratamayacak gibi görünüyor. Ancak bu durum, Forbidden West’in tamamen ilgi çekici gizemlere sahip olmadığı anlamına gelmiyor. Oyun, Zero Dawn’dan geriye kalan soru işaretlerine yeni sorular da ekleyerek merak unsurlarını canlı tutmayı başarıyor.

Derdim sıcak denizlere bir türlü inememek

Forbidden West, ilk oyuna kıyasla bazı noktalar da gazını kaybetmiş görünüyor. Özellikle yan içerik konusundaki zaafı göze çarpıyor; ana hikaye, yüksek konsepte sahip bilim kurguyla ilkel toplulukların mücadeleleri arasında başarıyla köprü kurduğunda, yan içerik de aynı şekilde etkili olamıyor. Forbidden West, Zero Dawn’un sunduğu dünyayı tekrar yarattığı için, Tenakth kabilelerinin etrafındaki yaşanabilir alanlarla ilgili detaylar beni pek de saramadı. Belki de bu tamamen öznel bir görüş; zira Guerilla’nın dünya inşasına olan bağlılığını inkâr edemem. Ancak ben ormandaki yaratıkların avcılara verdiği zarara, kutsal su kuyularının arızalanmasıyla karşılaşan köylülerin hikayelerine pek duyarsız kaldım. Bu durum, oyun görevlerinin tasarımında ortaya konan karmaşıklığın tadını çıkarmamı engelledi.

Yolculuk kavramına gelirsek, Yasaklı Batı’ya olan serüvenim başlangıçta yavaş seyretti. Haritanın ilk kısmı, iklimi ve beschikbare düşman çeşitleriyle, oldukça aşina olduğum ortamlarla dolu. Bu durum, temanın gerekliliğini karşılasa da, oyunun akışındaki yavaşlık bir miktar olumsuz hissettirdi. Hızlandırmaya çalıştım, yan görevlerden kaçış yolunu seçerek ana görevlere yöneldim. Ancak bu durum, oyunun sunduğu zengin biyomları keşfetmemi kısıtladı. Sonuç olarak Forbidden West’in sunduğu yenilikler, oyun temposu nedeniyle yeterince öne çıkamadı.

Artık o robot dinozorun kuyruğunun ucu da bana değmesin be kardeşim!

Oynanış mekanikleri ise ilk oyundaki gibi kalmış; evet, yeni elementler, değişik tuzaklar ve gizlilik unsurlarını zenginleştiren araçlar var. Ancak temel mekanikler neredeyse aynen kalmış durumda. Düşmanların hızı ve agresifliği, zorluk seviyeleri arttıkça oyuncu için büyük sorun teşkil etmeye devam ediyor. Durum böyle olunca, oyunun genel akışı, çok daha fazla bir stratejik yaklaşım gerektiren bir yapı hâline geliyor. Ancak buna rağmen, oyun yeterince keyif vermemekte. Konsol deneyimini vurgulayan bu detayların yanı sıra, oyunun oynanış ritminde ciddi dengesizlikler mevcut. Oynanışın hızında yapılan değişiklikler, yeterince tatmin edici değil.

Konsol devri bitti, yaşasın yeni konsol devri!

Son olarak, bu incelemeye konu olan oyunun teknik kalitesine ve PC portunun kalitesine değinmekte fayda var. Guerilla, her projesinde yüksek grafik teknolojisini kullanarak konsol deneyimini maksimum seviyeye çıkaran bir stüdyoydu. Horizon: Forbidden West de bu bağlamda istisna değil; sanat tasarımı, karakter modelleri, ışıklandırmalar ve animasyonlar açısından göz alıcı bir iş çıkarıyor. Ancak, Ray Tracing teknolojisine yer verilmediği göz önünde bulundurulmalı. Önceki Sony PC portları ile karşılaştırıldığında, Forbidden West, bazı yenilikler sunmayan bir yapım. Sonuç olarak, oyunun PC versiyonu, neredeyse konsoldaki gibi bir deneyim sunmakta.

Günün sonunda, Horizon: Forbidden West almaya değecek kalitede bir port. İlk oyunun bıraktığı kötü tatı silip atarken, açık dünya formülünü oldukça başarılı bir şekilde uyguluyor. Ancak mevcut haliyle bile etkileyici bir yapım, özellikle prodüksiyon kalitesi ve anlatımıyla. Eğer ilk oyunu sevdiyseniz ve açık dünya oyunlarından sıkılmadıysanız, fırsatını bulduğunuzda bu oyuna yönelmelisiniz.

♦ İnceleme puanlarımız ne anlama geliyor?