Kapia, Kickstarter aşamasından itibaren dikkatimi çeken ve Steam’de demosunu deneyip istek listeme eklediğim bir macera oyunuydu. Oyun yapımcılarından Anna Antonov’dan “Kapia’yı incelemek ister misiniz?” şeklinde bir mesaj aldığımda mutluluğumu ifade etmeme gerek olmayacak kadar sevinmiştim. Elbette “istemem mi?” dedim, “bir point and click macera hayranı olarak keyifle incelerim” dedim. Yaklaşık 6 saatte tamamladığım oyunu çok beğendim, şimdi ise inceleme aşamasına geçelim.

2 for 2, adından da anlaşılacağı gibi bir karı koca olan Anna ve Pavel Antonov’un kurduğu bağımsız bir stüdyo. Yaklaşık yedi yıllık bir geliştirme sürecinin ardından bu “tutku” projelerini oyuncularla buluşturmayı başardılar.

Bu Batı başka Batı, o Doğu başka Doğu

Oyun, distopik hikayesini Batı ve Doğu bölgeleri arasındaki savaşa dayandırıyor. Dünya büyük ölçüde harabe haline gelmiş durumda; insanlar ve zeki robotlar, kubbe ile kapatılan şehirlerde hayatta kalmaya çalışıyor. Ancak bu şehirler, zamanla “Göz” isimli bir varlığın kontrolüne girmeye başlamış. Oyunun geçtiği Kapia şehri de bu şehirlerden biri. Sokaklarda bu gözleri bolca görmek mümkün; herkesin her hareketi bu dünyada izlendiği için, Batı ve Doğu’nun ne olduğu, bu Göz’ün nereden geldiği ve kim tarafından yaratıldığı gibi soruları oyun sırasında keşfediyoruz.

Kapia’da, zaman zaman büyükbaba Stefan ve torunu meraklı çocuk Remy ile oynuyoruz. Stefan, bir görevde çok hassas bilgilere sahip olan bir sürücü elde ediyor. Dedesinin eve döneceği heyecanıyla bekleyen Remy, dedesi geri dönmediğinde bir şeylerin yanlış gittiğini hissediyor ve onun peşine düşüyor. Stefan’lı bölümlerde hikayenin derinliğini anlamaya başlıyoruz, Remy’li kısımlar ise küçük bir çocuğun merakını ve heyecanını yansıtıyor.

Oyun tamamen 3D olarak tasarlanmış. Eğer bir benzetme yapmak gerekirse, Grim Fandango örneğini verebilirim. Hem klavye-fare hem de kontrolcü ile oynamak oldukça kolay. Modellemeler dikkat çekici, oyun dünyası ilginç; çeşitli robot ve karakter tasarımları da hoş, ancak teknik açıdan bazı sorunlar var. Tabii ki Kapia’yı AAA oyunlarla karşılaştırarak değerlendirmeyeceğim, yeni bir ekipten beklentileri anlamak önemli. Gelecekteki projelerinde daha iyi sonuçlar beklemek mümkün, çünkü bu süreç bir öğrenme aşaması.

Detaylara takılmazsanız eğlencesi yerinde

Teknik sıkıntılardan söz etmek gerekirse; dudak senkronizasyonunun eksikliği, bazen kamera açılarını kaybetmesi, bazı animasyonlardaki eksiklikler ve ses seviyelerindeki düzensizlikler dikkate değer. Ancak, karlı bölgelerde yürüdüğünüzde karda izlerin kalması gibi küçük detaylar iyi işlenmiş. Potansiyel var ama uygulama mükemmel değil. Oyunda karakterin durduğu yere göre kamera açıları değişiyor, bu da bazen sorun yaratıyor. Sağa doğru ilerlerken, aniden kameranın değişmesi ve sağda gerçekte sol tarafınızda kalması gibi geçişler dikkat dağıtıcı olabiliyor. Ayrıca, ekran dışında kalan alanlara tıklamakta zorluk yaşamak da dezavantaj yaratıyor. En büyük şikayetim bu olabilir.

Bulmacalar açısından bana son derece kolay geldi Kapia. Hatta son güncellemeyle oyundaki bazı mini oyunları geçme seçeneği eklendi; bu durum oyunun zorluk seviyesini daha da düşürdü. Hikayesi yetişkinlere yönelik olsa da, oynanış açısından çocukların point and click macera türüyle tanışmaları için iyi bir başlangıç oyunu olabileceğini düşünüyorum. Çocuğunuzu ya da küçük kardeşinizi alıp birlikte oynayarak keyifli vakit geçirebilirsiniz; sonuçta amaç çocukların oyun oynamaya alışmasını sağlamak 🙂

Özellikle dikkat çekmek istediğim bir ayrıntı var: oyunun ara yükleme ekranları harika. Bu ekranlarda, yaşları 5 ile 10 arasında olan çocukların Kapia ile ilgili çizdikleri resimler yer almakta. Köşelerinde çizen çocuğun ismi ve yaşı yazıyor. Bu gerçekten güzel bir dokunuş. Ayrıca oyunun ‘jenerik’ kısmını kesinlikle izlemenizi öneririm; çocuk kitabı estetiğinde tasarlanmış ve emeği geçen tüm çocuklar burada listelenmiş. Bu detay hoşuma gitti.

Bu güzel evreni tek oyunla heba etmemeli

Oyunu keyifle oynadım; ancak sonlara doğru hikayenin biraz dağılmaya başladığını ve bazı kısımların anlamsız hale geldiğini belirtmeliyim. Aralarda nedenini anlamadığım bazı gereksiz aktiviteler yer aldı; özellikle sonlara doğru Bunny adlı tavşanla oynadığımız kısa bölüm de bir muamma. Bu kısa bölüm, aniden sona erdi ve sanki belirli bir noktadan sonra oyun aceleye gelmiş gibi hissettirdi. finalde hikaye hızlıca toparlanmaya çalıştı ancak bazı detaylar bence havada kaldı. Oyunda okuduğumuz gazete haberleri ve günlük dosyalarıyla desteklenen derin bir arka plan hikayesinin ön kısmının yeterince doldurulmadığını düşünüyorum. Kapia, dünyasında olup biteni merak ettiriyor ve ben daha fazlasını öğrenmek isterken kendimi buldum. Bu haliyle ortalamanın biraz üzerinde bir oyun, ancak 2 for 2 gelecekte umut vaat ediyor.