Eski usul macera oyunlarına dair bir tutkum olduğunu itiraf etmeliyim. O yüzden Lacuna’nın bu tür bir oyun olduğunu görünce hemen takip listeme eklemiş ve çıkışını sabırsızlıkla beklemiştim. Nihayet, beklediğimize değip değmediğini test etme fırsatını bulmuş oldum ve sonuç olarak oldukça memnun kaldım.

Gezegenler arası bir savaşın eşiğinde…

Oyun, CDI Ajanı Neil Conrad’ın gözünden anlatılıyor. Klasik bir ‘kaybeden’ dedektif olarak karşımıza çıkan Conrad, eşinden ayrılmış ve kızı ile olan ilişkisi de pek iç açıcı değil. Eski hatalarını telafi etmek için çabalayan ana karakterimiz, ilk iş olarak kızıyla bir araya gelmek ve gönlünü almak istiyor. Ancak, gece yarısı çalan bir telefonla yatağından fırlıyor. Önemli bir cinayet işlenmiş; diplomatik bir ziyarette bulunan koloni gezegeni Drovia’nın Dışişleri Bakanı Joseph Andre Bonny, suikast sonucu hayatını kaybetmiş. Bu cinayeti çözmek ise Conrad ve ekibine düşüyor. Tüm güneş sisteminin dengesini tehdit edebilecek bu cinayeti aydınlatmak için elimizden geleni yapmamız gereken bir maceraya atılıyoruz.

Lacuna’nın geçtiği zaman diliminde insanlık, farklı gezegenlere yayılmış ve hükümetler bu gezegenleri yönetir hale gelmiş. Suikasta kurban giden Bonny, bağımsızlık müzakereleri için geldiği Ghara’da öldürülüyor. Ancak bu olay sadece bir gezegenin bağımsızlık mücadelesi hikayesi değil; aynı zamanda sömürü sistemleri, terörizm, insan hakları, sınıf farklılıkları, dini ve etnik ayrımcılıklar, ‘çokgezegenli’ ya da ‘gezegenaşırı’ şirketler, yozlaşmış siyasetçiler ve derin yapılanmalar gibi pek çok önemli tema da işleniyor. Ortalama 4 saatlik oyun süresinde bu konulara ne ölçüde yer verilebileceğini göz önüne alırsak, daha fazla derinlik katılabilseydi keşke diye düşünmeden edemedim.

Eski macera oyunlarını özleyenler için bir nimet!

Lacuna, grafik tarzı ve oynanışıyla klasik ‘point&click’ macera oyunlarını anımsatıyor. Gazetelere göz atmak, e-postaları kontrol etmek, etrafındaki insanlarla konuşmak ve ziyaret ettiğimiz mekanlardaki delilleri toplamak, bu maceranın temel taşlarını oluşturuyor. En sonunda, toplanan bilgileri bir araya getirerek karar vermemiz gerekiyor. Zaman zaman yanlış kararlar verebiliyor veya eksik bilgiyle hareket etmek zorunda kalabiliyoruz; ki bu da oyunun cazibesini artıran unsurlardan biri.

• Örneğin, gazeteleri ya da e-postaları kontrol etmekte yeterince özen göstermezseniz, önemli bir delili gözden kaçırabilirsiniz.
• Ya da bir konuşmanın içindeki detayları yeterince dikkate almazsanız, farklı bir yola sapabilirsiniz.

Oyun, bu tür özgürlük tanıyan noktalarla dolu. Örneğin, oyunun giriş bölümünde Noah ve Mira, Drovia Sector II’de Ghara bayraklarıyla işaretlenmiş sandıkları görüyorlar. Eğer Noah’ın teklifini reddeder ve o yere gitmezseniz, o sandıkları göremeyeceksiniz. Yine, soruşturmanın bir bölümünde belirli bir bölgeye gitmeniz gerekiyor; ancak ilk aşamada bunu başaramıyorsunuz. Burada ya şansınızı zorlayacak ya da vazgeçeceksiniz. Vazgeçtiğinizde hikaye devam edecek fakat o bölgedeki bilgileri kaybetmiş olacaksınız. Bu tür örnekler, hem hikayeye dahil olduğunuzu hissettiriyor hem de oyunu tekrar oynama arzusu uyandırıyor.

Ancak, oyunun kısmi özgürlük alanları her zaman benzer şekilde işlemiyor. Örneğin, topladığımız delillerle katilin nereden saldırdığını tespit etmemiz gerekiyor. Eğer iki seçenek arasında kalırsanız ve detaylara dikkat etmezseniz, yanlış tercih yapabilirsiniz. Bu noktada sevinçle karşılayabileceğiniz bir durum; çünkü yanlış yapmanıza izin veren bir oyun ile karşı karşıyasınız. Fakat aceleci davranmamanız gerektiğini unutmayın!

Yine de, bazı mekaniklerin oyun deneyimini oldukça kolaylaştırdığını da belirtmeliyim. Etkileşime geçilecek nesnelerin tek bir tuşla görünmesi, toplanabilecek toplam delil sayısının gösterilmesi ve metin içindeki önemli kısımların işaretlenmesi gibi özellikler, yapacağınız şeyleri belirginleştiriyor. Burada temel görev, topladığınız bilgileri dikkatlice değerlendirip vaka kağıdında işaretli kısımlarla ilgili tercihlerinizi belirlemek; ayrıca bazı bölümlerde gideceğiniz yolu seçmek. Bu kolaylaştırıcı unsurlara rağmen, Lacuna keyifli bir deneyim sunmayı başarıyor.

Özetle, Lacuna benim hoşuma giden bir oyun oldu. Fiyatı makul, tarzı etkileyici, hikayesi ilgi çekici ve nostaljik hisler de uyandıran bir yapım. Tüm bu özellikleri göz önünde bulundurulduğunda, kesinlikle değerlendirilmesi gereken bir seçenek olduğunu düşünüyorum.