Metroid Prime Remastered: Nostaljinin Yeniden Doğuşu

Nedendir bilinmez, son zamanlarda piyasa, hiç önceden bildirilmeden aniden ortaya çıkan oyunlarla dolup taşıyor. Hi-Fi Rush, Xbox ve PC için olağanüstü bir sürprizdi. Kimsenin haberdar olmadığı ve muhtemelen oynamadan kalitesini anlayamayacağı Hi-Fi Rush’ın hiç tanıtılmaması beni çok da şaşırtmıyor. Ancak Nintendo’nun aynı tutumu Metroid Prime için sergilemesi gerçekten çılgınca. Metroidvania türüne adını veren serinin ilk 3B oyunundan bahsediyorum. Aynı zamanda Nintendo’nun ilk FPS denemesi olması açısından da dikkat çekici. Neyse ki Metroid Prime Remastered, oyuna bir aşk mektubu gibi yaklaşmış, bu sayede öfke ve şaşkınlığım yerini nostalji ile birlikte gelen bir huzura bıraktı.

Yirmi yıl önce Metroid Prime’ı Gamecube’de oynadığımda hem oyunların dünyası hem de oyun sektörü çok farklı bir noktadaydı. Konsollarda rahatlıkla oynanabilen FPS oyunlarının sayısı parmakla sayılacak kadar azdı. Böyle bir oyun türünde Metroid gibi bir yapımın çıkması büyük bir risk oluşturuyordu. Nintendo’nun o dönemdeki en akıllıca hamlesi ise oyunun temelini tamamen keşif duygusu üzerine kurarak aksiyonu fazla ön plana çıkarmamaktı. Bunun iyi bir nedeni vardı: O zamanlar oyun kollarıyla nişan almak pek kolay değildi. Bunun yerine, hedefe kitlenip ateş ederken kurşun yağmuru arasında dans edercesine kaçmak çok daha çekici bir mekanik sağlıyordu. Günümüzde ise konsollarda FPS oynamak ve nişan almak oldukça basit. Analoglar daha hassas ve joy-con hareket algılayıcıları sayesinde ince dokunuşlar yapmak mümkün hale geldi. Artık Metroid Prime’ı doğrudan nişan alarak oynamanız mümkün olsa da bunu yapmak istememin nedenini gerçekten bilmiyorum. Çünkü Metroid Prime, dediğim gibi, keşif üzerine kurulu bir oyun.

Oyun, Samus Aran’ın uzay korsanlarını takip ederken tehlikelerle dolu Tallon IV gezegenine varmasıyla başlar. Neredeyse her Metroidvania’da olduğu gibi, başında Samus yeteneklerini kaybeder ve bunları yeniden kazanmak için mücadele eder. Topladığı her parça, Samus’a daha önce geçemediği kapıların yolunu açar. Bulduğu roket eklentisiyle zırhlı kapıları patlatırken, Maru Mari ile bir topa dönüşerek dar geçitlerden geçebiliyor. İlk başta sınırlı koridorlar sunan küçük harita, zamanla yeni açılan yollarla genişleyip devasa bir alana dönüşüyor. “Kımıldama, zayıf noktanı bulacağım!”

Metroid Prime Remastered, görsel anlamda isminin “Remastered” kısmını başarıyla yansıtıyor. Biraz nostalji etkisiyle, insan başlangıçta nelerin değiştiğini idrak edemiyor. Çünkü bu tarz oyunlar anılarınızda her zaman daha iyi hatırlanıyor. Ancak karşılaştırma videolarını incelediğinizde, işler o kadar da parlak değil. Tüm önemli yapılar baştan aşağıya yenilendi. Okunması zor veya düşük çözünürlükte çalışan efektler elden geçirilmiş. Yaratık modelleri daha detaylı ve sahne aydınlatmaları eskisine göre oldukça farklı. Oyun bir remake değil; bölüm yapıları ve yaratık animasyonları büyük ölçüde eski tasarımı koruyor. Bu nedenle oynanış mekanikleri ve tasarımda bazı eski hissettiren noktalar elbette mevcut. Yine de, Metroid Prime’ın özünde eski bir oyun olduğuna kesin konuşamazdım, eğer hiç oynamış olmasaydım.

Samus Aran’ın ilk üç boyutlu macerası hakkında söyleyecek çok fazla bir şey yok aslında. Bir FPS olarak oynarsanız, modern rakipleriyle kıyaslandığında bence yeterli sayılmaz; fakat keşif, bulmacalar ve platform unsurlarıyla dolu olan bu oyunun neredeyse hiç yaşlanmadığını söylemek mümkün. Metroid serisine aşina değilseniz ve Nintendo fanlarını bu kadar heyecanlandıranın ne olduğunu merak ediyorsanız, Metroid Prime’a mutlaka bir şans vermenizi öneririm. Harcadığınız zamana veya paraya pişman olmayacağınıza eminim.