Eskiden oyun incelemek, inanın daha kolaydı. O zamanlar, bağımsız yapımcıların sayısı bu kadar fazla değildi ve çıkan oyunların sayısı da bir elin parmaklarını geçmezdi. Oyunların türleri ise daha homojendi; “Aksiyon” ve “Spor” gibi başlıklar altında toplanırken, şimdi türler bir hayli çeşitlendi. “First Person, Co-op, Roguelike” gibi karmaşık etiketler, oyuncuların kafasını karıştırmaya yetiyor. Eğer siz de Gunfire Reborn oyununu oynadıysanız, o türleri anlama konusunda artık az çok fikir sahibisiniz demektir. Yani bir yerde GÜÇ dengesinin nasıl kurulduğunu anlamak için biraz kafa yormak lazım, ister istemez!
Borderlands’i dört kişi oynayıp yavaş yavaş ilerlemek yerine, hızlı bir tempoda mini arena modüllerinde düşmanları temizlemek, enerjimiz kalmadığında bile dikkatimizi tazelemeye yetiyor. Bu bağlamda Mythforce da bu türün bir başka temsilcisi. Fakat, onu diğer oyunlardan ayıran birkaç özellik var. Öncelikle, oyunun görsel dili, bir süre bakınca gözünüze çarpan pastel tonlardaki renk şemaları ile resmen Masters of the Universe çizgi dizisinden fırlamış gibi duruyor. He-man temalı bir dünyaya adım atıyoruz ve burada kahramanlar, düşmanlar ve çevredeki objeler, tam anlamıyla nostaljik bir hava yaratıyor.
Bir süre oynamadığınızda, bu dünyada He-man gibi bir karakter çıkmayacak, fakat karakterlerin bir araya gelerek güçlerini birleştirip hayatta kalma çabası keyifli anlara yol açıyor. Oyun, dört kişi oynandığında gerçek tadını çıkarıyor; bu yüzden yalnız başınıza oynadığınızda aksiyon fazlasıyla yarım kalıyor ve “Ben burada niye tek başıma çalışıyorum?” Diyerek gülümseyen bir ifadeyle oturup kalıyorsunuz. Şövalye Victoria tank görevi görerek düşmanları üzerine çekerken, büyücü Maggie alan kontrolü sağlamakta. Rico ve Hawkins ise hasar dağıtma görevini üstleniyorlar. Kendi şahsi deneyimimden yola çıkarak, bölüm sonu canavarıyla karşılaştığınızda Victoria’yı yanınızda bulundurmanız şart!
Karakterlerin toplamda üç adet yeteneği var. Seviye atladıkça bu yetenekleri geliştirebilirsiniz. Fakat yazık ki, neredeyse hepsi diğer karakterlerle iş birliği yapmaya yönelik olarak tasarlanmış. Hawkins, attığı okla düşman kalabalığını yavaşlatırken, Maggie de düşmanları alan büyüsüyle cezalandırıyor. “İşte bu!” dedirten anlar yaratıyorlar. Yaratık dengesi de hiç fena değil; başlangıçta çerez niyetine gelen iskeletlerin ötesinde, mantarların büyüyüp küçülmesi, oyuncunun tuzaklara çekilmesi gibi yaratıklar; oyunun eğlenceli yanlarını artırıyor.
Özellikle bayramda dört kişi oyun çevirirken iskeletlere girmek çok keyifli olabilir. Gözünü karartan düşmanlara karşı iş birliği yapmak, gerçekten takdire şayan bir duygu. Ancak, Mythforce ile Gunfire Reborn karşılaştırdığımda, aradaki tempo farkı hemen dikkat çekiyor. GF Reborn kadar zorlu olmasına rağmen, bu oyunun temposu çok daha ağır. Mesela, odadaki düşmanları hızlıca temizlerseniz, 10 saniye kadar yenilerin gelmesini beklemek zorunda kalıyorsunuz. Bu gibi durumlarda, herkesi geride bırakıp süper kahraman gibi hissedemezsiniz. Oyun tüm süreçte iş birliğini ve dayanışmayı ön planda tutuyor.
Mythforce hakkında kesin bir hüküm vermek için biraz erken. Erken erişim döneminin başına yaklaştıkça, tekrar eden bölümler ve silah ile özellik çeşitliliğinin düşük olmasının yanı sıra, tek kişilik oyun deneyiminin yeterince keyif vermemesi, zaman zaman oyuncuları geriyor. Ama görsel tasarımını gördüğünüzde, hepsini bir kenara bırakıyorsunuz. Beamdog stüdyosunun bu oyununun altında kalkabileceğine inanıyorum ve sadece dört kişilik takım oyunlarına bağlı kalmayarak, roguelike türünün özündeki o aşırı güçlü yetenekler ve değişik build’lere de imkân vermeye başlasalar, işte o zaman tadından yenmez!
Artılar:
- Görsel dili İNANILMAZ
- Bölüm tasarımları gayet hoş
Eksiler:
- Tek kişilik oynamaya uygun değil
- Şu an sunucuları boş
- Bölümler tekrar ediyor ve tempo düşük
- İlginç build’ler yapmak mümkün değil
ARA KARAR: Mythforce şimdilik göründüğü kadar iyi oynanmayan bir oyun. Erken erişimden çıktıktan sonra ne hale gelecek göreceğiz. Sabırla bekliyoruz!
