Paper Cut Mansion: Kâğıt İle Aydınlatılan Korku ve Keşif Dünyası

Thunderful Publishing’in yayınladığı ve Space Lizard Studio tarafından geliştirilen Paper Cut Mansion, Reşat Nuri Güntekin’in aynı isimli eserinden ilham alınarak yaratılan bir oyundur. Elbette bu iddia eğlencelik bir şakaydı. Bu yılın sonlarına doğru dikkat çekici bağımsız yapımlarından biri olan oyun, tamamen kağıttan yapılmış mekanlar ve karakterler sunuyor. Başkarakterimiz Toby, oyunun adını taşıyan malikâneyi araştırmak üzere buraya geliyor, ancak bu yolculuğa neden çıktığına dair pek bir hatırası yok. Bu noktada, eser bazı klasik korku oyunlarını anımsatabilir. Oyun roguelite türünde olmasına rağmen korku unsurları barındırıyor. Kontrol ettiğimiz izometrik kamera açısıyla, hayran kalacaklar için etkileyici bir deneyim sunarken, sevmeyenler için ise grafiklerin pek tatmin edici olduğunu söylemek zor.

Kâğıt Mekaniği
Malikâneye adım attığımızda kapı ardımızdan kapanıyor ve kendimizi diğer katlara geçmenin yollarını ararken buluyoruz. Etrafımızda çeşitli NPC’ler mevcut. Bazıları bizden görevler üstlenmemizi istiyor ve bunları yerine getirdiğimizde temel istatistiklerimizi artıran madalyalar kazanıyoruz. Ayrıca, bazı NPC’ler geçici veya kalıcı kazanımlar sunuyor. Örneğin, bir avukat karakteri kaybetmeyeceğimiz silah ve ekipmanlar satıyor. Ted Crowford isimli bir veba doktorunda ise pasif bonuslar veya sağlık yenileyici ilaçlar satın alabiliyoruz. Para kazanmak için etraftaki eşyaları inceleyip düşmanları alt etmemiz gerekiyor. Oyunun bir diğer ilginç yönü ise üç farklı “paralel boyut” içermesi; bunlardan biri limbik sistem, diğeri sürüngen beyni, sonuncusu ise neokorteks. Neokorteks, nesneleri inceleyebildiğimiz boyutken, bazı nesneleri çevirdiğimizde hayaletler ortaya çıkabiliyor. Hayaletlerle doğrudan mücadele etmemiz mümkün değil; onlardan kaçarak hasar almadan kurtulmamız gerek (Father Papotto’dan yardım almak bir seçenek).

Sürüngen beyin, düşman dolu bir alan sunuyor ve burada birçok çatışmaya girmemiz gerekiyor. Limbik sistem ise soğuk bir atmosferde, genellikle NPC’lerin bulunduğu ateş etrafında ısınarak keşif yapmamız gereken kısım. Her boyutta farklı sağlık barlarımız bulunuyor fakat bazı durumlarda tek bir boyutta birden fazla sağlık barına da hasar alabiliyoruz. Ayrıca her boyut bizi aynı haritada dolaştırıyor; sadece kurallar farklılık gösteriyor.

Altı Kat Kâğıt
Oyun alanı, altı ayrı kattan oluşmakta ve her kat farklı temalara sahip. İlk olarak düz bir malikânedeyiz, ancak daha sonra yolumuz polis karakolu, üniversite gibi çeşitli mekanlara da düşüyor. Sonraki kata geçmek için konuşan bir kapı bulmamız ve ondan istenenleri yerine getirmemiz gerekiyor. Bazen bir anahtar bulmamız istenirken bazen de haritaya dağılmış kristallerin ortaya çıkardığı düşmanlarla savaşmamız istenmekte. Anahtarı genellikle ufak bir bulmacayı çözüp elde ediyoruz; bu bulmacanın çözümü ise genellikle etraftaki nesnelerde, örneğin mobilyalarda gizli oluyor. Oyunun her anında bizlere eşlik eden yeşil renkli bir güve, bir odada bulmamız gereken ipucunu aradığımızda hışırtılar çıkararak bize yardımcı oluyor. Bir katı tamamladığımızda, sonraki katı geçmeden önce hikâyeyi ilerleten ve müzikal bir atmosferle sunulan bir ara sahne izliyoruz. Bununla birlikte, oyunda ilerledikçe doldurdumuz bir kanıt panomuz da mevcut. Oyun boyunca ölüp tekrar denedikçe ve ilerleme kaydettikçe hikaye, bir yapboz gibi tamamlanıyor. Ancak Paper Cut Mansion, Roguelite türünün özelliklerini gerçekten kavrayabilen bir oyun değil. Etrafta nesneleri incelemek ve para bulmak, oyun süresinin büyük bir kısmını kaplıyor. Ölünce başa dönmek, mekaniklerin senkronizasyonunu zedelerken, prosedürel oluşturma sistemi de her deneyimi yeterince farklı kılamıyor. Bulmaca türleri oldukça basit; kafa yormak değil, etrafı inceleyerek çözüm bulmak üzerine inşa edilmiş. Haritalar her seferinde tam anlamıyla değişmeyip yalnızca düşman türleri sabit kalıyor.

Serseriliğin Lüzumu Yok
Keşif bölümü de pek sorunsuz değil; elimizde bir pusula olmasına rağmen sadece kuzeyi gösteriyor ve bir mini haritaya gerçekten ihtiyaç duyuyoruz. Görmediğimiz odaları keşfedemiyorum, eşyaları kontrol etmek için kamerayı sık sık döndürmek zorundayız ve bu da haritaların farklı olmasını sağlamaktansa kaybolmayı kolaylaştırıyor. Tüm bunlar, oyunun pek de göze çarpmayan içeriğini sıkıcı bir şekilde uzatıyor. Zaten savaş mekaniklerinin yanı sıra ekstra bir keyif sunmadığı için, sürekli yeniden başlamak oyunun deneyimine olumsuz etki ediyor. Kimi tuzakların hızlı bir şekilde öldürmesi can sıkıyor.

Yeni katlara ulaştıkça karşımıza yeni sürprizler çıksa da, yeniden başlamak ilgiyi ciddi anlamda azaltıyor. Paper Cut Mansion, güzel görselleri ve anlatım tarzı ile hoş bir hikaye sunmasına karşın, Roguelite olmaya çabalayarak kendi başarısızlıklarına yol açıyor. Tasarımsal sorunlarının yanı sıra ciddi bir polish eksikliği var; PC versiyonu için ayarlar oldukça sınırlı ve değiştirilemeyen kontrol şemaları, beni oldukça kızdırdı. Eğer 2022 yılında PC’ye oyun çıkarıyorsanız, en azından klavye ve fare için düzgün bir kontrol düzeni sunmaya özen göstermeniz beklenir. Fakat bu konuda yeterince gayret gösterilmediği ortada. Paper Cut Mansion, çoğunlukla oyun motivasyonumu azaltan bir yapım haline geldi. Yine de merakı olanlar için, indirim beklemeden satın alınabilir; çünkü oyunun 32 liralık çıkış fiyatı oldukça uygun. Son Steam baz kuru değişimleri göz önüne alındığında, bu fiyat elbetteki artacak.