Tchia: Tropik Ada’da Huzur ve Keşif Dolu Bir Macera

Son zamanlarda birçok şiddet ve stres dolu oyun deneyimim oldu; bu nedenle Tchia’nın büyüleyici dünyasına adım attığımda derin bir nefes alma fırsatı buldum. Zaman zaman canavar, yaratık ve uzaylı avlamaktan yorgun düştüğümüz bu dönemlerde, bu tür oyunlara ihtiyaç duyuyoruz. Tchia’ya ilk başladığınızda, tropik bir adada tatil yapıyormuş gibi hissetmeniz an meselesi. Müzikleri, canlı renkleri ve genel atmosferiyle kesinlikle “iyi hissettiren” ve “huzur veren” oyunlar arasında dikkat çeken bir yapım olduğunu söyleyebilirim. 2023’ün sonunda geriye dönüp baktığımızda ise yılın en iyi bağımsız oyunlarından biri olarak anılacağını rahatça ifade edebilirim.

Tchia’nın yapımcı şirketi, Yeni Kaledonya’dan esinlenerek, adanın flora ve faunası, gelenekleri ve müzikleri ile zengin bir deneyim sunuyor. Tropik adada tatil yapıyor olma hissiyatı gayet başarılı bir şekilde yansıtılmış. Oyun, yaz akşamları esen hafif bir rüzgâr gibi huzur dolu anlar sunarken, daha fazla aksiyon içeren sahnelerde bu huzur zaman zaman tedirginliğe dönüşebiliyor.

Bu kadar kuş aramamıştım!

Tchia’nın en belirgin özelliklerinden biri, hayvanlara ve bazı nesnelere dönüşme imkânı sunan özel “soul jump” yeteneğidir. Kendinizi kaya olarak ileri fırlatabilir, balık olup yüzebilir, geyik olarak hızla koşabilir ya da kuş olup gökyüzünde süzülebilirsiniz. Bu yeteneği daha çok hızlı seyahat etmek için kuş şeklinde kullanmaktayım. Harita oldukça büyük değil, ancak hızlı seyahat seçeneği sadece haritada dağılmış küçük iskeleler aracılığıyla mümkün; bu yüzden kuş aramak benim için zorlayıcı hale geldi. Ada ne kadar göz alıcı ve huzur verici olsa da, açık dünya tasarımı “Ubisoftvari” bir yapıdayken keşif hissiyatını pek tatmin edici bulamadım. Yüksek bir yere çıktığınızda çevrenizdeki aktiviteler ve toplanabilir nesneler haritada belirleniyor, bu da özgünlükten uzak bir deneyim sunuyor. Topladığınız nesneler enerji barınızı artırmaya veya yalnızca kozmetik olan kıyafetler satın almaya yarıyor. Oyun içerisinde geçireceğiniz saatlere rağmen keşif hissiyatı pek yok. Ayrıca, haritaya işaret koyduğunuzda pusulanızda bu işaretin görünmesi, keşif tadını biraz kaçırıyor.

Akdeniz akşamları

Az önce demiştim, ukulele. “Soul jump” yeteneği kadar etkili olan başka bir unsur da ukulele. Kamp ateşinde otururken çalabileceğiniz gibi, su altında sınırsız nefes ya da gün ve gece değişimleri gibi kısa süreli yetenekleri açmak için de kullanmanız gerekiyor. Oyun boyunca karşınıza çıkan şarkılara da eşlik edebilir, isterseniz otomatik çalma moduna alarak sahneyi doğrudan izleyebilirsiniz. Aksiyon kısımları dışında, oyun tamamen “rahatla ve nefes al” mantığıyla ilerliyor; stres faktörü kesinlikle yok.

Tchia’da beni en çok etkileyen unsurlardan biri ise sal kullanımı oldu. Çapayı alıp yelken hızını ayarlamak oldukça basit ama, gün doğumları ve gün batımları eşliğinde renkli manzaralar ve rahatlatıcı müziklerle beraber sal kullanımı oldukça huzur verici. Enerji barı kullanma ve havada süzülme mekaniği Legend of Zelda: Breath of the Wild’dan esinlenmişken, sal kullanımı Wind Waker’dan ilham almış; fakat kendine has bir havası sayesinde tipik bir Zelda klonu olmaktan uzaklaşmış durumda. Ayrıca, salınızın tahtasından bayrağına kadar her şeyi özelleştirebilirsiniz.

Oyunda şiddet yok, kumaş bulalım!

Oyun içerisinde hiçbir şiddet unsuru yok; sadece sapanınızla bir hayvana ya da insana taş atabilirsiniz ama bu tavsiye edilmez. Aksiyon sahneleri, açık dünyaya yerleştirilmiş yarışmalar ve bazen hayvan ya da Tchia olarak katılmanız gereken “çatışma” unsurları içeriyor. Klasik “huzurlu adaya çöken kötü ruh” hikayesi dışındaki içerik ise oldukça sıradan. Bu kötü ruh, kumaş askerlerden bir ordu yaratarak adanın çeşitli bölgelerine dağıtıyor. Bu kumaşları yok etmek içinse onları yakmak gerekiyor ve etrafta bulunan gaz lambaları ya da benzin bidonları gibi nesnelerle bu işlemi gerçekleştiriyorsunuz. Ancak, bu görevleri yerine getirmek benim için oldukça keyifsiz geçti, dolayısıyla ana hikâye için gerekenleri hızlıca tamamladım.

Sonuç olarak, Tchia’nın aksiyon bölümlerini bir kenara bıraktığınızda, sunmuş olduğu çeşitli kıyafet ve özelleştirme seçenekleri, adaya özgü eşsiz yerel müzikler, renk paleti ve eğlenceli “soul jump” mekaniği ile huzur verici bir indie yapım olduğunu söyleyebilirim. Ancak, açık dünya tasarımı ve aksiyon kısımları bu kadar sıkıcı olmasaydı, daha yüksek bir puanı hak ederdi. Ayrıca, oyunun PS Plus Extra kataloğuna eklendiğini belirteyim.