Titans of the Tide: SüngerBob’un En Yeni Macerası Üzerine Detaylı Bir İnceleme

Bu incelemeye başlarken nasıl başlayacağımı oldukça düşündüm. Oyunun iyi ve problemli yanlarını biliyorum, ancak diğer SüngerBob oyunlarından bahsetmeden bunu nasıl anlatabilirim? Battle for Bikini Bottom’un remastered versiyonu, The Cosmic Shake ve serinin en son oyunu Titans of the Tide, hikâye açısından bağlantılı olmasalar da kesinlikle “devam oyunu” olarak nitelendirilebilir. Bunların hepsi 3D platform oyunları kategorisine giriyor ve serinin evrimi ile ilgili önemli noktalar barındırıyor. Oyunu tanıtmadan önce belirtmem gerekir ki, Purple Lamp, The Cosmic Shake ile ilgili tüm incelemeleri dikkatle incelemiş ve bu yorumları Titans of the Tide’nin geliştirilmesi sırasında dikkate almış. Şunu söyleyebilirim ki, bu oyun, The Cosmic Shake’in aksine oldukça farklı.

Yengeç Burger: Bir yemeyen pişman, bir de yiyen!

Titans of the Tide, hikâye anlatımında oldukça hevesli bir yaklaşım sergiliyor, bu beni çok şaşırttı. Gerçekten de üzerinde çok çalışılmış bir prolog var; öyle ki oturum pozisyonumu bile değiştirdim. Bay Yengeç, Yengeç Burger’leri %50 indirimle sunarak zenginliğine zenginlik katma derdinde. Bu durum Bikini Kasabası halkında yoğun bir ilgi uyandırıyor. Ancak sadece sıradan vatandaşlar değil, Uçan Hollandalı da indirimden faydalanmak için sıraya giriyor. Kral Neptün ise, Uçan Hollandalı’dan sonra gelmesine rağmen sıraya girmiyor ve onun önüne geçiyor. Bu durumu haklı olarak kızgınlıkla karşılayan Uçan Hollandalı, önce tüm Bikini Kasabası’nı yakıp yıkıyor, sakinlerini de ruha çeviriyor. Ne yazık ki, SüngerBob da bu ruh halinden nasibini alıyor. Uçan Hollandalı ve Kral Neptün’ü sakinleştirmek, BFF Yüzük sayesinde boyutlar arası yolculuk yapabilen SüngerBob ile eski dostu Patrick’e kalıyor. Dürüst olmak gerekirse, bu “filler tepişince çimenler ezilir” şeklindeki açılış benim hoşuma gitti. Hem SüngerBob ve Patrick’in oynanabilir karakterler olarak kullanılması hem de “SüngerBob mitolojisinin iki önemli Titan’ını” böyle görmek eğlenceliydi. Ancak bu durum çok uzun sürmedi. Prolog bitince, diyalogları hızlıca atlamak için A tuşuna defalarca basarken buldum kendimi. B tuşuna basılı tutmayı içime sindiremiyor, bir şey kaçırmaktan korkuyordum. Ancak A tuşuna sürekli basmaktan kaçamayarak ilerledim.

Ayrıca şunu söylemeliyim ki, oyunun hikâyesi net bir giriş-gelişme-sonuç yapısına sahip, bu yüzden “gelişme” ne kadar ilgi çekici olmasa da dikkat çekmeyi başarıyor. Daha önce belirttiğim gibi, “Bu oyun, The Cosmic Shake ne değilse o” cümlesinin anlamı tam da burada ortaya çıkıyor: Royals yapılara dayalı hayran servisleriyle dolu bir sünger bölümünün aksine, Titans of the Tide tipik bir “SüngerBob filmi” izliyormuşcasına “yekpare” bir deneyim sunuyor. Evet, gerçekten yekpare…

20 yıllık formül, e tabii… Yo çok da yaşlanmamış aslında

The Cosmic Shake’in en çok eleştirdiğim yönlerinden biri, Battle for Bikini Bottom’a çok fazla benzemesiydi. 2003’teki oyunun tıpatıp aynısını farklı bir haritada oynuyormuşum gibi hissediyordum ki, BFBB benim en sevdiğim SüngerBob platform oyunlarından biridir. Titans of the Tide’ın da aynı hisleri yaşatmasından korktum. Ancak oyunu oynarken “öf” dediğimi hatırlamıyorum. Yanlış anlaşılsın istemem; Titans of the Tide, 3D platform oyunlarına yeni ve yaratıcı bir mekanik katmıyor. Ancak, her yönüyle çok daha modern bir oyun var karşımızda. Elbette hâlâ bazı sorunları bulunmakta (toplanabilirlerin anlamı yok gibi), ancak güncel bir oyun olduğunu yadsıyamam.

SüngerBob ile Patrick arasında geçiş yapmak, oyunun temel dinamiklerinden birini oluşturuyor. Bu iki karakter birbirlerinin yapamadıklarını yaparak eksik parçaları kapatıyor. Ayrıca bu hızlı geçişler, platform yapımında önemli bir rol oynuyor. Örneğin, Patrick ile zıplama rampasından atlarken SüngerBob’a geçip havada ki Karate Tekmesi balonuna ulaşabiliyorsunuz. Bir süre sonra bu tür hareketleri reflekslerinizle yapmaya başlıyor ve kendinizi “Vay be! Oradan da atladım!” derken buluyorsunuz.

Onlara patronun kim olduğunu gösterin! (Çünkü sayıları gerçekten az)

Dünyanın en ciddi SüngerBob incelemesinin sonuna gelirken, önemli bir konudan bahsetmek istiyorum: Patron dövüşleri. Oyunda sadece 4 tane eşsiz patron var. 2003’te 6 tane varken bu durum gerçekten hayal kırıklığı yaratan bir durum! Ayrıca mini patronlar bir kez yenildikten sonra, Arcade döneminden kalma bir dövüş oyunu gibi sıradan düşmanlara dönüşüyor. Oyunda zaten çok fazla düşman tipi yok ve oyuncuların da böyle bir talebi olmadığını düşünüyorum. Keşke mini patron işine hiç girmeselerdi.

Diğer yandan, oyunda oldukça fazla yan içerik mevcut. Bunların kalitesi tartışılabilir ancak platform meydan okumaları, mini oyunlar ve NPC’lerden alınan yan görevler kabul edilebilir seviyelerde. Bu küçük ek içerikler, oyunun 40 dolarlık fiyatına değer kattığı söylenebilir ve MENA özel fiyatlandırması sayesinde de biz bu içeriklerin tadını daha iyi çıkarıyoruz.

Sonuç olarak, Titans of the Tide’a “oynadığım en iyi SüngerBob platform oyunu” demek istemiyorum, çünkü bu unvan Battle for Bikini Bottom’a ait. Ancak Titans of the Tide benim için “oynadığım en iyi ikinci SüngerBob platform oyunu” diyebilirim. SpongeBob SquarePants: Truth or Square ise ne yazık ki üçüncü sıraya düştü. Zor bir iş başardın Purple Lamp! Senden daha yaratıcı bir SüngerBob oyunu bekliyorum, beni hayal kırıklığına uğratma!